อินโทรเวิร์ตที่ชอบอินโทรเวิร์ตด้วยกัน
ฉันรู้สึกอยากระบาย เเละอยากเล่าเรื่องของฉันให้ใครสักคนรับรู้ ฉันไม่สามารถพูดคุยระบายกับใครได้
ฉันไม่เข้าใจเลย ทำไมฉันชอบใครสักคนทีไหร่ ต้องผิดหวังทุกครั้ง คนที่ชอบ ทำไมฉันไม่ชอบเขากัน ทั้งๆที่มีเเต่คนดีๆเเละพยายามจะเข้าใจเรา เพราะไม่ใช่ในเเบบที่ฉันชอบใช่ไหม พยายามชอบเเต่มันก็ชอบไม่ได้อยู่ดี พยายามทำดีกับเขา พูดคุย เเต่จิตใจฉันก็ยังว่างเปล่า ไม่ได้รู้สึกอะไรอยู่ดี
เรื่องที่ฉันประสบล่าสุด คือไปชอบใครคนหนึ่งในเเอพหาเพื่อน
เเน่นอน ฉันเป็นคนทักไปหาเขาก่อน เพราะโปรไฟล์ที่ดูลึกลับของเขาน่าสนใจมาก เหมือนเขามีบางอย่างที่ฉันสนใจ น่าจะเป็นเพราะในภาพมันสื่อถึงความเป็นโลกส่วนตัวสูงเขามั้งที่ฉันสนใจ เพราะฉันเองก็โลกส่วนตัวสูงเช่นกัน เราได้พูดคุยกัน เเละหมือนจะพูดคุยกันด้วยดี โปรไฟล์ของเขาไม่มีรูปที่เห็นหน้าตาของเขา
ฉันจึงยื่นข้อเสนอเราเเลกรูปกัน
เขาลงรูปตนเองที่ใส่เเมส ก็ดูดีอยู่ เเละฉันก็ยังสนใจ ฉันลงรูปตนเองกลับ เขาชมว่าน่ารัก
ซึ่งไม่ใช่คำว่าน่ารัก เเต่เป็นอีกคำที่ฟังดูตะมุตะมิ เเต่ขอไม่กล่าวถึง เพราะไม่กล้าเปิดเผยทั้งหมด กลัวว่าเขามาเห็นโดยบังเอิญเเล้วจะรู้ว่าเป็นฉันที่ตั้งกระทู้
คุยเเรกๆเขาก็บอกอยู่เเล้วว่า ไม่ค่อยว่างต้องทำงาน อาจตอบช้าบ้าง ฉันก็เข้าใจ
เเละวันต่อมาเราก็คุยกันในเเอพอีก ซึ่งดึกเเล้ว เเละฉันก็ขอไลน์เขา เขาก็บอกให้ฉันบอกไอดีไลน์มา ฉันให้คิวอาร์โค้ด เขาก็บอกจะเเอดไลน์ไปวันพรุ่งนี้ เเละบอกว่าตอนนี้เขาก็ง่วงเเล้ว เราบอกฝันดีกัน
เเละวันต่อมาที่ฉันทำงานไปด้วย ก็รอเขาว่าจะเเอดมาเมื่อไหร่ กระทั้งถึงตอนเย็นก็ไม่เห็นเเอดมา
เราก็เเปลกใจ
จึงเข้าไปในเเอพ เห็นการใช้งานของเขาชั่วครู่ มีเวลาเข้าเเอพ เเต่ไม่มีเวลาเเอดหาเราอย่างนั้นเหรอ ตอนนั้นฉันรู้สึกอธิบายความรู้สึกไม่ถูก มันน้อยใจผสมความผิดหวังมั้ง ฉันตัดสินใจส่งข้อความไปหาเขา เชิงตัดพ้อ เเต่ไม่ได้พูดที่ฉันเห็นการใช้งานของเขา
ไม่นานเขาเเอดมาหาฉันในไลน์
ตอนนั้นใจฉันถูกทำให้เจ็บเเล้ว จึงไม่ได้สนใจรับเขาเป็นเพื่อนหรือตอบกลับ
ฉันอยากรู้จริงๆเขารู้สึกยังไงกับฉันกันเเน่ ชอบหรือไม่ชอบ
เเละเพราะฉันหมดใจกับเขา ( ซึ่งไม่หมดใจไปซะทีเดียว ) ฉันส่งข้อความตอบกลับของเขาที่บอกว่าเเอดไปแล้ว ว่ส ทุกอย่างมันจบเเล้ว เเละอะไรอีกหลายประโยค ซึ่งฉันเลี่ยงจะเปิดเผยความจริงหรือโทษเขา
ความสัมพันธ์เราจบลงเเล้ว เเละเหมือนเขาจะรั้งฉันเเต่ก็ไม่รั้ง
ฉันรู้สึกเสียใจ ที่ต้องจบเช่นนี้
เเละเมื่อมาคิดทบทวน ถึงอุปนิสัยของตัวเองที่คล้ายๆปากไม่ตรงกับใจ ทำอะไรสวนทางความต้องการ
เขาอาจชอบเราอยู่บ้างก็ได้
เราก็เป็นเเบบนั้นไม่ใช่เหรอ
ทั้งที่เราก็ชอบเขานะ เเละรอข้อความเเชทของเขา เเต่พอเขาส่งข้อความมา เราก็ดีใจอยู่ เเต่ทำไมไม่อ่านในทันที หรือตอบกลับ ทั้งที่ว่างอยู่
ไม่ได้เล่นเเง่ หรือเล่นเกมส์อะไรทั้งนั้น ไม่รู้สิอธิบายความรู้สึกนี้ไม่ถูก
ฉันมานึกเสียใจฉันน่าจะพยายามเข้าใจเขามากกว่านี้ ทั้งที่เป็นอินโทรเวิร์ตเหมือนกัน
เเต่อย่างไรฉันอยากฝากบอกใครที่อ่านข้อความนี้ หากคุณคิดจะรักจะชอบคนที่เป็นอินโทรเวิร์ต คิดดีๆนะคะ เพราะฉันไม่อยากให้ใครเจ็บเหมือนฉัน หรือถ้าคุณเข้าใจเเละรับได้ ก็ลองดูสักตั้งค่ะ
ปล.จากคนที่ไม่เคยสมหวังในรัก เจ็บมาจนชินชา ไม่เข้าใจคนที่รักกลับไม่รัก
อินโทรเวิร์ตที่ชอบอินโทรเวิร์ตด้วยกัน
ฉันรู้สึกอยากระบาย เเละอยากเล่าเรื่องของฉันให้ใครสักคนรับรู้ ฉันไม่สามารถพูดคุยระบายกับใครได้
ฉันไม่เข้าใจเลย ทำไมฉันชอบใครสักคนทีไหร่ ต้องผิดหวังทุกครั้ง คนที่ชอบ ทำไมฉันไม่ชอบเขากัน ทั้งๆที่มีเเต่คนดีๆเเละพยายามจะเข้าใจเรา เพราะไม่ใช่ในเเบบที่ฉันชอบใช่ไหม พยายามชอบเเต่มันก็ชอบไม่ได้อยู่ดี พยายามทำดีกับเขา พูดคุย เเต่จิตใจฉันก็ยังว่างเปล่า ไม่ได้รู้สึกอะไรอยู่ดี
เรื่องที่ฉันประสบล่าสุด คือไปชอบใครคนหนึ่งในเเอพหาเพื่อน
เเน่นอน ฉันเป็นคนทักไปหาเขาก่อน เพราะโปรไฟล์ที่ดูลึกลับของเขาน่าสนใจมาก เหมือนเขามีบางอย่างที่ฉันสนใจ น่าจะเป็นเพราะในภาพมันสื่อถึงความเป็นโลกส่วนตัวสูงเขามั้งที่ฉันสนใจ เพราะฉันเองก็โลกส่วนตัวสูงเช่นกัน เราได้พูดคุยกัน เเละหมือนจะพูดคุยกันด้วยดี โปรไฟล์ของเขาไม่มีรูปที่เห็นหน้าตาของเขา
ฉันจึงยื่นข้อเสนอเราเเลกรูปกัน
เขาลงรูปตนเองที่ใส่เเมส ก็ดูดีอยู่ เเละฉันก็ยังสนใจ ฉันลงรูปตนเองกลับ เขาชมว่าน่ารัก
ซึ่งไม่ใช่คำว่าน่ารัก เเต่เป็นอีกคำที่ฟังดูตะมุตะมิ เเต่ขอไม่กล่าวถึง เพราะไม่กล้าเปิดเผยทั้งหมด กลัวว่าเขามาเห็นโดยบังเอิญเเล้วจะรู้ว่าเป็นฉันที่ตั้งกระทู้
คุยเเรกๆเขาก็บอกอยู่เเล้วว่า ไม่ค่อยว่างต้องทำงาน อาจตอบช้าบ้าง ฉันก็เข้าใจ
เเละวันต่อมาเราก็คุยกันในเเอพอีก ซึ่งดึกเเล้ว เเละฉันก็ขอไลน์เขา เขาก็บอกให้ฉันบอกไอดีไลน์มา ฉันให้คิวอาร์โค้ด เขาก็บอกจะเเอดไลน์ไปวันพรุ่งนี้ เเละบอกว่าตอนนี้เขาก็ง่วงเเล้ว เราบอกฝันดีกัน
เเละวันต่อมาที่ฉันทำงานไปด้วย ก็รอเขาว่าจะเเอดมาเมื่อไหร่ กระทั้งถึงตอนเย็นก็ไม่เห็นเเอดมา
เราก็เเปลกใจ
จึงเข้าไปในเเอพ เห็นการใช้งานของเขาชั่วครู่ มีเวลาเข้าเเอพ เเต่ไม่มีเวลาเเอดหาเราอย่างนั้นเหรอ ตอนนั้นฉันรู้สึกอธิบายความรู้สึกไม่ถูก มันน้อยใจผสมความผิดหวังมั้ง ฉันตัดสินใจส่งข้อความไปหาเขา เชิงตัดพ้อ เเต่ไม่ได้พูดที่ฉันเห็นการใช้งานของเขา
ไม่นานเขาเเอดมาหาฉันในไลน์
ตอนนั้นใจฉันถูกทำให้เจ็บเเล้ว จึงไม่ได้สนใจรับเขาเป็นเพื่อนหรือตอบกลับ
ฉันอยากรู้จริงๆเขารู้สึกยังไงกับฉันกันเเน่ ชอบหรือไม่ชอบ
เเละเพราะฉันหมดใจกับเขา ( ซึ่งไม่หมดใจไปซะทีเดียว ) ฉันส่งข้อความตอบกลับของเขาที่บอกว่าเเอดไปแล้ว ว่ส ทุกอย่างมันจบเเล้ว เเละอะไรอีกหลายประโยค ซึ่งฉันเลี่ยงจะเปิดเผยความจริงหรือโทษเขา
ความสัมพันธ์เราจบลงเเล้ว เเละเหมือนเขาจะรั้งฉันเเต่ก็ไม่รั้ง
ฉันรู้สึกเสียใจ ที่ต้องจบเช่นนี้
เเละเมื่อมาคิดทบทวน ถึงอุปนิสัยของตัวเองที่คล้ายๆปากไม่ตรงกับใจ ทำอะไรสวนทางความต้องการ
เขาอาจชอบเราอยู่บ้างก็ได้
เราก็เป็นเเบบนั้นไม่ใช่เหรอ
ทั้งที่เราก็ชอบเขานะ เเละรอข้อความเเชทของเขา เเต่พอเขาส่งข้อความมา เราก็ดีใจอยู่ เเต่ทำไมไม่อ่านในทันที หรือตอบกลับ ทั้งที่ว่างอยู่
ไม่ได้เล่นเเง่ หรือเล่นเกมส์อะไรทั้งนั้น ไม่รู้สิอธิบายความรู้สึกนี้ไม่ถูก
ฉันมานึกเสียใจฉันน่าจะพยายามเข้าใจเขามากกว่านี้ ทั้งที่เป็นอินโทรเวิร์ตเหมือนกัน
เเต่อย่างไรฉันอยากฝากบอกใครที่อ่านข้อความนี้ หากคุณคิดจะรักจะชอบคนที่เป็นอินโทรเวิร์ต คิดดีๆนะคะ เพราะฉันไม่อยากให้ใครเจ็บเหมือนฉัน หรือถ้าคุณเข้าใจเเละรับได้ ก็ลองดูสักตั้งค่ะ
ปล.จากคนที่ไม่เคยสมหวังในรัก เจ็บมาจนชินชา ไม่เข้าใจคนที่รักกลับไม่รัก