ผ่านมากี่ยุค จนเราโตก็รู้สึกได้ตลอด ว่าเขาไม่เคยปกป้องรักษา คนของตัวเองเลย
แต่ทรนงในศักดิ์ศรีว่าสามารถสร้างได้ใหม่
แต่บุคลากรเก่า ดาราเก่า ฝีมือดี ไม่เคยที่จะคิดยื้อไว้
ถึงการเปลี่ยนแปลง ย้ายที่ทำงานคือเรื่องปกดิในสังคม
แต่บางองค์กร รู้สึกได้มาตลอดของความมั่นหน้าและทรนง  
เก่าไป สร้างใหม่ได้  ไม่เคยคิดจะให้โอกาสคนที่ออกไปอิสระได้กลับมา ถึงได้กลับมาแต่น้อยคนมากที่ได้กลับ
มองว่าเห็นแก่ตัวมากๆ อีกหน่อยคงต้องสร้างใหม่หมด คนเก่าๆเจ๊งๆเขาคงไปหมด มีของดีมีค่าไม่เคยคิดรักษาเขาไว้ 
ค่ายดีๆทำละครดี ก็มีปัญหาเขาต้องย้าย  แต่ค่ายทำละครแย่ๆค่ายเก่าแก่กินบุญเก่าผลิตงานละครหยาบ กลับรักษาปกป้องไม่เคยเตือนสนใจ
ผ่านมาจะ30ปี เป็นไง จะกี่ยุคก็เห็น เป็นแบบนี้ตลอด ไม่เคยให้โอกาส ผลักดันใครเต็มที่  ไม่เคยคิดรั้งคนที่ภักดีปกป้อง 
แต่ทรนง คงเดิม  สุดท้ายก็เกิดภาวะสมองไหลเรื่อยๆแหละ
ดาราฝีมือดี มีกระแส ไม่เคยคิดให้โอกาส เขามีผลงานต่อเนื่อง ดันแต่เดิมๆซ้ำๆ