สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กอายุ16เองค่ะ มีพี่สาวคนนึงกำลังเรียนมหาลัยเรื่องคือว่าพ่อกับแม่หนูหย่ากันไปเมื่อปีสองปีได้แล้วมั้งคะจำไม่ค่อยจะได้แต่รู้ว่าหย่ากันไปแล้วแต่พอหย่ากันไปพ่อก็ไม่ยอมไปไหนค่ะและการที่พ่ออยู่ด้วยก็เพิ่มรายจ่ายให้แม่ไปโดยปริยายพ่อมีนิสัยความรับผิดชอบต่ำค่ะขี้โมโหแล้วก็เอาแต่ใจตัวพ่อเป็นคนชอบออกกำลังกายค่ะแบบกล้ามพึ่งจะมาจริงจังเอาตอนนี้พอออกกำลังกายก็ไปออกเฉยๆไม่ได้ต้องสั่งของเข้าบ้านต้องซื้อโยเกิร์ตราคาแพงๆมาใส่ตู้เย็นซึ่งส่วนตัวหนูก็ไปกินด้วยไม่ได้เพราะพอไปกิน (กินเป็นอาหารเช้าไปรร.วันละขวดค่ะ) พ่อก็บอกว่ามันไม่จำเป็นทั้งที่เขาไม่ตื่นมาทำอาหารเช้าให้เราด้วยซ้ำและนี่คือปัญหาแรกค่ะพออกกำลังกายเวลาที่ควรมาทำกับข้าวมื้อเย็นให้แม่กับหนูก็เอาไปออกกำลังกายไปวิ่งหมดแล้วค่ะพอวิ่งเสร็จกลับมาก็ซื้อของที่ไม่จำเป็น (จำเป็นแต่ตัวเองค่ะ) มาทุกวันเช่น แอลสามขวดยี่ห้อสะปอไม่เอ่ยตรงตัวค่ะ น้ำขวดนึงซึ่งที่บ้านก็มีน้ำอยู่แล้ว ขนมปังสามห่อ(ทั้งที่นั่นคือเวลามื้อเย็นเรากินมื้อเย็นกับครอบครัวก็ได้นี่คะ) บุหรี่ แต่ก็ซื้อแบบนี้มาทุกวันเลยค่ะ ปัญหาต่อไปคือพ่อได้เงินเดือนบำเหน็จบำนาญเดือนละหมื่นได้มั้งคะพ่อก็ไม่ได้เอามาช่วยแม่จ่ายค่านั่นค่านี่ค่ะเอาไปซื้อหวยซื้อแอลซื้อโยเกิร์ตนั่นนี่ที่ไม่จำเป็นพอเป็นแบบนั้นพ่อที่อยู่บ้านหลังเดียวกันกับแม่และหนูแม่ก็ต้องจ่ายค่าไฟแทนส่วนของพ่อไปด้วยเช่นค่าแอร์ (ทั้งที่ความจริงถ้าหนูอยู่คนเดียวนอนเปิดพัดลมก็ได้พอนอนกับพ่อก็ต้องเปิดแอร์ค่ะ) ปัญหาต่อมาพอแม่ต้องจ่ายหลายอย่างในส่วนของพ่อและพ่อไม่เคยออกค่าใช้จ่ายในส่วนหนูช่วยแม่แล้วนั้นพ่อยังไม่ค่อยยอมทำหน้าที่ตัวเองในฐานะผู้ใหญ่ที่คอยหาเงินของบ้านเลยค่ะเข้าใจว่ามีเงินเดือนแถมยังเป็นผู้ช่วยอบตแต่แม่ค้าขายก็ต้องทำงานยกกระสอบปุ๋ยซื้อของเปิดหน้าร้านแม่เป็นคนตัวเล็กน่ะค่ะเลยทำงานพวกนี้ไม่ได้ปัญหาอาจจะดูเล็กแต่มันเป็นปัญหาทางจิตของคุณแม่และหนูมากค่ะคืออย่างนี้ค่ะพอกลับจากออกกำลังกายก็ดื่มแอลและเข้านอนดึกพอเข้านอนดึกก็ตื่นสายแม่ก็ต้องมาปลุกซึ่งหนูก็พลอยตื่นไปด้วยทั้งที่หนูมีเวลาของหนูแม่มีเวลาของแม่พอแม่มาปลุกพ่อแม่ก็ไปจัดการตัวเองช้าขึ้นหนูที่พลอยตื่นด้วยก็นอนไม่หลับพอไม่หลับหนูก็ไม่มีอะไรทำคือรำคาญแหละค่ะแล้วต่อไปก็พอออกไปเปิดร้านก็ชอบเปิดเพลงเสียงดังฟังหน้าร้านอู้เข้าไปนอนที่ออฟฟิศบ้างให้แม่ขายของคนเดียวหรือวันธรรมดาตอนที่หย่ากันพ่อตกลงกับแม่ว่าเขาจะขออยู่ที่นี่แลกกับืำงานในส่วนของหนู ทำมื้อเช้า รีดผ้า ซักผ้า ทำมื้อเย็น แต่เดี๋ยวนี้พ่อไม่ทำแล้วค่ะให้เราตื่นก่อนตลอดพอปลุกมารีดผ้ารีดเสร็จก็หนีไปนอนไม่ยอมทำกับข้าวให้ไปจับหมาก็ไม่จับ (เวลาจะไปเรียนต้องเปิดรั้วบ้านออกไปหมาที่เลี้ยงไว้จะออกค่ะเลยต้องล่ามไว้หรือไม่พ่อก็ต้องพอมันไปฉิ่งฉ่อง ) ปัญหาต่อไปคือดื่มเหล้าเข้านอนดึกไม่พอก็ยังต้องมีกับแกล้มและเงินที่ซื้อคือเงินค่าวัตถุดิบอาหารและต่างๆเอาไปซื้อกับแกล้มกินแทบทุกวัน กุ้งแช่น้ำปลา ยำนั่นยำนี่ ถั่วถุง แหนม ซื้อเยอะราคามันก็เยอะพอปลายเดือนไม่มีเนื้อเหลือในตู้เย็นแม่ก็ต้องออกค่าเนื้อค่าผักอีกค่ะ แม่ขายของไม่ได้กำไร ต้องจ่ายค่ารถหนู ค่าเทอม ค่าไฟ ค่าเทอมมหาลัยพี่สาว จ่ายค่ารถปู่ จ่ายค่ารถบ้านตัวเองและมอไซค์ของพี่สาว จ่ายค่าหอพี่สาว จ่ายค่ากินหนูทุกเช้า จ่ายค่าใช้จ่ายยิบย่อยของพี่สาว จนตอนนี้แม่เหลือเงินจะไม่พอแล้วค่ะแม่ไม่มีเงินเติมของขาย ไม่มีเงินพอจะจ่ายค่าไฟวันที่ลงกระทู้นี้เมื่อสองวันก่อนแม่พึ่งจ่ายของเดือนก่อนเองค่ะ แม่ต้องเธรดหุ้นหนักขึ้นนอนน้อยลง และ ลงเอยด้วยการขายที่ค่ะ แม่ก็ย้ายออกจากบ้านนี้ไปอยู่บ้านของคุณตาแทน (บ้านที่หนูอยู่ในปัจจุบันมันเป็นชื่อของแม่ค่ะแต่ไล่พ่อแค่ไหนเขาก็ไม่ยอมไป) เดี๋ยวหนูก็จะไปตามแม่หนูควรทำยังไงควรทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยมั้ยคะ อ้อแล้วก็เวลาไล่พ่อพ่อมักเอาหนูมาเป็นข้ออ้างบอกว่าถ้าเขาไปหนูจะอยู่ยังไงใครจะทำกับข้าวใครจะรัดผ้าทั้งที่ตอนนี้เขาแทบจะไม่ทำเลยรีดแต่เสื้อผ้า อันนั้นหนูรีดเองก็ได้ค่ะ พออยู่ในตำแหน่งของคนที่กำลังจะล้มละลายก็น่ากลัวมากค่ะกลัวตัวเองไม่ได้เรียนมหาลัย นั่นความฝันเลยค่ะหนูอยากโตอยากใช้ชีวิตของตัวเองแบบที่ไม่ห่วงน่ะค่ะว่าชีวิตจะขมจะหวานอย่างไร แต่ถ้าพ่อยังอยู่แบบนี้หนูจะได้ทำตามฝันมั้ยคะเนี่ย   ༎ຶ⁠‿⁠༎ຶ (พ่อเอาเงินไปดื่มแทนที่จะซ่อมคอมและเครื่องปริ้นให้หนูมาทำงานด้วยค่ะ แหะ )