สวัสดีคะ ตอนนี้ดิฉันอ่านหนังสือ สงครามชีวิตของศรีบูรพา เนื้อหาตอนที่หนึ่งของนิยายมีประโยคที่ว่า “ท่านบิดามารดาของฉันหาบุญไม่ ”
อยากทราบว่าประโยคนี้จะสื่อถึงอะไรคะ？
นี่คือข้อความเต็มค่ะ 
“นึกขึ้นมาถึงความตอนหนึ่งซึ่งเราได้สนทนากันในวันนั้น ทำให้ความจำเป็นที่จะต้องฟื้นมาพูดอีกครั้งหนึ่ง เพลินแสดงว่าเธอไม่เชื่อว่าฉันได้เป็นคนจนมาตั้งแต่กำเนิด เพราะโดยถือว่าท่านบิดามารดาของฉันหาบุญไม่ แต่เมื่อฉันยังเยาว์วัยก็เหตุไฉนฉันจึงมีโอกาสได้รับการศึกษา ซึ่งตามความรู้สึกของเธอเห็นว่าจะเรียกว่าเลวไม่ได้ ฉันอยากขัดขวางความพอใจของเธอในข้อหลัง แต่มันจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องแก้ความเชื่อในทางที่ผิดของเธอ ”
(ดิฉันตอนนี้เรียนอยู่ต่างประเทศ แต่ชอบอ่านนิยายไทย แต่ภาษาไทยไม่ค่อนเก่ง ยังไงเพื่อนๆคนไทยช่วยอธิบายด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ)