สวัสดีค่ะ เกริ่นก่อนเลยคือเราอายุ15ปีค่ะ เราอาศัยอยู่กับครอบครัว โดยเราไม่มีพ่อมาแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ แต่พ่อเลี้ยงคนนี้เป็นคนเลี้ยงเรามาตั้งแต่เรา2-3เดือน เข้าประเด็นเลยนะคะ คือ เราเริ่มโดนคนที่เป็นพ่อเลี้ยงเนี่ยลวนลามตั้งแต่เด็กๆเลยค่ะ ประมาณป3-4 เช่น จุ๊บปาก หอมแก้ม ลูบขาอ่อน จับก้น จับหน้าอก แต่เราในตอนนั้นก็คิดว่ามันคงเป็นเรื่องปกติ เป็นการแสดงความรักกัน แต่พอเราอายุย่างจะ13-14 เราเริ่มรู้สึกกว่าแบบนี้มันไม่ใช่ เราไม่กล้าบอกแม่เพราะแม่รักพ่อเลี้ยงคนนี้มาก รักจนยกหัวไม่ขึ้นเลยค่ะ เขานอกใจแม่ ทำร้ายแม่กี่ครั้ง แต่แม่เราก็ยังทน เราเลยเริ่มตีตัวออกห่างเขามาค่ะ ช่วงนั้นเราห่างกับเขาเยอะพอสมควร ไม่ไปหา ไม่ทักหา ไม่ทักไปขอตังหรือพูดคุย ต่างคนต่างอยู่ จนกระทั่ง เราขึ้นม3ค่ะ เทอมนี้เราเริ่มเกเร ติดเพื่อน โดดเรียน แม่รู้ค่ะ เลยให้เราย้ายบ้านจากที่อยู่กับตายาย มาเป็นอยู่กับท่าน ที่บ้านอีกหลังนึง โดยมีแค่ แม่ พ่อเลี้ยง แล้วก็น้องชายที่เป็นลูกของพ่อเลี้ยงค่ะ เราอาศัยอยู่ที่นี่มา2-3เดือนแล้วค่ะ ทุกอย่างปกติ เกริ่นก่อนนะคะ ว่า ห้องเรานอน มันไม่เหมือนห้องค่ะ มันเป็นเหมือนห้องโถงที่ ผู้คนเดินผ่านไปมาตลอด เพราะเป็นทางเดินไปห้องน้ำ แหละทางเดินออกประตูหน้าบ้าน ตู้เย็นอะไรก็อยู่ในห้องนอนเราทั้งหมด ตอนกลางคืนดีเวลาเรานอน ก็จะมีคนเดินผ่านตลอด , ทุกคืนเรานอนปกติค่ะ แต่บางคืนก็รู้สึกว่ามีคนมากอดบ้าง แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ จนกระทั้งวันนึง มีงานทอดกฐินที่วัดค่ะ แม่กับน้องชายเราก็ไปวัดกันตั้งแต่เช้า ส่วนพ่อเลี้ยงเราไม่ทราบค่ะ แต่ตัวเราเองนั้นยังนอนอยู่ที่เดิม ล็อคประตูบ้านหมด จนเราตื่นมาตอนประมาณ10โมงกว่าๆ เราก็ทำกิจวัตรประจำวันตามปกติ เสร็จแล้วก็กลับมานอน แล้วพ่อเลี้ยงเราก็เดินเข้ามาในบ้านปกติค่ะ สวมกางเกงยีน ไม่สวมเสื้อ เราก็ไม่ได้แอ้ะใจอะไร เขาก็เข้ามาแแล้วกนั่งเล่นโทรศัพทำอะไรของเขา ส่วนเราก็นอนคุยโทรศัพกับคนรักค่ะทุกอย่างปกติ แต่พอสักพักแม่ก็กลับบ้านมา แม่เคาะประตูค่ะ เราก็ไม่ได้แอ้ะใจอะไร เดี๋ยวพ่อเลี้ยงก็ไปเปิด ใช่ค่ะ แต่กว่าพ่อเลี้ยงจะไปเปิดแม่ก็เคาะประตูไป1-2นาทีแล้ว สภาพที่พ่อเลี้ยงเราออกไปเปิดประตูคือ ซิบกางเกงรูดออกค่ะ ไม่ได้รูดซิบ เราเองก็ไม่รู้ว่าเป็นแบบนั้นได้ยังไง แม่เห็นแม่ปรี๊ดมากค่ะ แม่ถามว่าเมื่อกี้เรากับพ่อทำอะไรกัน เราได้ยินเสียงดังเลย เดินออกไป แม่เห็นหน้าเราแล้วก็ถอนหายใจยาวๆ แล้วถามเราค่ะว่าเมื่อกี้ทำอะไรกัน เราก็บอกไปตามความจริง แต่แม่เราไม่เชื่อเราค่ะ ท่านโมโหมาก แล้วก็สั่งให้เราย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านยาย พร้อมด่าสาระพัด เหมือนเราจะไปแย่งพ่อเลี้ยงมา แล้วแม่ก็พูดคำๆนึงขึ้นมาค่ะ เป็นคำที่เราไม่รู้จะช็อคหรือเสียใจก่อนดี คือ แม่เราพูดว่า กูบอกเลยนะว่าพ่อเอาไม่เลือก ขนาดพ่อยังจะเอาเลย คำนี้ทำเราช็อคไปเลยค่ะ เราพูดอะไรไม่ถูก เรารีบขนของทุกอย่างย้ายไปบ้านยาย เพราะตอนนั้นเรารู้สึกเสียใจมาก ที่แม่รู้ว่าพ่อจะทำเรื่องอย่างว่ากับเรา แล้วทำไมแม่ยังให้เราย้ายมาอยู่กับแม่ แถมไม่บอกเราสักคำ แล้วตอนนี้เขาก็เลือกให้เราย้ายออกจากบ้านเพราะกลัวว่าพ่อเลี้ยงจะมีเรื่องอย่างว่านั้นจริงๆ 
จริงๆ เราไม่รู้จะบอกแม่ หรือ จะทำอะไรยังไงดีเลยค่ะ สำหรับเราพ่อเลี้ยงคนนี้ไม่ใช่คนที่ดีเท่าไหร่ เขาเคยจ้างให้เราแอบถ่ายคลิป ตอนที่เขาทำอะไรกับแม่ด้วยค่ะ แต่เราเลือกที่จะปฎิเสธไป ตอนนี้เรารู้สึกว่า แม่ไม่ฟังเราเลยค่ะ รู้สึกความสัมพันธ์ระหว่างแมากับเรามันแย่ลงไปมาก ตอนนี้เราควรจะทำยังไงหรือทำอะไรต่อไปดีคะ