ผมมีปัญหาเรื่องเพื่อนจนตัวเองอยู่ไม่สุข
ผมกับเพื่อนเราสนิทกันมากปกติไปไหนมาไหน2คนตลอด มันแคร์ผมมาก แล้วมีเพื่อนคนหนึ่งมาสนิทกับผม(ขอใช้คนที่3นามสุมติว่าเอล่ะกันน่ะครับ)ตอนผมอยู่กับเอเพื่อนสนิทผมดูเศร้าตลอดเลย มันดูหงอยจะร้องให้เหมือนคนอกหัก ผมยอมรับเลยว่าตอนแรกรู้สึกสนุกที่เห็นมันหึงผมทำตีสนิทกับเอไปเรื่อยๆ ผมกับเพิ่อนสนิทจริงๆก็มีแกงค์อยู่ด้วยแหละรวมพวกผมก็5คน ตอนมันแคร์ผมมาก ผมดันยิ่งเข้าหาแกงค์ แต่แรกผมก็แอบแปลกใจว่าทำไมเพื่อนสนิทผมที่สนิทกับคนในแกงค์มากกว่าผม เวลาผมไปหามันทำไมมันถึงพยายามแยก จนมีวันหนึ่งมันรอผมเรียกผม เห้ย ไป เห้ย เห้ย ผมได้ยินแต่ทำเป็นคุยกับคนที่มันสนิทที่สุดในแกงค์ เพราะอยากให้มันรออีกคนบ้าง สุดท้ายมันไม่ไหวมั้งมันเลยงอนผมขึ้นห้องไปก่อน ที่นี้ผมเลยขึ้นห้องตามแล้วไปหามันแล้วก็พูดว่าขึ้นก็ไม่รอ มันไม่คุยด้วย ผมเลยงอนมันกลับ พอถึงตอนกลับมันก็รอผมน่ะ ผมก็งอนไม่คุยด้วย
จนมันไม่ง้อ พอมาอาทิตย์ต่อมาผมก็หายล่ะ แต่ก็ถึงตามันกลับบ้างมันลากคนที่3เข้ามา แล้วสนิทด้วย แค่แปปเดียวผมก็งอนมันเลย มันก็ง้อรอมาหาเหมือนเดิมน่ะ แต่ก็ไม่หายพอถึงวันต่อมา มันไม่คุยด้วย ยอมรับเลยว่าอยู่ไม่ได้ พอวัน ต่อ ต่อ มา เลยไปคุยกับมันล่ะ มันก็ยิ้มทำตัวยิ้มปกติ
ให้เหมือนเดิม แต่ผมต้องฝืนอยู่ด้วยมีคนที่3ิยู่ด้วย แปปๆก็งอนมันอีก เพราะพอมีคนที่3จากที่มันเคยแคร์ผมมากมันดันน้อยลง ก็วนแบบนี้อยู่เรื่อยๆ จนถึงวันสอบเราสอบกันคนล่ะอาคาร มันกับคนที่3 ก็สอบห้องเดียวกันสนิทกัน ปกติทุกทีไม่ว่าผมจะอยู่ไหนห่างกันแค่ไหน มาจะมาหาตลอด แต่รอบนี้ไม่ มันหัวเราะสนุกกับคนที่3 ผมไปหามันเองอาคารนั้นแต่ก็ทำทรง ไปหาเอไม่ได้ไปหามัน ตอนนันมันเศรัาหงอยเลยจากยิ้ม ปุป พอวันสุดท้าย เราต่างคนต่างรู้ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงเป็นแบบนี้ ผมก็ยอมทิ้งเอ ไม่รอเอ เพื่อไปไหนกับมัน2คน มันก็เหมือนกันไม่คุยกับคนที่3 เวลามีผมอยู่เพราะมันรู้ถัาคุยเดียวผมหนีมันอีก วันนั้นจบกันด้วยดีสุดแล้ว ปิดเทอมไปเดือนหนึ่ง พึ่งมาเปิดวันจันทร์ ที่ผ่านมา ผมพูดตรงๆว่ารู้สึกทำตัวไม่ถูกไม่กล้าคุยกับมันไม่กล้าแตะตัว เมื่อก่อนเรายังพลัดกันนอนตักเลย แต่ปัจจุบันรู้สึกว่าแค่แตะตัวยังมากไปเลย ผมยอมคุยกับมันก่อน ครูให้ห้องมันไปเอาสมุดที่ห้องสมุดมันก็ไปแล้วครูก็ฝากให้มันบอกให้ห้องผมไปเอามันก็มาบอกผม แต่ผมก็ทำตัวพูดแบบกวนตีนว่า ขี้เกียจ มันก็ชั่งเหอะ ตอนนั้นพักผมไปหามันที่ห้องมัน ผมยอมไปนอนตักพอจะนอน มันหนีเข้าห้อง ผมน้อยใจมันเลยลงล่างไปก่อนหลังจากนั้นพอถึงเวลามันก็ลง แล้วก็พอจะขึ้นห้องมันไปล้างหน้าผมก็ไปรอชวนมันปกติ มันก็ไป พอถึงห้องมันติดแกงค์ จากที่มันเคยรอผม มันไม่รอแล้ว มันติดแกงค์หลังจากนั้นกลายเป็นผมแทนที่แคร์มัน มันเหมือนว่าสลับกันจากเทอมแรกผมยอมรับเลยว่ารู้สึกว่าตัวเองโง พึ่งมาเข้าใจความรัสึกมันเมื่อก่อนก็วันนี้ ผมพึ่งมารู้ว่าตอนจะนอนตักมันแล้วมันหนีเข้าห้อง มันน้อยใจผม พึ่งมารู้ว่า ทำไมตอนอยู่กับแกงค์มันถึงแยก ก็เพราะอยากให้อีกคนสนใจ พึ่งมาเข้าใจ แต่วันสุดท้ายของอาทิตย์ก่อน ผมตามมันตลอด จนจะถึงตอนกลับลงด้านล่างมันไม่รอผม ผมเลยไม่สนใจมันแล้ว เราตั้งกระเป๋าที่เดียวกัน พอถึงตอนจะออกจากโรงเรียนมันเดินนำผมไม่รอแล้วผมก็รีบเดินไปหยิบแล้วกลับแบบเมินมันไม่สนใจแล้ว พอกลางคืนมันทักผมมาถามเรื่องว่าของอั้นไหนดีกว่า มันเป็นความรู้สึกเดียวกันตอนแรกๆเลยตอนมันตามผมมาผมเล่นตัวไม่รอมันจนมันไม่สนใจ ผมก็ทักแชทมันไป ตอนนี้วันอาทิตย์วันพรุ่งนี้ รร เปิดไม่รู้ล่ะครับว่าต้องทำยังไง รอมันเหมือนเดิม หรือ ทิ้งไปเลย ผมแค่ลังเลว่ามันต้องการผมอยู่มั้ย ความรู้สึกมันไปก่อนผมตลอด มันจะรู้สึกแบบนั้นก่อน แล้วผมก็จะตามหลังไม่ว่าจะเรื่องไหน บางทีตอนผมลังเลว่าจะอยู่รอมัน หรือ จะพอแค่นี้ มันอาจจะรู้สึกไม่ต้องการผมแล้วก็ได้ ผมควรทำไงดีครับ
สนิทกับเพื่อนสนิทน้อยลงเพราะปัญหา
ผมกับเพื่อนเราสนิทกันมากปกติไปไหนมาไหน2คนตลอด มันแคร์ผมมาก แล้วมีเพื่อนคนหนึ่งมาสนิทกับผม(ขอใช้คนที่3นามสุมติว่าเอล่ะกันน่ะครับ)ตอนผมอยู่กับเอเพื่อนสนิทผมดูเศร้าตลอดเลย มันดูหงอยจะร้องให้เหมือนคนอกหัก ผมยอมรับเลยว่าตอนแรกรู้สึกสนุกที่เห็นมันหึงผมทำตีสนิทกับเอไปเรื่อยๆ ผมกับเพิ่อนสนิทจริงๆก็มีแกงค์อยู่ด้วยแหละรวมพวกผมก็5คน ตอนมันแคร์ผมมาก ผมดันยิ่งเข้าหาแกงค์ แต่แรกผมก็แอบแปลกใจว่าทำไมเพื่อนสนิทผมที่สนิทกับคนในแกงค์มากกว่าผม เวลาผมไปหามันทำไมมันถึงพยายามแยก จนมีวันหนึ่งมันรอผมเรียกผม เห้ย ไป เห้ย เห้ย ผมได้ยินแต่ทำเป็นคุยกับคนที่มันสนิทที่สุดในแกงค์ เพราะอยากให้มันรออีกคนบ้าง สุดท้ายมันไม่ไหวมั้งมันเลยงอนผมขึ้นห้องไปก่อน ที่นี้ผมเลยขึ้นห้องตามแล้วไปหามันแล้วก็พูดว่าขึ้นก็ไม่รอ มันไม่คุยด้วย ผมเลยงอนมันกลับ พอถึงตอนกลับมันก็รอผมน่ะ ผมก็งอนไม่คุยด้วย
จนมันไม่ง้อ พอมาอาทิตย์ต่อมาผมก็หายล่ะ แต่ก็ถึงตามันกลับบ้างมันลากคนที่3เข้ามา แล้วสนิทด้วย แค่แปปเดียวผมก็งอนมันเลย มันก็ง้อรอมาหาเหมือนเดิมน่ะ แต่ก็ไม่หายพอถึงวันต่อมา มันไม่คุยด้วย ยอมรับเลยว่าอยู่ไม่ได้ พอวัน ต่อ ต่อ มา เลยไปคุยกับมันล่ะ มันก็ยิ้มทำตัวยิ้มปกติ
ให้เหมือนเดิม แต่ผมต้องฝืนอยู่ด้วยมีคนที่3ิยู่ด้วย แปปๆก็งอนมันอีก เพราะพอมีคนที่3จากที่มันเคยแคร์ผมมากมันดันน้อยลง ก็วนแบบนี้อยู่เรื่อยๆ จนถึงวันสอบเราสอบกันคนล่ะอาคาร มันกับคนที่3 ก็สอบห้องเดียวกันสนิทกัน ปกติทุกทีไม่ว่าผมจะอยู่ไหนห่างกันแค่ไหน มาจะมาหาตลอด แต่รอบนี้ไม่ มันหัวเราะสนุกกับคนที่3 ผมไปหามันเองอาคารนั้นแต่ก็ทำทรง ไปหาเอไม่ได้ไปหามัน ตอนนันมันเศรัาหงอยเลยจากยิ้ม ปุป พอวันสุดท้าย เราต่างคนต่างรู้ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงเป็นแบบนี้ ผมก็ยอมทิ้งเอ ไม่รอเอ เพื่อไปไหนกับมัน2คน มันก็เหมือนกันไม่คุยกับคนที่3 เวลามีผมอยู่เพราะมันรู้ถัาคุยเดียวผมหนีมันอีก วันนั้นจบกันด้วยดีสุดแล้ว ปิดเทอมไปเดือนหนึ่ง พึ่งมาเปิดวันจันทร์ ที่ผ่านมา ผมพูดตรงๆว่ารู้สึกทำตัวไม่ถูกไม่กล้าคุยกับมันไม่กล้าแตะตัว เมื่อก่อนเรายังพลัดกันนอนตักเลย แต่ปัจจุบันรู้สึกว่าแค่แตะตัวยังมากไปเลย ผมยอมคุยกับมันก่อน ครูให้ห้องมันไปเอาสมุดที่ห้องสมุดมันก็ไปแล้วครูก็ฝากให้มันบอกให้ห้องผมไปเอามันก็มาบอกผม แต่ผมก็ทำตัวพูดแบบกวนตีนว่า ขี้เกียจ มันก็ชั่งเหอะ ตอนนั้นพักผมไปหามันที่ห้องมัน ผมยอมไปนอนตักพอจะนอน มันหนีเข้าห้อง ผมน้อยใจมันเลยลงล่างไปก่อนหลังจากนั้นพอถึงเวลามันก็ลง แล้วก็พอจะขึ้นห้องมันไปล้างหน้าผมก็ไปรอชวนมันปกติ มันก็ไป พอถึงห้องมันติดแกงค์ จากที่มันเคยรอผม มันไม่รอแล้ว มันติดแกงค์หลังจากนั้นกลายเป็นผมแทนที่แคร์มัน มันเหมือนว่าสลับกันจากเทอมแรกผมยอมรับเลยว่ารู้สึกว่าตัวเองโง พึ่งมาเข้าใจความรัสึกมันเมื่อก่อนก็วันนี้ ผมพึ่งมารู้ว่าตอนจะนอนตักมันแล้วมันหนีเข้าห้อง มันน้อยใจผม พึ่งมารู้ว่า ทำไมตอนอยู่กับแกงค์มันถึงแยก ก็เพราะอยากให้อีกคนสนใจ พึ่งมาเข้าใจ แต่วันสุดท้ายของอาทิตย์ก่อน ผมตามมันตลอด จนจะถึงตอนกลับลงด้านล่างมันไม่รอผม ผมเลยไม่สนใจมันแล้ว เราตั้งกระเป๋าที่เดียวกัน พอถึงตอนจะออกจากโรงเรียนมันเดินนำผมไม่รอแล้วผมก็รีบเดินไปหยิบแล้วกลับแบบเมินมันไม่สนใจแล้ว พอกลางคืนมันทักผมมาถามเรื่องว่าของอั้นไหนดีกว่า มันเป็นความรู้สึกเดียวกันตอนแรกๆเลยตอนมันตามผมมาผมเล่นตัวไม่รอมันจนมันไม่สนใจ ผมก็ทักแชทมันไป ตอนนี้วันอาทิตย์วันพรุ่งนี้ รร เปิดไม่รู้ล่ะครับว่าต้องทำยังไง รอมันเหมือนเดิม หรือ ทิ้งไปเลย ผมแค่ลังเลว่ามันต้องการผมอยู่มั้ย ความรู้สึกมันไปก่อนผมตลอด มันจะรู้สึกแบบนั้นก่อน แล้วผมก็จะตามหลังไม่ว่าจะเรื่องไหน บางทีตอนผมลังเลว่าจะอยู่รอมัน หรือ จะพอแค่นี้ มันอาจจะรู้สึกไม่ต้องการผมแล้วก็ได้ ผมควรทำไงดีครับ