คือนี่ต้องย้ายมาอยู่หอใจ2อาทิตย์กลับครั้ง รร เรามีเรียนวันเสาร์ด้วย พอกลับไปเวลาผ่านไปไวมาก ได้อยู่กับแม่แค่วันครึ่ง วันอาทิตย์ก็ต้องเข้าหอแล้ว พอแม่มาส่งเข้าหอทีไรเราไม่กล้ากลับไปมองรถของแม่เลย เวลาเดินขึ้นหอเราก็เดินไปร้องไห้ไป เวลานอนวันไหนที่คิดถึงแม่เราก็ร้องไห้คนเดียว เราชอบนึกถึงวันแรกที่เข้ามาหอในซึ่งตั้งแต่วันแรกเราก็ต้องปรับตัวแล้ว จากที่เคยมีแม่ทำให้ทุกอย่าง ตอนนี้กลับจะต้องทำเองแทบทุกอย่าง วันแรกที่เข้ามาเราร้องไห้หนักมาก  ที่บ้านแม่ก็อยู่บ้านคนเดียว พอเรามาเรียนในตัวเมืองแล้วอยู่หอ เราก็เป็นห่วงแม่เหมือนกันน่ะ.
 หลายครั้งมากแม่ชอบบอกว่า ถ้าวันไหนแม่ไม่อยู่หนูต้องทำอะไรให้เป็นบ้างนะ.