เงินเดือน ไม่เกิน 6,000 บาท กับการเป็นลูกจ้างชั่วคราว(รายวัน)ของหน่วยงานรัฐ ไม่มีสวัสดิการอย่างอื่นเลย มันจะไปพอยาใส้อะไร
ค่างวดรถต่อเดือน 2,315 บาท ค่าน้ำมันเฉลี่ย 350-400 บาทต่อเดือน
นี่ยังไม่รวมค่ากินที่ทำงาน บางวันกูต้องทนกินข้าววันละมื้อ วันไหนได้กินครบ3มื้อนี่สุดยอดละ
อยากลาออก แต่ไม่รู้แม่กูคิดอะไร บอกทนๆไปก่อนนะลูก จะได้เป็นเจ้าคนนายคน แม่กูคงยังเข้าไม่ถึงระบบลูกเจ้าหลานนายสินะ 
กูพยายามสอบแทบตายทุกครั้งที่เปิดสอบ เพื่อหวังว่าจะได้เป็นพนักงานรายเดือน(ถึงจะยังเป็นลูกจ้างชั่วคราวก็เถอะ) เพื่อเงินเดือนที่เพิ่มมากเกือบเท่าตัว
แต่ก็นะ คนที่ใช่ไม่ต้องพยายาม มีคนที่เขามองใว้โดยที่ไม่ใช่กู  กูไม่โทษใครหรอกกูโทษตัวเองนี่แหละที่ไม่มีศักยภาพเพียงพอที่เขาจะต้องเลือก
แต่กูน้อยใจ น้อยใจตรงที่ว่า ทำงานกลับค่ำทุกวัน บางวันอยู่เป็นเพื่อนหัวหน้าเฉยๆไม่ได้ทำอะไร บางวันอยู่ทำงานแทนจนค่ำ จนไม่มีแม้กระทั่งเวลาที่จะกลับมาเล่นกับลูก ไม่มีแม้กระทั้งเวลาที่จะกลับมาพาลูกกินข้าว ดูหนัง หรือส่งลูกเข้านอน ทำงานถวายตัวเพื่อองค์กร  แต่องค์กรไม่ได้เลือกกู (555 ชีวิตบัดซบ)