ขอเกริ่นก่อนว่าจขกท.แยกออกมาอยู่คนเดียวได้ปีกว่าๆแล้วค่ะ ตอนนี้อายุ 22 ปี เรียนจบแล้วแต่ตอนนี้ยังไม่ได้ทำงาน ที่บ้าน(คุณพ่อ,คุณย่า) เป็นคนให้เงินใช้ค่ะ ก็คิดว่าตอนนี้เรารับผิดชอบชีวิตตัวเองได้เป็นอย่างดี ไม่ต้องการให้ครอบครัวคอยมานั่งเป็นห่วงแล้ว
เรื่องของเรื่องคือช่วงนี้จขกท.สภาพจิตใจย่ำแย่มากๆค่ะ เลิกกับแฟนได้ไม่กี่วันน้องแมวที่เลี้ยงตั้งแต่เล็กๆก็มาจากไป เรานอนร้องไห้ทุกคืน เสียใจมากๆ ก็ตัดสินใจโทรให้คุณย่ามาอยู่เป็นเพื่อน ตอนนี้ก็ประมาณอาทิตย์กว่าๆแล้วค่ะ
คือจขกท.เป็นคนติดเพื่อนมากๆ เมื่อก่อนพอเพื่อนเลิกงานก็พากันไปแฮงค์เอ้าท์ ไปออกกำลังกาย ไปหาของอร่อยๆกินกันแหละค่ะ แต่ช่วงนี้เพื่อนพึ่งลาออกจากงาน ก็จะเริ่มออกไปเดินห้างไปดูหนังกันตั้งแต่เที่ยงๆ กลับบ้านอีกทีก็ประมาณ 3-4 ทุ่มไม่เกินนี้ค่ะ แต่ปัญหาคือคุณย่าเริ่มบ่น เริ่มโทรตามให้กลับบ้าน เป็นแบบนี้มาหลายวันแล้วค่ะ อย่างวันนี้เรากลับมาถึงบ้านก็บ่นอีก
แล้วก็ชอบบ่นทำนองว่าถ้าไปแล้วเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง คือเราอ่ะคิดว่าเรารับผิดชอบชีวิตตัวเองได้ดี เราระวังเรื่องการขับรถอยู่แล้ว แต่คุณย่าเหมือนไม่เข้าใจว่าเราต้องออกไปใช้ชีวิตบ้าง จะให้เราหมกตัวอยู่แต่ในบ้านไม่ได้ แล้วอยู่บ้านเราก็ไม่รู้จะทำอะไรอีก
ประเด็นคือเราจะทำยังไงให้คุณย่าเข้าใจดีคะว่าเรารับผิดชอบชีวิตตัวเองได้แล้ว ทุกวันนี้โดนบ่นโดนโทรตามทุกวันจนไม่อยากกลับเข้าบ้านแล้วค่ะ แล้วทุกครั้งที่โดนบ่น จขกท.ก็จะบอกกับคุณย่าว่าไม่ต้องคอยเป็นห่วงแล้ว รับผิดชอบชีวิตตัวเองได้แล้ว แต่ก็จะโดนประชดกลับมาทำนองว่า”ถ้าเป็นขึ้นมาแล้วจะเสียใจทีหลัง”ตลอดเลยค่ะ เหมือนคุณย่าไม่รับฟังเหตุผลเราเลยอ่ะค่ะ เซ็งมากๆ ขอคำแนะนำทีค่า T^T
ออกไปเที่ยวข้างนอกกับเพื่อนทุกวันจนที่บ้านเริ่มบ่น แต่อยู่บ้านเฉยๆก็เบื่อ ทำยังไงดีคะ T^T
เรื่องของเรื่องคือช่วงนี้จขกท.สภาพจิตใจย่ำแย่มากๆค่ะ เลิกกับแฟนได้ไม่กี่วันน้องแมวที่เลี้ยงตั้งแต่เล็กๆก็มาจากไป เรานอนร้องไห้ทุกคืน เสียใจมากๆ ก็ตัดสินใจโทรให้คุณย่ามาอยู่เป็นเพื่อน ตอนนี้ก็ประมาณอาทิตย์กว่าๆแล้วค่ะ
คือจขกท.เป็นคนติดเพื่อนมากๆ เมื่อก่อนพอเพื่อนเลิกงานก็พากันไปแฮงค์เอ้าท์ ไปออกกำลังกาย ไปหาของอร่อยๆกินกันแหละค่ะ แต่ช่วงนี้เพื่อนพึ่งลาออกจากงาน ก็จะเริ่มออกไปเดินห้างไปดูหนังกันตั้งแต่เที่ยงๆ กลับบ้านอีกทีก็ประมาณ 3-4 ทุ่มไม่เกินนี้ค่ะ แต่ปัญหาคือคุณย่าเริ่มบ่น เริ่มโทรตามให้กลับบ้าน เป็นแบบนี้มาหลายวันแล้วค่ะ อย่างวันนี้เรากลับมาถึงบ้านก็บ่นอีก
แล้วก็ชอบบ่นทำนองว่าถ้าไปแล้วเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง คือเราอ่ะคิดว่าเรารับผิดชอบชีวิตตัวเองได้ดี เราระวังเรื่องการขับรถอยู่แล้ว แต่คุณย่าเหมือนไม่เข้าใจว่าเราต้องออกไปใช้ชีวิตบ้าง จะให้เราหมกตัวอยู่แต่ในบ้านไม่ได้ แล้วอยู่บ้านเราก็ไม่รู้จะทำอะไรอีก
ประเด็นคือเราจะทำยังไงให้คุณย่าเข้าใจดีคะว่าเรารับผิดชอบชีวิตตัวเองได้แล้ว ทุกวันนี้โดนบ่นโดนโทรตามทุกวันจนไม่อยากกลับเข้าบ้านแล้วค่ะ แล้วทุกครั้งที่โดนบ่น จขกท.ก็จะบอกกับคุณย่าว่าไม่ต้องคอยเป็นห่วงแล้ว รับผิดชอบชีวิตตัวเองได้แล้ว แต่ก็จะโดนประชดกลับมาทำนองว่า”ถ้าเป็นขึ้นมาแล้วจะเสียใจทีหลัง”ตลอดเลยค่ะ เหมือนคุณย่าไม่รับฟังเหตุผลเราเลยอ่ะค่ะ เซ็งมากๆ ขอคำแนะนำทีค่า T^T