ใครชอบฟังมากกว่า ดูรีวิวจัดเต็มที่นี่

The Menu (A)
.
.
โอ้โห!! จากที่ไม่ได้คาดหวังอะไรเยอะ 
ยอมรับว่านี่คืออีกหนึ่งที่สุดความบันเทิงแห่งปีจริงๆ
ในเมื่อปีนี้มีหนังเสียดสีจิกกัดสังคมออกมาหลายเรื่อง
แต่สำหรับจริตเรา ขอยกความถูกใจเป็นปลื้มให้กับเรื่องนี้ละกัน คือตั้งแต่ต้นยันจบ ไม่มีฉากอะไรที่สามารถละสายตาได้เลย เข้าใจละว่าทำไมที่ปูซานถึงกล้าฉายรอบมิดไนท์ เพราะต่อให้ดูโต้รุ่งก็ไม่มีทางหลับลงแน่นอน
.
หนังมีภาพการรังสรรค์อาหารรสเลิศฟีลมิชลินสวยๆ
แต่ยิ่งคอร์สเสิร์ฟจานต่อๆไป ความเข้มข้นของหนัง
ก็ยิ่งเพิ่มดีกรีมากขึ้นตามสูตรของเชฟ ที่รับบทโดย
ราล์ฟ ไฟน์ หรือว่าลอร์ดโวลดี้ของพวกเรา
ซึ่งรอบนี้แกเล่นได้สุขุม ลุ่มลึก แต่โคตรคาดเดาอะไรไม่ได้
และแบกหนังทั้งเรื่องไว้ได้อย่างน่าทึ่ง โคตรลงตัว
ชอบคาแรคเตอร์นี้มากๆ
.
ส่วนตัวละครของน้องแอนย่า และนิโคลัส ฮอล์ ก็เป็นเหมือนสองคนที่จับพลัดจับพลูเข้าไปอยู่ในอีเว้นท์พิเศษครั้งนี้ซึ่งก็คล้ายกับคนดูที่ไม่รู้เรื่องราวอะไรมาก่อน และพอได้เข้าไปชิมอาหารและสัมผัสประสบการณ์ที่ไม่มีวันลืมจากเชฟ เมนูท้ายเรื่องจะยิ่งทำให้ทุกคนหิวได้ทันที เพราะดูมาทั้งเรื่อง เหมือนจะมีแค่เมนูนั้นแหละที่น่าจะอิ่มได้จริงๆ
.
หนังเสียดสีอาหารระดับเลิศรสไม่พอ แต่เสียดสียันคนมีอันจะกิน ยอมจ่ายให้อาหารแพงๆ แต่จำเมนูอะไรที่กินไปไม่ได้เลย ซึ่งคนเหล่านี้ก็มีไม่ใช่น้อย ที่ไม่ได้เข้าใจในvalueของสิ่งที่ทำหรือสิ่งที่เป็นอยู่จริงๆ 
.
เชฟเลยบอกว่า "Don't EAT, TASTE!!"
อาหารไม่ได้มีไว้แค่กิน แต่จงดื่มด่ำลิ้มรสของมัน
เพราะอาหารดีๆมีคุณค่ามากกว่านั้น
แต่ก็นะ ถึงบางเมนูคนทำจะตั้งใจทำและเสิร์ฟด้วยใจรัก
ทว่าเราไม่อาจสัมผัสถึงความรักเหล่านั้นได้เลย
เพราะบางครั้ง คนทำก็ไม่ได้เข้าใจคนกินแม้แต่น้อย
.
หรือบางทีเขาอาจโคตรเข้าใจก็ได้
แต่เพราะคนกินบางคนเสียนิสัยหรือเคยตัว ทั้งชีวิตเอาแต่ได้
กินจุมาทั้งชีวิตจนจักรวาลหมุนรอบตัว
คราวนี้คนทำจึงขอเสิร์ฟคอร์สพิเศษ
เป็นเมนูสุดสยอง แบบExclusiveถึงที่นั่ง
.
ขอแนะนำให้ทุกคนไปลองชิม เอ้ย ลองดูกับหนังเรื่องนี้
เป็นกรรมวิธีเตรียมอาหารชั้นเลิศ ที่คุณจะหิวและสยอง
ไปพร้อมๆกัน หนังใช้ไม่กี่โลเคชั่น 
แต่เล่าได้โคตรสนุกขนาดนี้
เลิฟมาก!! 


ดูจบบอกเลยว่าหิวแน่นอน อาหารมิชลินคงจัดไม่ไหว ไปจัดเบอร์เกอร์แทนก่อนละกัน