เรื่องมีอยู่ว่าตอนเด็กๆเราโดนคนที่บ้าน(ป้าเราพี่สาวพ่อ)ทารุณมามากมาย พอเราโตขึ้น เราย้ายไปอยู่กับแม่เรา(แม่เรากะพ่อแยกทางกัน) นึกว่าจะดี แต่สุดท้ายทารุณยิ่งกว่า  พอเราเกือบ20 ป้าเราเข้ารพ.เส้นเลือดในสมองตีบ กลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง พ่อเราบังคับให้มาดูแลเขา เราก็จำใจมา ป้าเราทำตัวน่ารำคาญมาก แรกไปเราก็ร้องไห้ไม่อยากทำอยากกลับบ้าน แต่เราก็กลับไม่ได้ เราต้องทนอยู่แบบนี้ แรกๆเราทนไม่ได้ จนเราเริ่มเครียด เริ่มกระวนกระวายใจ เริ่มเอานิ้วขูดกับบางสิ่งเพื่อคลายอารมณ์(ตอนเด็กๆ รร.พาไปพบจิตแพทย์เด็ก ปัจจุบันยังไม่เคยไปตรวจโรคซึมเศร้า แต่รู้แค่ตัวเองเป็นโรควิตกกังวลเครียดขั้นรุนแรง และจะดิ่งกับคำพูดเล็กๆน้อยๆเสมอจนอยากตาย) ละพอเราพยามยามอดทนกับป้าเรามากๆกลายเป็นว่าเราอยากฆ่าเขา นึกถึงเรื่องที่เขาทำกับเราตลอดหลายปีตอนเด็กๆ มันรู้สึกอยากเอาหมอนวดหน้า อยากกระชากหัว อยากตบอยากตี เหมือนที่เราโดนเขาทำมากๆ แต่เราควบคุบตัวเองได้ในระดับนึงค่ะ ถ้าเราไม่ไหวเราจะกรีดแขนตัวเองระบายอารมณ์ คือเราควรทำอย่างไรดีคะ ควรพบหมอไหม เราปรึกษาพ่อแม่ไม่ได้ เขาว่าเราเรียกร้องความสนใจ เขาว่าเราเพ้อเจ้อ