ความหมายที่ถูกต้องของ "อสังขตธรรม" คือ สิ่งที่ไม่ได้เกิดจากการปรุงแต่   
แต่ก็มีและปรากฏอยู่ รู้ได้  เห็นได้ และสามารถบรรลุเข้าถึงได้

ไม่ใช่เป็นจากสังขตธรรมมาก่อน แล้วกลายมาเป็นอสังขตธรรมเพราะหมดการปรุงแต่ง..

เช่นข้อความต่อไปนี้..
(อสังขตก็คือสภาวะที่สิ้นปัจจัย (เป็นปัจจยักขัย) เมื่อหมดสิ้นปัจจัย ไม่มีปัจจัย ก็ไม่ถูกปัจจัยทำสร้างหรือปรุงแต่ง คือพ้นจากปัจจยาการ จึงเป็นอสังขตธรรม)..

ความคิดเห็นแบบนี้จึงไม่ถูกต้องนัก อาจทำให้คนอ่านคนฟังงง สับสน 
หาว่าพระพุทธเจ้าสอนมั่วไปเรื่อย ทั้งที่ความจริงมันมาจากสาวกนั่นแหละ
ที่มั่วสับสนดิ่งเป็นมิจฉาทิฏฐิไปฉิบ...

มันเป๋นจะอิ้ๆเน้อ
จะอู้หื้อ.....