ร้านข้าวมันไก่ ที่มีฟาร์มไก่เป็นของตัวเอง
หรือ จริง ๆ แล้วที่นี้เป็นโชว์รูมของฟาร์มไก่ศิริฟาร์ม ผมก็ไม่แน่ใจนัก
ด้วยเหตุบังเอิญที่ต้องไปงานรับปริญญาหลานที่นครปฐม 

ด้วยเวลาที่จำกัดระหว่างรอทำพิธีกรรมถ่ายรูป การหาอะไรง่าย ๆ เบา ๆ รองท้อง ก่อนจะบรรเลงชุดใหญ่
หลังงานรับปริญญาจึงน่าจะเป็นทางเลือกที่ดี


แต่ผมคิดว่าผมคิดผิด !!  หลังจากเห็นจานข้าวมันไก่ที่อยู่ตรงหน้า
แม้ตอนที่เสริชหาร้านและอ่านรีวิว ทำให้พอรู้ว่าร้านนี้ให้เยอะ 
แต่ก็ไม่คิดว่าจะให้มามากขนาดนี้ โดยไก่ที่ใส่มาในจานก็ไม่ได้ผ่านกระบวนการตบด้วยปังตอแต่อย่างใด

จริง ๆ แล้วข้าวมันไก่ของร้านนี้จุดที่น่าสนใจสำหรับผม คือ

ข้าวมันไก่ที่ร้านนี้มี ไก่ดำ และ ไก่ไทย(บ้าน) ?

ซึ่งไอ้ตรง ไก่ไทย (บ้าน) นี้แหละที่น่าสนใจ
สำหรับผม ผู้ซึ่งปกติแล้วไม่ค่อยนิยมกินไก่ไทยซักเท่าไหร่ เนื่องจากแม้จะเนื้อแน่น
แต่ไก่ไทยมักเหนียวและไม่นุ่ม 

ตัวข้าวมันของที่นี่ ไม่เลี่ยน ไม่มัน ข้าวเรียงเม็ดสวยไม่เละ หุ่งออกมาค่อนข้างดี รสอ่อน
กลิ่นขิง รากผักชี และกระเทียมไม่ชัด

ตัวไก่ของที่นี้เนื้อออกแน่นหนึบมีความฉ่ำเล็ก ๆ ไม่เหนียวแห้งและแข็งเหมือนไก่บ้านทั่วไปที่เคยกิน
หนังไก่ที่อยู่ด้านบนเนื้อ ไม่เหมือนไก่บ้านที่หนังตึงและบางแต่ก็ไม่เละเหมือนไก่ตอน

ตัวหนังมีความนุ่ม และหยุ่นลิ้น กำลังดี



สำหรับไก่ดำ รสชาติคล้าย ๆ ไก่ไทย (บ้าน) แต่มีความฉ่ำและนุ่มกว่าเล็กน้อย 
โดยเฉพาะหนังไก่ดำ เป็นอะไรที่ลงตัว

เรียกได้ว่าเป็นเนื้อไก่ที่ฟิวชั่นเอามาแต่ส่วนดีระหว่างไก่ไทยและไก่ตอน
น้ำจิ้มที่นี่มีให้เลือก 2 แบบ น้ำจิ้มแบบดั้งเดิม และน้ำจิ้มแบบเผ็ดเปรี้ยว

น้ำจิ้มดั้งเดิมรสออกหวานนำ ตามแนวรสชาติของคนนครปฐม
น้ำจิ้มเผ็ดเปรี้ยว ก็ตามชื่อคือ มีรสเปรี้ยวและเผ็ดเพิ่มมาน่าจะถูกจริตกับคนที่ไม่คุ้นกับรสชาติของคนนคนปฐม

ส่วนตัวข้าพเจ้าที่ไม่กินเผ็ด การเอาน้ำจิ้มทั้ง 2 อย่างผสมกับและเติมขิงสด 
ก็จะได้รสชาติที่กำลังพอดี และถ้าจะดีกว่านี้น่าจะมีเต้าเจี้ยวให้เติม

ที่ดีอีกอย่างคือน้ำซุป แม้น้ำจะไม่ใส แต่รสชาติน้ำซุปเห็นได้ถึงความตั้งใจทำ 
ตัวน้ำซุป ได้ความหวานจากโครงไก่ หัวไชเท้า และฟัก โดยไม่เหม็นเขียว ฟัก และไม่มีรสขมของหัวไชเท้า
เนื้อในโครงไก่ที่ใส่มาในน้ำซุป ให้ชนะเลิศ

ไก่หนึบ  ๆ ที่อมน้ำซุปไว้เต็มเปี่ยม รสชาติดีมาก จนอยากจะขอซื้อกลับบ้าน 
และทำให้นึกถึงสูตรโครงไก่ต้มฟักของนายกสมัครในสมัยก่อน 

บางทีอาหารอร่อย ๆ มันก็ง่ายกว่าที่เราคิด
ไม่ได้จำเป็นต้องใส่วัตถุดิบที่พิสดารและใช้วิธีปรุงซับซ้อน 
เพียงแต่คนที่ทำต้องรู้จักวัตถุดิบ ตั้งใจและใส่ใจคนที่กินกระมั้ง

#กินข้าวกับอาเฮีย
#เหล็กไม่เอาถ่าน