อยากทราบว่าการที่เราขัดใจพ่อแม่ไม่กี่เรื่อง แต่เรื่องอื่นก็พยายามอยู่ในขอบเขตตลอด รู้สึกกดดันบ้างเป็นบางครั้งที่ไม่ได้เป็นตัวเองของตัวเอง เพราะยังรู้สึกแคร์พ่อแม่อยู่ แต่บางเรื่องไม่สามารถเปลี่ยนให้ได้จริงๆ
.
.
คือการเป็นเด็กดื้อ?
.
เรื่องที่ขัดใจ
1. ได้ของบูชาจากพระมา แต่เราแค่ไม่ยึดติดวัตถุมงคลเลยวางทิ้งไว้ = การเป็นเด็กดื้อ
2. การย้อมสีผมตามใจชอบ ตอนเรียนมหาวิทยาลัย = เด็กดื้อ ไม่ดี
3. การที่เรานอนฝันร้ายหลายปี แล้วแค่เล่าเรื่องให้ฟังเรื่องเดียว = เด็กดื้อเลยต้องโดน? ต้องรีบไปหาอจ.มาช่วย (เราก็บอกไม่ได้คิดอะไรแค่อยากเล่าแลกเปลี่ยนให้ฟัง ว่าพ่อแม่ฝันอะไรบ้างมั้ย แล้วก็รับฟัง)
4. ชอบอยู่ห้องมืดๆ แสงจ้าแล้วปวดหัวไมเกรน ตาไวต่อแสง พยายามอธิบายให้ฟัง = เด็กดื้อ ต้องรับแสงแดด
.
.
เป็นตัวอย่างเฉยๆนะ แต่คือพยายามคิดว่าคนเราตรรกะไม่เหมือนกัน แล้วพยายามคิดว่าเราแค่ไม่ชอบใจ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
แค่อยากระบายให้ฟังว่า ความคิดของทุกคนในความหมายเด็กดื้อที่มีกับ ผู้ใหญ่ คือ เป็นยังไงกันบ้าง?