จากหัวข้อคือ ถ้าสมมุติผมเล่นคอร์ดพลิกกลับเป็น E G C ถ้าเรามือซ้ายเล่นเบสเป็น C character ของคอร์ดก็ยังเป็น C Maj ใช้ไหมครับ การคิดขั้นคู่ก็ต้องยึดตามรูทคือ E ที่เป็น m6 กับ C ก็ต้องพลิกกลับเป็น M3 และ G ที่เป็น P4 ของ C ก็ต้องพลิกกลับเป็น P5 ผมเข้าใจถูกไหมครับ เพราะถ้าพลิกกลับคอร์ดแล้วต้องมาวิเคราห์ใหม่หมดมันก็ดูยุ่งซับซ้อนเกินไป คอร์ดพลิกกลับนอกจาก triad มันมีเป็นร้อยรูปแบบ มันแค่อาจจะเปลี่ยน tonality ในเรื่องของน้ำหนักเสียง โทนนิดนึง แต่ยังมี character เดิม
ต่อไปขอนอกเรื่องนิดหนึ่ง
คือผมได้อ่านมาว่า มีขั้นคู่เดียวที่พิเศษกว่าตัวอื่นคือ P4 ที่ quality สามารถเป็นขั้นคู่กระด้างและกลมกลืนได้ เพราะเช่น F ในคอร์ด C ถ้าอยู่ในตำแหน่ง P5 (หน้า C) ก็จะเป็นเสียงกลมกลืนแต่ถ้าอยู่ในตำแหน่ง P4 ก็จะเป็นเสียงกระด้าง เช่นถ้ามันตัวที่ 4 ของ C มันก็จะเกิด tension เพราะเป็นตัว active tone ของ C Maj
อันนี้ผมไปอ่านมาจากบทความหนึ่งตามด้านล่าง
"The Perfect 4th (P4)
The P4 is sometimes consonant and sometimes dissonant.
In early music, P4 was a consonance and with other perfect intervals made up
most of music compositions.
Later, when using complete triads, the 4th tended to lose some of its stability and
consonance (sounded like active tone between 5th and 3rd). If it appeared
near a 5th (its inversion), then it was stable.
SO -- the P4 is a consonant when it functions as an inverted 5th (as part of the
chord); otherwise, it is dissonant."
ผมแปลได้อย่างนี้ (แปลไม่ค่อยเก่งนะ)
ขั้นคู่ P4 สามารถกลมกลืนและไม่กลมกลืม (เสียงกระด้าง) ได้ในบางครั้ง
ในดนตรียุคก่อน P4 เป็นขั้นคู่กลมกลืนเหมือนกับขั้นคู่ Perfect อื่นๆ ในการประพันธ์เพลงโดยส่วนใหญ่
แต่ในยุคต่อมา เมื่อ P4 อยู่ใส่เข้ามาในทรัยแอด มันจะสูญเสียความมั่นคงความกลมกลืนของตัวเอง
(เหมือนกับ ACTIVE TONE ที่อยู่ระหว่างขั้นคู่ที่ 5 และ 3)
แต่หากมันปรากฎอยู่ไกล้กับคู่ 5th แล้ว (ขั้นคู่พลิกกลับของตัวเอง) มันจะมีความมั้นคง
ดั้งนั้น P4 คือขั้นคู่กลมกลืนเมื่อมันทำหน้าที่เป็นขั้นคู่พลิกกลับ 5th (โดยเป็นส่วนหนึ่งของคอร์ด)
นอกเหนือจากนี้ จะถือว่าเป็นขั้นคู่เสียงกระด้าง
ในคอร์ดพลิกกลับ ที่ขั้นคู่ที่สลับตำแหน่งไม่ได้เปลี่ยน quality ไป เพราะเราจะที่ตัวยึด root ใช้ไหมครับ
ต่อไปขอนอกเรื่องนิดหนึ่ง
คือผมได้อ่านมาว่า มีขั้นคู่เดียวที่พิเศษกว่าตัวอื่นคือ P4 ที่ quality สามารถเป็นขั้นคู่กระด้างและกลมกลืนได้ เพราะเช่น F ในคอร์ด C ถ้าอยู่ในตำแหน่ง P5 (หน้า C) ก็จะเป็นเสียงกลมกลืนแต่ถ้าอยู่ในตำแหน่ง P4 ก็จะเป็นเสียงกระด้าง เช่นถ้ามันตัวที่ 4 ของ C มันก็จะเกิด tension เพราะเป็นตัว active tone ของ C Maj
อันนี้ผมไปอ่านมาจากบทความหนึ่งตามด้านล่าง
"The Perfect 4th (P4)
The P4 is sometimes consonant and sometimes dissonant.
In early music, P4 was a consonance and with other perfect intervals made up
most of music compositions.
Later, when using complete triads, the 4th tended to lose some of its stability and
consonance (sounded like active tone between 5th and 3rd). If it appeared
near a 5th (its inversion), then it was stable.
SO -- the P4 is a consonant when it functions as an inverted 5th (as part of the
chord); otherwise, it is dissonant."
ผมแปลได้อย่างนี้ (แปลไม่ค่อยเก่งนะ)
ขั้นคู่ P4 สามารถกลมกลืนและไม่กลมกลืม (เสียงกระด้าง) ได้ในบางครั้ง
ในดนตรียุคก่อน P4 เป็นขั้นคู่กลมกลืนเหมือนกับขั้นคู่ Perfect อื่นๆ ในการประพันธ์เพลงโดยส่วนใหญ่
แต่ในยุคต่อมา เมื่อ P4 อยู่ใส่เข้ามาในทรัยแอด มันจะสูญเสียความมั่นคงความกลมกลืนของตัวเอง
(เหมือนกับ ACTIVE TONE ที่อยู่ระหว่างขั้นคู่ที่ 5 และ 3)
แต่หากมันปรากฎอยู่ไกล้กับคู่ 5th แล้ว (ขั้นคู่พลิกกลับของตัวเอง) มันจะมีความมั้นคง
ดั้งนั้น P4 คือขั้นคู่กลมกลืนเมื่อมันทำหน้าที่เป็นขั้นคู่พลิกกลับ 5th (โดยเป็นส่วนหนึ่งของคอร์ด)
นอกเหนือจากนี้ จะถือว่าเป็นขั้นคู่เสียงกระด้าง