เรามีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง สนิทมาก เพื่อนเราเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บตัวแต่เข้าหาง่ายนะ เราไม่ได้จะบอกว่าหวงเพื่อนหรอกนะ เวลาเพื่อนไปสนิทกับคนอื่นก็รู้สึกน้อยใจทั้งที่เมื่อก่อนมันเป็นเรา แล้วเมื่อก่อนคนที่ทำให้เองยิ้มได้ก็คือฉันงัย เดี๋ยวนี้เราพูดอะไรไปก็ดูไม่เข้าหู พูดขำๆด้วยก็ทำหน้างงแล้วก็เมินไป แล้วนี่มีเพื่อนที่เพื่อนเราพึ่งสนิทมากๆมันงอนเพื่อนสนิทเรา ละเพื่อนสนิทเรามันซึมทั้งวันตอนที่เพื่อนที่มันเริ่มสนิทเมินมัน (ตัดมาที่เรามันไม่เคยพยายามจะง้อหรือรู้สึกผิดเลย มันทำเหมือนเราไม่สำคัญแล้ว มันทำแบบไม่มีเราก็ได้ เราต้องเป็นฝ่ายง้อตลอด ยอมมันตลอด)เวลาเพื่อนสนิทเราคุยกับคนอื่นอารมณ์ดีมาก แต่กับเราไม่เคยใจเย็น เราลืมอะไรก็วีน เถียงอะไรไปก็ไม่ได้ ถ้าเถียงมันจะงอนเรา เราไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเพราะเวลามันงอนคือไม่พูดด้วยเลย มันบ่นบ่อยๆด้วยว่ามันทำตัวแย่มาก เป็นเพื่อนที่ไม่ดี แล้วทำไมเองไม่เปลี่ยนนิสัยง่ะ น้อยจุยง่ะ แล้วเราก็ออกไม่ได้ด้วย คือแบบถ้าออกมาก็คือไม่มีเพื่อนละ (เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถมแล้วค่ะ แต่พึ่งมาสนิทตอนมัธยม)