เราเป็นคนนึงที่มีปัญหาครอบครัว เจอแต่เรื่องแย่ๆ เราเคยโดนขมขืนจากเด็กที่ครอบครัวเอามาเลี้ยงคนนึง ครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่ พอวันนึงมีปัญหาบางอย่างที่ครอบครัวเราต้องรู้ เราจึงเลือกบอก แต่คนในครอบครัวเราไม่เชื่อเลย หลังจากนั้นเราเหมือนกลายเป็นคนผิด ทั้งๆที่เราเป็นคนโดนกระทำ ครอบครัวเราชอบมองเราด้วยสายตาหัวจรดเท้าเราเลยกลายเป็นคนที่เกลียดคนที่มองเราแบบนี้ เราออกมาใช้ชีวิตตัวคนเดียว เหมือนชีวิตเราไม่มีใครสักคนเลย เวลาเห็นครอบครัวคนอื่นเค้ารักและดูแลลูกเค้าเราอิจฉาที่เราไม่เคยมีแบบนี้ เราพยายามคิดในแง่ดีตลอดและดีกับคนที่ดีกับเราแต่วันนึงจากที่เค้าดีกับเราคุยดีกับเรา เค้ากลับเหมือนเปนคนที่เราไม่เคยรู้จักเราก้ถามเค้าว่าไม่พอใจเราเรืองอะไรหรือป่าว เหมือนเราต้องไปนั่งง้อเค้าทั้งๆที่เราก้ไม่ได้ทำอะไรผิด เรามีความคิดที่อยากฆ่าคนที่ทำเราเจ็บ เราผิดมั้ย เราอยากฆ่าคนที่ทำไม่ดีกับเรา เคยคิดอยากไปพบจิตแพทย์แต่ก้ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน ไม่รู้ว่าเราจะพูดยังไงเพราะเราคงไม่กล้าพูด เราเคยคิดฆ่าตัวตายมาแล้วหลายครั้ง ลงมือทำหลายครั้งแต่ไม่เคยสำเร็จ  มีครั้งนึงเราเคยลงมือทำแต่ครอบครัวเราไม่ได้มาปลอบใจ แต่มาซ้ำเติมแล้วมองว่าสิ่งที่เราทำมันเป็นเรื่องตลก เราคิดว่าสิ่งที่เราเจอมันน่าตลกมากเลยหรอ เราควรทำยังไงกับความรู้สึกแบบนี้ ที่บอกว่าอยากฆ่าคนเราพูดจริง แต่มันเหมือนยังมีเราในด้านดีอยู่ในตัวเอง อีกด้านเราอยากฆ่ามันไห้ตายโดยที่ไม่รู้สึกผิด ในใจด้านดีเราหัวเราะและมีความสุข แต่อีกใจเรารู้สึกเศร้าและไม่อยากไห้ตัวเองคิดแบบนี้พยายามห้ามใจตัวเองตลอด แล้วคิดว่าเดี๋ยวมันก้คงเจอเวรกรรมโดยที่เราไม่ต้องทำอะไร เราปลอบใจตัวเองวันละหลายรอบมากๆ เหมือนชีวิตเราไม่เคยมีใครสักคน แบบนี้เราควรต้องพบจิตแพทย์มั้ยเเล้วเราควรทำยังไงคะ