เราเคยมีเพื่อนสนิทที่ติดกันสนิทกันมากๆอยู่ด้วยกันตลอดเลยค่ะ แต่หลังๆมาเราอึดอัด เพราะเค้าไม่ค่อยให้ระยะห่างกับเราแล้วก็มีเรื่องให้น่าอึดอัดค่ะช่วงปี-2ปีแรกก็ไม่มีปัญหาค่ะ พอ1ปีที่ผ่านมามันก็เริ่มแปลก คือเราเป็นคนที่แคร์เพื่อนมากยิ่งสนิทยิ่งแคร์ จะคิดทุกคำพูดยอมได้ยอม หายงอนเองได้ พยายามยิ้มสู้ทุกอย่าง ต่อให้เค้าจะทำโกรธเรางอนเพียงเค้าเข้ามาคุยแค่คำ2คำ เราก็หายงอนแล้วค่ะ เราแคร์ถึงขนาดที่ยอมทำข้อสอบมั่วเพื่อที่ให้เพื่อนสนิทของเราได้คะแนนที่ดีกว่า(*ถ้าครั้งไหนที่เรามีคะแนนที่ดีกว่าหรือเยาอะกว่าพส.เราก็จะเริ่มนอยด์ตัวเองอย่างงู้นอย่างงี้)ถ้าแค่น้อยใจตัวเองเฉยๆก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แต่มาเมินเรา ไม่คุยกะเรา มันมีเหตุผลพอมั้ยคะ ยิ่งหลังๆเริ่มทำตัวออกห่างกันไปมากขึ้น อึดอัดและไม่ไหวจริงๆค่ะ กว่าจะผ่านไปแต่ละวันแล้วเพื่อนในกลุ่มส่วนมากจะเอนเอียงไปทางพส.คนนี้มากกว่าคือค่อนข้างจะแคร์คนนี้มากกว่าประมาณนั้นค่ะ ส่วนพส.อีกคน ให้ระยะห่างดีค่ะไม่ยึดติดอะไรกับเรามากเหมือน พส.1แต่เป็นคนที่บอกไม่ชอบคนนี้แต่ไปสนิทแบบ so happyกับคนนี้อะไรประมาณนั้นค่ะ ซึ่งเราก็แบบเอือมค่ะแต่ก็เออออไปตามนั้นเพราะไม่อยากมีปัญหา ซึ่งตอนนี้เรา จะเป็น ประสาท ยังคะ.