1. ลดละครบู๊เถอะ เพราะพล็อตเรื่องมันซ้ำตั้งแต่ยุคมิตร เพชรา สมบัติอรัญญา ขาจรที่ดูผ่านๆ เขาแยกไม่ออกหรอก บางค่ายเปลี่ยนแค่พล็อตแต่นักแสดงทีมเดิม ละครแนวนี้มันไม่ส่งเสริมตัวนักแสดงเลย สุดท้ายนักแสดงก็ออกไปหากระแส
2. เน้นความหลากหลายของพล็อตที่มีความเป็นเมืองกับท้องถิ่น บางทีละครท้องถิ่นมันซ้ำเดิม ไม่มีความหลากหลายเลย น่าเบื่อ
3. นักแสดงวัยรุ่นเต็มสถานี ไม่เอามาเล่นละครวัยรุ่น เรียกกระแสกลุ่มเจน z หรือ เจน millennials เลย คนกลุ่มนี้สร้างแรงกระเพื่อมให้สถานีมีกระแสออกไปเรื่อยๆ ได้ดี เพราะเขามีสื่อในมือทุกคนคือ ทวิตเตอร์ ไอจี เฟซบุ๊ค ลองสังเกตนักร้องกลุ่มของประเทศเกาหลีใต้
4. อยากให้รักษาภาพพจน์แบรนด์ตัวเองด้วย ตอนนี้คำว่าใครๆก็ย้ายออกจากสถานี  ผู้บริหาร นักแสดง ผู้จัด นักข่าว มันตอกย้ำแง่ลบขององค์กร อะไรยอมได้ก็ยอมเถอะ ในยุคนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว สร้างความยืดหยุ่นคือการรักษาบุคลากรให้เขาสร้างประโยชน์ให้เรา และเลี้ยงใจให้เขามีช่องทางอื่นๆในการหารายได้ การสร้างมันเหนื่อยกว่าการรักษาคน
5. รีแบรนดิ้งองค์กรบ้างเถอะ ทุกวันนี้ช่องทางการเข้าถึงความบันเทิงมันมากขึ้นกว่าเดิมมาก หลายๆ แบรนด์ตายไปเพราะประมาท และคิดว่ายังไม่ถึงเวลาของเรา 
6. อย่าเอาความเสี่ยงไปที่นักแสดงไม่กี่คนเวลาละครออกอากาศ มีแต่คนเดิมๆคน พอจุดไฟติดเขาก็อยากออกไปหาอะไรใหม่ๆ เพราะคุณแจกแต่โจทย์ซ้ำๆ 
7. มีทีมดูแลนักแสดงด้วย บางคนดื่มหนักจนบวม บางคนออกงานชุดไปทาง ผมไปทาง ประดักประเดิด เพราะนักแสดงคือตัวแทนขององค์กร