ทำไมเราถึงต้องเรียนภาษาที่จืดชืดแบบนี้ ภาษาอย่างกับเขียนโปรแกรม ไร้อารมณ์
เหมือนเขียนคำสั่ง สื่ออารมณ์ได้ยาก รากศัพท์ก็ไม่มีความหมายที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่สื่อ
อ่านก็ยาก ถ้าไม่ฟังมาก่อนก็อ่านไม่ได้ แล้วไมไม่เขียนให้อ่านได้เลยล่ะ
จะพูดอะไรก็สื่ออารมณ์ได้ไม่สุด คือเสียงขึ้นลงไม่ค่อยมี เป็นแบบโทนเดียว

คือไม่ได้จะติว่าภาษาไหนไม่ดีนะ แค่สงสัย แล้วก็ไม่ได้เรียนง่ายด้วย จำศัพท์ก็ยาก 
อย่างคำว่า apple ทำไมถึง แอปเปิ้ล มันเกี่ยวอะไรกับลูกแดงๆ เหมือนถึงอย่างจะเรียกก็เรียกแบบนี้เลย
อ่านก็ยาก ไวยากรณ์ กฏก็เยอะ เจ้าของภาษายังใช้ผิด 

ภาษาจีนก็เหมือน สื่ออะไรได้ไม่ลึกซึ้งไวยากรณ์ไม่ค่อยดี คำเยอะจริง แต่แต่งประโยคแล้วแปลก ไม่สมูท จำยากไร้ประสิทธิภาพ

ภาษาไทย คำศัพย์น้อย คำพูดแน้นอะไรที่เข้าใจง่าย ปลาเป็นปลา งูเป็นงู ไม่ค่อยมีคำที่สื่อเชิงนามประธรรม
เห็นได้ง่ายๆจากโจทย์เลข อธิบายโจทย์ไม่รู้เรื่อง หนังสือแปลก็แปลไม่ดี หาศัพท์เทียบยากมาก

ผิดตรงไหนขอความเห็นหน่อยครับ ส่งนตัวเรียนมาถึงระดับนึงละ แต่เอือม เรียนแล้วรู้สึกยังไม่ใช่ภาษาที่ดี