คือเเฟนเราบอกเลิกเราเมื่อวาน(แฟนเราเป็นผญ.นะคะ)ก่อนที่จะบอกเลิกเขาถามเราว่า"เรายังอยากมีพี่อยู่มั้ย"เราก็ตอบกลับนะว่า"ถามเเบบนี้ทำไมฉันว่ามันเเปลกๆนะ"เขาก็ตอบกลับว่า"แปลกยังไง"ฉันก็ตอบกลับไปว่า"ปกติไม่เคยถามเเบบนี้เลยมีอะไรหรือป่าวอึดอัดหรอหรือไม่พอใจบอกได้นะ"เขาก็ตอบแค่ว่าไม่ได้อึดอัดจากนั้นก็หายไปเลยพอตอนเย็นเขาก็มาถามเราว่าทำอะไรอยู่เราก็ตอบกับว่าพึ่งกลับมาจากตลาดมีอะไรหรอ เขาก็บอกว่าพี่ไม่รู้จะทำยังไงกับความรู้สึกตัวเองพูดตรงๆ ตอนนี้พี่ไม่ได้อยากมีเราเหมือนเมื่อก่อนเลย พี่รู้สึกเหมือนมันห่างกันทีละก้าวเรื่อยๆ มันเหนื่อยอ่ะพี่ไม่ได้มีอารมณ์ที่อยากจะอวดอะไรเหมือนเมื่อก่อนเราก็บอกออกไปเลยนะว่าพูดออกมาให้หมดเลยเขาก็ถามว่าพูดอะไรเราก็ตอบกับว่าพูดออกมาเลยความรู้สึกตอนนี้อ่ะมันไม่มีเเค่นี้เเน่นอนเขาก็พิมมาว่าพี่ไม่รู้พี่ต้องพูดต้องพิมพ์ยังไงพี่ไม่รู้มันเรียกจุดอิ่มตัวรึเปล่า มันตีกันหมดเลยความรู้สึกเราไม่เหมือนเมื่อก่อนกันเลย แต่มะนไม่ผิดหรอกพี่ไม่รู้ยังรักเราอยู่รึเปล่า หรือมันผูกพัน มันเหมือนอารมณ์คนเห็นแก่ตัวแล้วพี่ก็ไม่เรายังรักพี่อยู่มั้ยพี่มีสิ่งนึงที่กำลังทำผิดกับเราเราก็ถามกับนะว่าทำผิดอะไรเเต่เขาบอกว่ายังบอกไม่ได้(ในความคิดเราบอกมาเลยบอกเเล้วก็จะได้จบๆ)เราก็เลยบอกว่าบอกมาเถอะจะได้เจ็บทีเดียวเขาตอบว่าถ้าบอกทุกคนบอกพี่ แน่ๆเลยจะเลิกกับพี่ก็ได้นะแต่อโหสิให้พี่ด้วยเราก็ถามไปตรงๆเลยนะว่าคุยกับคนนั้นหรอเขาก็ถามนะว่าคนไหนเราก็บอกว่าไอ้คนนั้นอ่ะคนที่มาจีบเขาตอบเลยว่ากับเด็กอีพี คุยกันเรื่องวิชาการแต่พี่ไม่รู้ว่าเขาชอบพี่เราก็ถามว่าพี่ชอบเขาใช่มั้ยเขาก็บอกไม่ได้ชอบเลิกคุยนานแล้วเพราะพี่รู้ว่าเขาชอบพี่ไม่ได้ตั้งใจจิงๆพี่ขอโทษนะเราก็ถามนะว่าคุยนานเเล้วใช่มั้ยเขาตอบกับเราว่าอาทิตย์ที่แล้วเราก็ถามตรงๆเลยนะว่าเอาตรงๆนะเธออยากเลิกกับฉันใช่มั้ยเขาก็บอกเหมือนที่ทักตอนเเรกเเล้วก็ต่อว่ารับได้มั้ยล่ะเรารับไม่ได้แหละพี่รู้ พี่ขอโทษสำหรับทุกอย่างเลยนะ จะโกรธจะเกลียดกันไม่ว่าเลยถ้าร้องไห้ร้องครั้งเดียวพอนะ เดี๋ยวไม่หล่อไม่ร้องหรอกเราก็ตอบกับว่าไม่ร้องหรอกมันเรื่องไร้สาระ(เเต่ในใจเราอยากจะร้องแทบใจจะขาดมันเจ็บตรงที่ว่าเขาไม่ตอบเรื่องนี้กับเราเลย)เเล้วเขาก็บอกว่าดีแล้วเราก็จบกันแค่นี้เนาะ พี่ขอโทษอีกครั้งนะเเล้วเพื่อนเราก็ทักมาว่าเลิกกันเเล้วหรอเราก็ตอบกับว่าเลิกกันเเล้วเราก็เลยถามว่าเอาตรงๆบอกความจริงมาเลยว่ามันเป็นยังไงมันก็ไม่ตอบเราบ่ายเบียงที่จะไม่ตอบเราก็เลยไปถามเพื่อนเขาว่าเออพี่ พี่เขาเป็นไรอ่ะพี่บอกตรงๆเลยเขาก็อ่านเเต่ไม่ตอบเเล้วก็พิมพ์สั่นๆว่าพี่เป็นคนนอกคือตลอดเวลาที่เราคบกับพี่เขามานะเพื่อนเขาไม่ชอบเราเลยเวลาเราอยากจะอยู่กับเขา เพื่อนเขาจะทำตัวเเบบไม่ให้ยุ่งด้วยกันอ่ะคือเราเจ็บมากเราไม่เคยคุยกับใครเลยเรื่องผญ.ก็ไม่เคยเราพยายามจะไม่ร้องให้ใครเห็นนอกจากพ่อเราสามารถร้องไห้ได้อะไรไม่สบายใจบอกได้ทุกวันเเต่วันนี้มันเจ็มมากจริงๆ