เราขอท้าวความก่อนนะคะ  เราคบกับแฟนคนนี้ เมื่อ4ปีที่แล้วค่ะ แฟนเรามีลูกติด1คนอายุ4ขวบเป็นเด็กผ้หญิง ปกติเราก็ไม่ได้กับการที่มีลูกติดนะคะ เพราะตั้งแต่คนกันทั้งแม่แฟนแล้วก็แฟนบอกเราเลยว่าตัวแฟนไม่ได้รับผืดชอบอะไรในตัวลูกติดมากมายเพราะย่าของเด็กดูแลหมด แต่พอเราเข้ามาเป็นส่วนนึงในครอบครัวนี้ เราได้เจอกับแม่แฟนที่เค้าไม่ชอบเรา เค้าจะค่อยพูดกับคนรอบข้าง ว่าร้ายเราต่างๆนาๆ แต่เราพยายามไม่รับรู้ แล้วก็มีช่วงนึงที่เค้าพูดกับเราว่า ไม่ต้องมายุ่งกับหลานเค้า ซึ่งก็ลูกติดแฟนเรานั้นแหละค่ะ  เค้าว่า ถ้าพวกมีลูกก็หาทางเลี้ยงกันเอาเอง กูไม่เอากูเอาแต่หลานกูคนนี้ ซึ่งเราก็ โอเค เพราะตั้งแต่แรกเลย แฟนเราบอกว่า แม่เค้าจะหวงหลานมาก ให้วางใจได้เลยว่า ลูกติดจะไม่มายุ่งหรือมาเป็นภาระของเรา เพราะแม่ไม่ให้มา เราถึงโอเค  จนเมื่อปี62 เราตั้งครรภ์ แม่ของแฟนเรา ก็พูดใส่ร้ายเรา ให้ลูกเลี้ยงเราเกียดเราต่างๆนาๆ พอลูกเราคลอดออกมาก็สร้างปมให้กับเด็กเยอะค่ะ   ทำให้ลูกเลี้ยงเราพยายามที่จะทำร้ายลูกเราตลอดเวลาค่ะ คือแม่แฟน พอรู้ว่าเราท้องเค้าก็พยายามเอาลูกเลี้ยงมาเป็นส่วนหนึ่งในตัวเราค่ะ คือให้เรากับแฟนรับผิดชอบทุกอย่าง จากเดิมที่เราไม่ต้องจ่ายอะไรเยอะขนาดนี้ กลับกลายเปนว่า เราต้องรับหมดค่ะ  เมื่อก่อนค่าเทอมเด็กย่าจะจ่าย ส่วนเรากับแฟนก็จะซื้อชุดนักเรียน แต่นี่ให้เรารับผิดชอบหมดเลยค่ะ 
คือตอนนั้นเราก็ไม่โอเคเลยค่ะ + กับอารมณ์คนท้องที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้   คือถ้าเรารับผิดชอบหมดตั้งแต่แรก เราก็คงไม่มีลุกอีกคนเพระการมีลูกมีค่าใช้จ่ายเยอะคะ (มาถึงตรงนี้ใครจะว่าเราเห็นแก่ตัวก็ได้นะคะ)  จนเราคลอดลูกค่ะ พอเราคลอดก็คือช่วงปิดเทอมของลูกเลี้ยง แล้สทีนี้ ย่าเด็กก็โยนมาบอกให้เราลูกแลลูกเลี้ยงด้วย คือเอาตรงๆนะคะ แค่กลางคืนเราก็พักผ่อนน้อยแล้ว เช้ามาเราก็ต้องซักผ้าอ้อมลูก ไหนจะอะไรหลายๆอย่าง คือเราผ่าคลอดค่ะ ทำงานหนักมากก็ไม่ได้ แต่ทางบ้านแฟนไม่มีใครสนใจเราเลยค่ะ  ทุกเย็นแม่แฟนจะโวยวายว่าเราไม่หุ้งข้าวบ้าง ทำไมข้าวสารหมดไม่ไปเอากระสอบนั้นมาใส่ถัง คือเราพึ่งตลอดลูกไม่ถึงเดือนเลยค่ะ คำพูดนี้ เราเฟลมากเลยค่ะ บอกแฟน แฟนก็เฉย เราอึกอัดมากเลยค่ะ จนลูกเราได้ 2 เดือน เราบอกแฟนว่า เราจะเอาลูกไปเลี้ยงที่บ้านเราค่ะ แฟนก็โอเค แต่แม่แฟนเรานี่สิค่ะ บอกว่าถ้าไปแล้วใครจะดูแลหลานเค้าคนโตล่ะ นั้นหมายความว่า เราต้องหิ้วลูกเลี้ยงเราไปบ้านแม่เราด้วย
ตอนนั้นเราเหมือนคนบ้ามากเลยค่ะ แต่เราก็ยอมค่ะ เพราะยังดีกว่า เราต้องไปหาข้าวปลาให้แม่แฟน ทั้งที่แผลเรายังไม่หายดี  สรุปลูกเลี้ยงมาอยู่กับครอบครัวเราได้ไม่นานค่ะ เด้กก็ไปฟ้องกับบ่าว่า บ้านเราดุ คือบ้านเราเป็นเจ้าระเบียนค่ะ พวกเราโตมาแบบนี้ คือกินข้าวไม่เสียงดัง ไปโลภเรื่องการกิน ตักกินแต่พอดี แต่เด็กคนนี้ไม่ใช่ค่ะ ตักใส่จานเยอะจนกินไม่หมด บ้านเราก็มีการสอนไป แต่ไม่ตีอะไรนะคะเพราะคิดว่าเด็ก  ทีนี้ย่าเด็กก็รีบมารับลูกเลี้ยงกลับไปค่ะ แล้วก็ไปพูดกับเด็กว่าไม่ต้องไปยุ่งกับพวกบ้านนั้นแล้ว(อันนี้เราได้ยินมาค่ะ)  ทางบ้านเราก็ได้ยินนะคะ  คือแม่แฟนเค้าดูถูกบ้านเราค่ะ หาว่าบ้านเราจนค่ะ  เรายอมรับนะคะว่าบ้านเราซื้อบ้านในกรุงเทพแค่หลัง2.5 ล้าน แต่เรามีธุรกิจบ่อกุ้งค่ะ เราเลี้ยงเอง ขายเอง มีบ้านที่ต่างจังหวัดค่ะ ซึ่งแต่ต่างจากบ้านแฟนที่ไม่มีที่ดินเลย มีแค่บ้านที่พึ่งซื้อผ่อน 8 เดือน หลังล่ะ 4.2ล้านบ้านค่ะ  นับแต่นั้นมา บ้านเราก็พยายามไม่พูดกถึงเรื่องนี้อีกเลยค่ะ 
แต่ทางแม่แฟนเรานี่สิ พอเรื่งนี้เงียบก็มีเรื่องใหม่มาอีก นางติดต่อกับแม่เก่าแฟนเรา ให้มาเซ้นเอกสาร เนื่องจากตอนที่ลูกเลี้ยงเราคลอดนั้น แม่ตัวเด็ก(แฟ่นเก่า)นั้นไม่มีบัตรประชาชน ไม่เคยได้รับการแจ้งเกิดใดๆ กระทะคลอดลูกถึงมีผล นั่นก็คือลูกเลี้ยงเราไม่มีเลขที่บัตรก็ของเด็ก  แม่แฟนเราติดต่อทางนู้นบ่อยมาก พยายามนัดเจอ ให้แฟนเราไปเจอ แล้วก็มาพูดกับเราว่า ฝากบอกผัวเองด้วยว่าจัดการเรื่องนี้มาเจอกันที่อำเภอแล้วเอง(รา)ก็มาจัดการเอกสารทีเพราะแกไม่รู้เรื่อง เราก็พยายามเฉย ได้แต่ถามแฟนว่า จะไปก็ไปกันเลยน่ะ เราไม่รับรู้รับทราบอะไร อย่าให้เราไปเดินเรื่องเอกสารให้ เราไม่โอเค เราไม่เดินเรื่องเอกสารใดๆ เพระาเราไม่โอเค จนเรื่องเงียบไป
จนกระทั้งตอนนี้  เวลาผ่านมา 2 ปีกว่าแล้วค่ะ แม่แฟนเราไปมีครอบครัวใหม่ ยุติการเลี้ยงหลานคนโต(ลูกเลี้ยงเรา) ทุกอย่างค่ะ เราก็เข้าใจนะคะว่าที่จริงแฟนเราต้องรับผิดชอบเองทั้งหมด  แต่เราแค่คิดว่าทำไมก่อนหน้านี้ ก่อนที่เราจะมีลูกพูดกับเรราีกอย่างนึง จนตอนนี้แฟนเราไมท่ได้ช่วยค่าใช้จ่ายลูกคนเด็กเลยค่ะ อ้างแต่ว่าต้องให้ลูกคนโต มันเลยทำให้เรารู้สึกไม่โอเคมากเลยค่ะ  ตอนนี้เรารับผิดชอบลูกเราคนเดียวค่ะ โดนที่ลูกเลี้ยงเราก็อยู่ที่บ้านนะคะ  ประเด็นคือลูกเลี้ยงเรา ชอบทำร้ายลูกเราค่ะ หยิกบ้าง ตีบ้างค่ะ  ทำทุกอย่างค่ะ ลูกเรามาฟ้องก็หาว่าน้องพูดมั่วค่ะ จนมันมีลอยฟอกช้ำค่ะ มีแผล เลือดออกค่ะ เราเลยเกียดลูกเลี้ยงเรามากเลยค่ะ เราไม่ซื้ออะไรให้กินเลยค่ะ เราอยากจะทำร้ายลูกเลี้ยงทุกครั้ง ที่เรารู้ว่าเค้าทำลูกเราค่ะ ถ้าถามว่าแล้วแฟนไม่จัดการลูกคนโตหรอ ไม่ค่ะ เค้าได้แต่ขู่ว่าถ้าทำเค้าจะตี แล้วก็ไม่ดำเนินการอะไรใดๆ จนตอนนี้ ลูกเลี้ยงเราก็ยังแอบทำร้ายลูกเรา  พอเราตีลุกเลี้ยง ครั้งต่อไปที่เค้าทำลูกเรา เค้าก็จะโกหกว่าไม่ได้ทำ หน้าตาเฉยๆ เราเลยบอกว่าจะบอกพ่อเค้า เค้าก็เฉยเพระาเค้ารู้ว่าพ่อเค้าไม่ทำอะไร จนพักหลังๆมานี้ เราตีลูกเลี้ยงเองเพราะเราทนต่อไปไม่ได้ที่ลูกเรามีแผล   เราผิดไหม ที่เราไม่รู้สึกรักอะไรกับเด็กคนนี้เลย  เราเกลียดเค้ายิ่งกว่าขร้อีก แค่เห็นหน้าเราก็ไม่โอเคแล้ว