เราเป็นเด็กฝึกงานค่ะ 2 เดือนเเล้ว ในห้องเรามีผู้ชาย1คน ที่เหลือเป็นผู้หญิงหมดเลย 
ผู้ชายเป็นพนักงานในนั้นรุ่นพี่เราปีเดียว เราเข้าใจนะว่า ตอนฝึกงาน มันจะว่างบ้างเเป็นปกติ เเต่เราไม่คิดว่ามันจะว่างขนาดนี้ เราก็ถามนะคะว่ามีอะไรให้ช่วยไหมคะ บลาๆๆๆ มันจะมีวันนึง ที่จะต้องลงพื้นที่ ส่วนตัวไม่ทราบอ่ะไรเลย ไม่มีใครบอกอะไรฉันเลยยย  ทั้งๆที่ มีคอนเเทค หรือตอนฝึกงานก็อยู่เห็นหน้ากันทั้งสวัน เขาต้องไปโครงการทำความสะอาดวัดเเห่งหนึ่ง วันนั้นเราใส่กระโปรงมา เขาถามว่า ไปไหม เเต่ใส่กระโปรงมา อยู่ที่นี่เเหละไม่ต้องไป เเต่เรารั้นจะไปให้ได้ เพราะมาฝึกเเทบไม่ได้อะไร นอกจากถ่ายเอกสาร ส่งหนังสือ เเละทำหนังสือ  เราก็ไปทั้งใส่กระโปรง เเต่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมากค่ะ เราพลาดหลายที บางทีมาถึงที่ฝึกงานไม่เจอใครเลย มีอยู่ไม่กี่คน . ต่อไปนะคะ ที่เราบอกว่าในห้องนี้มีเเค่ผู้ชายคนเดียว ทุกคนก็จะเอ็นดูเป็นพิเศษ ทำไรไม่ติ ให้ขนมนมน้ำเป็นประจำ พูด จ๊ะ จ๋า น้องคะ ขา ถ้าผช คนนั้นไม่เข้าใจก็รีบออกตัวมาช่วยเหลือ เเต่กับเราแทบจะไม่สนใจเลยค่ะเราต้องเดินเข้าไปหาเขาเอง พี่เลี้ยงเราก็ไม่สนใจ เราไม่ได้ทำอะไรไม่ดีเลยนะคะ เราอยู่เงียบเจียมตัวสุดๆ มีอะไรก็จะช่วยหมด เพราะอยากช่วยมากเเละว่างมาก เรามาฝึกครั้งเเรกทุกอย่างเป็นครั้งเเรกหมด เเต่ไม่มีใครสนใจเลย 
..เราพูดไม่ถูกเเต่คิดว่า ทุกคนที่เข้ามาอ่านอาจจะเก็ท คนที่เป็นเพศเดียวกับเราจะปฏิบัติกับเราอีกเเบบ เราอดทนเเล้วนะคะ เเต่รู้สึกอึดอัด เเต่ทุกคนเขาก็คุยกับเรานะ เเต่เเค่ไม่ค่อยป้อนงาน หรือบอกอะไรเราบ้างเลย เพราะเราเป็นผู้หญิงด้วยกันหรือป่าว เขาถึงปฏิบัติกับเราแบบนี้