สวัสดีคะ ตอนนี้ดิฉันอ่านหนังสือ สงครามชีวิตของศรีบูรพา เนื้อหาตอนที่หนึ่งของนิยายมีประโยคที่ว่า “ดังนั้นมันจึงเหมาะแก่โต๊ะทุกประการ”
อยากทราบว่าประโยคนี้ อย่าว่าแต่จะใส่เที่ยวงาน งานในงานอะไรคะ งานวัด หรืองานสังสรรค์คะ？
นี่คือข้อความเต็มค่ะ 
“ฉันเปิดหีบไม้ใบเล็กหยิบเอาเสื้อที่มีอยู่ทั้งหมด ๓ ตัวออกมาพิจารณาอย่างช้าๆเป็นแบบเก่าคร่ำครึเต็มประดาเมื่อเทียบกับเสื้อตัวที่เห็นมาเมื่อตะกี้ อย่าว่าแต่จะใส่เที่ยวงานแม้จะขอให้แม่เพื่อนคนนั้นแกใส่สำหรับทำครัวแกก็เห็นจะไม่รับประทาน ”
(ดิฉันตอนนี้เรียนอยู่ต่างประเทศ แต่ชอบอ่านนิยายไทย แต่ภาษาไทยไม่ค่อนเก่ง ยังไงเพื่อนๆคนไทยช่วยอธิบายด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ)