คือเรามีความคิดที่ว่าถ้าได้ทำงานส่งหนี้ครอบครัวในหน้าที่ลูก ทดแทนบุญคุณแล้วอยากรีบๆตาย คือคิดงี้ตั้งแต่9ขวบแล้ว เคยเกือบฆ่าน้องแท้ๆเพราะตอนนั้นเครียดมากๆ เหมือนตอนนั้นน้องด่าน้องแซะแล้วอารมณ์มันเผลอไป  ป.5ก็โดนเพื่อนสนิทหาว่าเอาตังค์ขโมยของเขาอีกทั้งที่เขาเอาของเราไปแล้วบอกกับแม่ว่าเราเอาไป พอม.ปลายก็โดนคนในห้องนินทา ด่าในห้องตรงๆ ทักมาด่า แล้วนินทากันยังไงไม่รู้ให้คนในครอบครัวเข้าใจผิด พอออกจากโรงเรียนพ่อก็เอาวิดีโอกล้องวงจรปิดส่งให้แม่หาว่าเราขโมยตังค์ที่อยู่หัวเตียงทั้งที่เขาสั่งให้เราหยิบไปให้เขา พอออกมาคนในครอบครัวที่อยู่ด้วยก็พูดไม่ดีแง่ลบให้คนรอบๆหรือเพื่อนเขาเข้าใจเราผิดอีก เราโดนน้องๆด่าทุกวันเขาก็เข้าข้างน้องโดยไม่สนใจว่าเราถูกหรือผิด ถ้าโตไปเราก็อยากรีบๆโต เรีบนจบมีงานมีตังค์จ่ายหนี้ให้หมด มีตังค์ส่งพวกเขา ละรีบๆตายมันแปลกมั้ยคะที่คิดงี้ เราคิดงี้มาตลอดตั้งแต่เด็กแล้ว บางทีก็อยากตายเลยแต่คนที่ก่อหนี้ให้แม่กีบเราลำบากคือพ่อ เราก็อยากช่วยแม่ก่อนมันจะได้เบาลง ขอโทษที่นอกเรื่องหรือระบายอะไรเยอะเกินนะคะ🙏🏻