ระบายความในใจ ไม่มีความสุขในชีวิต

กระทู้นี้เวิ่นเว้อนะคะ หนูมีเรื่องไม่สบายใจจะมาเขียนระบาย หนูเป็นผู้หญิงอายุยี่สิปแปดปีค่ะ ชีวิตที่หนูเป็นอยู่ทุกวันนี้เป็นดังนี้ 
หนูเคยไปเรียนหนังสือเป็นนักศึกษาแพทย์ที่ประเทศโรมาเนีย แต่ต้องหยุดเรียนเนื่องจากป่วย ตอนที่ไปเรียนปีแรกหนูอายุ19หนูเรียนจนอายุ23-24แล้วกลับบ้าน ความซวยของหนูตอนที่อยู่ที่โรมาเนียคือ หนูถูกคนผู้ชายวัยกลางคนคนนึงสั่งการทุกคนให้มากลั่นแกล้งหนู จนหนูเรียนไม่ได้ไม่ได้ เค้าแฮคกล้องแฮคโทรศัพท์หนูแล้วก็มาแอบถ่ายหนูอาบน้ำ เสร็จแล้วก็เอาไปให้เพื่อนที่เรียนด้วยกันสมัยมัธยมดู พร้อมสั่งให้เพื่อนที่เรียนด้วยกันสมัยมัธยมมาโพสต์ลงเฟสบุ๊คว่าเห็นหนูอาบน้ำ เห็นหนูทำนั่นทำนี่ในห้องน้ำ แต่ไม่รู้เห็นจริงรึเปล่าเค้าอาจจะหลอกก็ได้ คือพยายามกลั่นแกล้งให้เสียใจน่ะค่ะ หนูกลับมาไทยหนูจะเอาเรื่องนี้ไปฟ้องศาลก็ไม่ได้เพราะหนูไม่มีหลักฐาน หนูมารู้ทีหลังว่าที่เค้ามากลั่นแกล้งมตามมาเรียกร้องความสนใจเพราะเค้าอยากได้หนูเป็นเมีย ผู้ชายวัยกลางคนๆนี้เป็นชาวเนเธอแลนด์เป็นคนรวยและมีอำนาจมาก เค้ามาเรียนในคณะแพทย์เดียวกันกับที่หนูเรียนอยู่หนูกับเค้าเลยได้เจอกัน เค้าไม่เคยเข้าหาหนูก่อน แต่เค้าจะส่งคนอื่นมาแกล้งมาปั่นป่วนชีวิตหนู จนหนูไม่สามารถเรียนได้เป็นปกติ พอหนูกลับมาบ้านหนูก็มาเจอว่าพ่อกับแม่ทะเลาะกัน และพ่อไปมีเมียน้อย พ่อมีเมียน้อยตั้งแต่หนูอายุ18แล้ว แต่พ่อพึ่งมาเลิกหรือหย่ากับแม่ตอนหนูอายุ28 พ่อกับแม่ไม่เคยพูดถึงเรื่องที่ว่าหนูถูกกระทำอะไรมาบ้าง แต่มีสิ่งผิดปกติเหมือนพ่อกับแม่รู้ว่าหนูกับผู้ชายวัยกลางคนที่กลั่นแกล้งหนูเคยปะทะกันหรือมีเรื่องกัน ช่วงที่หนูถูกกลั่นแกล้งแล้วค่อยๆถูกตะล่อมหลอกให้ไปยอมนอนกับผู้ชายรวยๆคนนั้น ที่บ้านที่ประเทศไทย พ่อตั้งหน้าตั้งตาผลาญเงินเก็บที่ตัวเองมีไปให้ผู้หญิงที่พ่อคบชู้ด้วย จนแทบไม่เหลือส่งหนูเรียน พอหนูกลับมาบ้านที่ประเทศไทย พ่อพูดผิดไปจากที่พ่อเคยเป็นคือ พ่อบอกว่าอยากเรียนอะไรก็เรียน เหมือนพ่ออยากให้ทำตัวเป็นผู้หญิงสวยๆเรียนเกี่ยวกับการแสดง ดารา นิเทศอะไรแบบนั้น เหมือนเปลี่ยนแนวไปเลย ทั้งๆที่ตลอดชีวิตที่ผ่านมาตั้งแต่หนูโตมารู้เรื่อง พ่อมักจะบอกว่าโตขึ้นเป็นหมอนะลูกจะได้รวยๆ เหมือนอยากให้หนูทำตัวเป็นผู้หญิงสวยเพื่อเตรียมตัวไปแต่งงานกับไอ้เลวที่มันส่งคนมาตะล่อมหลอกให้หนูอยากนอนด้วย แล้วการที่พ่อผลาญเงินมันก็เป็นสัญญาณเหมือนกับว่าพ่อรู้ว่าพ่อจะได้เงินอะไรแบบนั้นพ่อเลยทำ พอหนูกลับมาไทยมันมีคนสะกดรอยรอยตามมาบอกหนูให้หนูขึ้นรถเข้าเมืองกรุงเทพ (บ้านหนูอยู่โคราช) โดยไม่ได้บอกตรงนะว่าจะได้ไปพบผู้ชายคนที่ว่า แต่มาบอกว่าให้ขึ้นรถสายนี้ๆไปแล้วจะมีคนบอกทางต่อ หนูเลือกที่จะไม่ไปเด็ดขาด ใครจะยอมขายตัว
สุดท้ายพอหนูกลับมาบ้านที่ไทยหนูก็ไม่ได้เรียนต่อ แล้วเงินที่พ่อผลาญไปก็ไม่ได้คืนมาจากไหนเพราะหนูไม่ได้ไปนอนกับใคร ทุกวันนี้วุฒิหนูคือจบม.6 เรียนปริญญาตรีไม่จบ เอ้อ มีอีกอย่างนึงด้วยคือตอนที่อยู่ที่มหาวิทยาลัย ไอ้คนที่มันอยากได้หนูเป็นเมียมันไปยัดเงินครูวิชาต่างๆที่หนูเรียนด้วยให้หนูสอบได้คะแนนน้อยหรือให้สอบตก เพื่อที่หนูจะได้เปลี่ยนความคิดเลิกเรียนหมอแล้วไปเรียนนิเทศ มาปัจจจุบันหนูอายุ28 ไอ้คนที่มันตามหนูมันเห็นหนูยังไงก็ไม่เอามัน มันก็คงทิ้งหนูไปแล้ว เพราะเวลายาวนานเป็นสิบปีแล้วตั้งแต่ที่มันกับหนูเจอกันครั้งแรก ครอบครัวหนู หนูไม่มั่นใจนักว่าครอบครัวหนูอบอุ่นหรือเปล่า แต่พ่อแม่ที่เลี้ยงหนูมาก็สอนหนูดีเสมอ หนูโตมาโดยสอบได้ที่หนึ่งของห้องตลอดและเป็นเด็กนักเรียนเรียนดีตลอด พ่อหนูเป็นทหารปัจจุบันยศพันเอก แต่ไม่มีเวินเก็บติดตัวเลย แม่หนูเคยเป็นพยาบาลแต่เกษียณแล้ว พอเกษียณก็เป็นหนี้หัวโตไม่มีตังจะจ่ายหนี้ครอบครัวหนูเป็นครอบครัวชนชั้นกลางค่อนไปทางจนหนูไม่มีความสุขเลยกับไอ้ความจนเนี่ย พ่อกับแม่หนูตลอดชีวิตไม่เคยมีเงินเก็บเป็นกอบเป็นกำเลย เงินที่ใช้ส่งหนูเรียนตอนที่ยังส่งได้เมื่อห้าปีที่แล้วก็เป็นเงินกู้ หนูน้อยใจในวาสนาตัวเองจังที่พ่อแม่เกิดมาเหมือนจะรวยแต่กลับไม่มีอะไรเลย แม่หนูตลอดชีวิตใช้ชีวิตแบบคนโง่ แม่ไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง ขนาดว่ามีผัวเป็นทหารยศพันเอก เพราะแม่มียายเล่นการพนัน และยายตั้งแต่เด็กจะมาขูดรีดแม่เพื่อไปใช้เล่นการพนันจนหมด หนูโตมาโดยที่คนรอบตัวใช้ชีวิตแบบโง่ๆ พ่อเป็นทหารยศพันเอก แต่ไม่เคยมีเงินเก็บเลย พ่อมักจะเอาเงินไปเลี้ยงเหล้าเพื่อนหรือรุ่นน้องจนหมด หนูถูกสอนมาให้คิดกับพ่อแม่ตัวเองว่าคือบุพการีที่ดี แต่ยิ่งหนูโตหนูยิ่งเห็นการกระทำที่มันโง่ๆ ใช้ชีวิตอย่างโง่ๆ แล้วพอหนูเห็นมันทำให้หนูไม่มีความสุขในชีวิต ทุกวันนี้หนูทำงานเป็นแคชเชียร์ แล้วหนูต้องทำงานตั้งแต่แปดโมงเช้าถึงหกโมงเย็นทุกวัน กลับบ้านก็มืดค่ำ แม่ที่อยู่บ้านแบบไม่มีเงินเกษียณเพราะลาออกจากราชการตั้งแต่ยังสาวเพื่อหนีหนี้ที่ตัวเองก่อไว้ตอนสาวตามคำสั่งของแม่ตัวเองหรือยาย อยู่บ้านแบบไม่ทำอะไรเลย ขยะไม่ยอมเอาไปทิ้ง บ้านไม่กวาดถูปล่อยให้บ้านรกสกปรก เป็นคราบ แล้วยังมาพูดว่าแม่ไม่ใช่ประเภทที่อยู่บ้านเฉยๆไม่ทำอะไรเลยนะลูก หนูอยากด่าแม่สักทีให้แม่ทำงานบ้าน แต่ก็ด่าไม่ลงเพราะเป็นแม่ และตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่หนูเด็กจนโตแม่จะเป็นคนขี้เกียจทำงานบ้านเสมอ ทุกวันนี้สมมุติว่าต้องทำงานบ้านทุกวัน แม่จะทำสี่ห้าวันครั้ง หนูไม่รู้ว่าหนูสมควรโกรธแม่ไหม เพราะแม่ก็แก่อายุ55แล้ว ทำไมหนอ ทำไม ทำไมกูถึงต้องมาเกิดกับผู้หญิงแบบนี้ แม่ใช้ชีวิตแบบโง่ๆมาตลอดไม่เคยคิดถึงบั้นปลายชีวิต หน้าโง่ไม่มีความหนักแน่นพอที่จะปฏิเสธยายไม่ให้ถูกขูดรีดเอาไปใช้การพนัน แล้วก็ต้องมาใช้ชีวิตในบั้นปลายแบบอดๆอยากๆ ทุกวันนี้แม่ไม่ทำงาน เพราะแม่เกษียณแล้ว แม่อยู่ได้ด้วยเงินพ่อที่จะให้เดือนละห้าพันตามสัญญาหย่า แล้วหนูก็ให้แม่เดือนละสองสามพัน เพราะเงินเดือนหนูมีหมื่นนึง บางเดือนก็ให้สี่ห้าพัน หนูเสียใจมากเลยที่หนูมารู้ว่าพ่อเตรียมตัวรับเงินจากผู้ชายรวยๆที่มันอยากได้หนูเป็นเมียเลยผลาญเงินที่ตัวเองมีทิ้ง อารมณ์แบบกูไม่คิดจะทำงานอีกต่อไปแล้วเพราะกูจะรวยจากขายลูกกิน แต่ก็ไม่ได้ขายเพราะหนูไม่ยอม พ่อกับแม่หนูคุณธรรมต่ำทั้งคู่ หนูเสียใจจริงๆที่โตมาได้มารู้ว่าพ่อแม่ตัวเองเป็นคนแบบนี้ หนูถูกสอนมาว่าให้มองพ่อกับแม่ตัวเองในด้านดีเสมอ แต่นี่อะไร จะขายลูกกิน หนูไม่มีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่เลย หยูเลยเรียนนิติศาสตร์รามคำแหง เพื่อหวังจะไปสอบเป็นผู้พิพากษาให้มีชีวิตที่มีหน้าที่การงานที่ดีบ้าง หนูก็ไม่ใช่คนหัวไม่ดี เพราะหนูเรียนสอบได้ที่หนึ่งของห้องทุกปีๆมาตั้งแต่เด็ก สรุปคือพ่อไม่สามารถส่งหนูเรียนต่อได้แล้วหนูเลยส่งตัวเองเรียนราม สาธุขอให้หนูได้เป็นผู้พิพากษาทีเถอะ ชีวิตหนูคงจะหมดทุกข์หมดโศกลงกว่านี้ แล้วช่วงที่หนูอยู่ต่างประเทศหนูก็ได้มารู้ว่าตัวเองเป็นคนมีองค์ หนูป่วยแบบแปลกๆเป็นธาตุไฟเข้าแทรก แรกไที่เป็นหนูก็เหมือนจะมีฤทธิ์มีญาณหน่อยๆแต่ตอนนี้ผ่านมานานแล้วใช้ฤทธิ์ไม่ได้แล้ว เฮ้อ ชีวิตหนูไม่มีอะไรเลย ช่วงสี่ห้าปีที่หนูกลับมาอยู่ไทยหนูเก็บเงินได้ห้าหมื่นบาทแต่ก็ถูกแม่เอาไปหมด โดยบอกว่าจะเอาไปทำทุนขายขนม แต่ก็ทุนจมหมดจากพิษโควิดเงินห้าหมื่นหายไปกับสายน้ำ หนูเสียใจจังเลยอายุยี่สิบแปด จะสามสิบอยู่แล้วแต่ยังไม่มีเงินเก็บซักบาท หนูน้อยใจในวาสนาตัวเองจังที่เกิดมาจนแบบนี้ มีพ่อแม่ใช้ชีวิตโง่ๆแบบนี้ อยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้จัง
 
ขอบคุณที่รับฟังเรื่องของหนูนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่