เรามีหนี้อยู่ล้านต้นๆเป็นชื่อเราไปแล้ว940000 แต่เหตุของการเป็นหนี้เกิดมาจากเราล้วนๆเราทำชีวิตทุกคนในครอบครัวพังหมดทั้งๆที่ไม่มีใครทำอะไรผิด รายได้ทั้งครอบครัวรวมกันอยู่ที่ประมาณ 20000-25000 แต่รายจ่าย มากกว่า 3-40000ทุกเดือน กัดฟันสู้มาจะ2ปี จนสุดท้ายถึงทางตัน แต่ก็มีความหวังเป็นธนาคารสีฟ้า ที่สามารถปิดหนี้ทั้งหมดให้ได้ แต่เขากลับโทรมาบอกว่ามียอดมอเตอร์ไซค์ส่งล้าช้าไม่เป็นปัจจุบันอยู่จำนวน 9000กว่าบาท ต้องรอไปอีก6เดือนถึงจะกู้ได้ใหม่ มันหมดหนทางแล้วจริงๆ ทำไมคนที่ตั้งใจจะใช้ชีวิตให้มันดีขึ้นกลับต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทำไมต้องเป็นเราที่ผิดพลาดกับชีวิต ได้แต่คิดถ้าเราตายทุกอย่างมันจะจบไหม แต่ก็ตายไม่ได้เพราะเราสร้างภาระให้ครอบครัวไว้มาก ถ้าการตายของเราไม่ใช่จุดสิ้นสุดของหนี้สินหล่ะ ถ้าเราตายแล้วหนี้ทั้งหมดมันตกมาอยู่ที่พ่อแม่เราอย่างเดียวหล่ะ ทำยังไงมันถึงจะมีทางออกที่ดีกว่านี้ เรารอธนาคารสีฟ้ามา2เดือนตั้งความหวังไว้มาก สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ ทำไมเราถึงเป็นคนที่ อย่างนี้ ทำให้ทุกคนในครอบครัวกับชีวิต พ่อแม่พี่สาวทุกคนล้วนคิดสั้นกับชีวิตทั้งหมด เราแค่อยากมาระบายเพราะเราไม่สามารถท้อแท้ต่อหน้าพ่อแม่เราได้และไม่สามารถพูดกับใครได้ ใครที่เข้ามาอ่านก็ขอขอบคุณด้วยนะครับ กระทู้นี้เป็นกระทูกแรกและน่าจะเป็นกระทู้สุดท้ายด้วย ขอให้ทุกคนอย่ามีชีวิตที่ผิดพลาดเหมือนเราเลยมันทรมารจนชีวิตที่มีอยู่มันไม่เคยมีความสุขอีกเลย และไม่รู้ว่าจะดำดิ่งลงไปในความคิดสั้นเวลาไหนแล้วจะหมดกำลังใจจนทำจริงๆเมื่อไหร่