เราเป็นคนชอบคุยกับตัวเองอ่ะค่ะ เวลาคุยส่วนใหญ่ก็ตอนกลางคืน ตอนเราคุยก็จะชอบดาม่าร้องไห้บอกกับตัวเองว่าหลับไปอย่าตื่นขึ้นมาอีกเลยขอร้องเถอะ เราคิดว่าการที่เราอยากไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลยคือเราคิดว่าเราเข้ากับสังคมไม่ได้ตั้งแต่เด็กเพราะเราเป็นลูกครึ่ง ไทย-ออสเตรเลีย ตอนไปร.ร. ก็มีแต่คนด่าว่าอีหรั่ง อีฝรั่ง เราชอบคุยกับตัวเองแล้วก็ด่าอ่ะค่ะบอกว่าคุยคนเดียวอีกแล้วบ้ารืป่าว(เราพูดแบบออกเสียงนะคะ)ต่อว่าตัวเองอย่างนู้นอย่างนี้ เรารู้สึกแย่เลยพูดกับตัวเอง เราอยากถามว่าเรา เป็นโรคจิตรืป่าวเราไม่สบายใจเลยค่ะ