ไม่ได้โพสในห้องการเมืองมานานมาก วันนี้ก็ขอเกาะกระแสกับเขาเสียหน่อยนะครับ เพราะจุดที่ทำให้ผมจากหันเห
จนถึงแวะกลับมาดูการบ้านการเมือง จุดเริ่มต้นก็มาจากผู้ว่าใหม่ฯ ชัชชาติ นี่แหละครับ ที่ทำให้ผมสนใจ
แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นแวะมาโพสเรื่องการเมือง จนกระทั่งเมื่อวานที่มีข่าวสำคัญยิ่ง เลยแวะเข้ามาครับ
ผมสนใจที่ผู้ว่าฯ พูดไว้ในหลายคลิปว่า "ชีวิตคือเวลา เพราะชีวิตสำคัญ เวลาจึงสำคัญ" ยามนี้ เห็นจริงตาม
ข้อคิดนี้มากครับ โดยเฉพาะจังหวะเวลาที่สำคัญในชีวิต แม้เพียงแค่ 1 วินาทีที่ต้องตัดสินใจ ถ้าตัดสินใจผิด
ชีวิตก็เปลี่ยนแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือได้เลยครับ
ดังเช่น ชีวิตของอดีตนายกเปรม ในจังหวะเวลาที่ท่านก็อยู่มา 8 ปี พอมีผู้มาทักท้วง วินาทีที่ท่านตัดสินใจ
ท่านตัดสินใจเลือก "ผมพอแล้วครับ แล้วลงจากเก้าอี้นายก" ส่งผลให้ตอนนั้น ท่านกลายเป็นวีรบุรุษ บรรดา
สื่อทุกสื่อยกย่องตีพิมพ์ผลงานต่างๆ ของท่าน โดยทางสำนักนายกฯ ไม่ต้องไปตีพิมพ์เอง บรรดานักวิชการ
ด้านการเมืองในเวลานั้น ต่างก็พูดจายกย่องท่าน โน้นนี้นั้น เสียงสรรเสริญดังไปทั่ว
แต่ยามนี้ ประวัติศาสตร์ได้หวนคืนมา ในเงื่อนไขเดียวกัน คือ ผู้นำที่อยู่มา 8 ปี เหมือนอดีตนายกเปรมเหมือนกัน
แต่วินาทีที่ตัดสินใจ (ซึ่งถือเป็นเวลาสำคัญในชีวิต) เขากลับตัดสินใจเลือก "ไปต่อ ไม่พอแค่นี้"
ผลลัพธ์มันเลยออกเป็นให้ศาลลั่งพักหน้าที่ แม้ชั่วคราว แต่สายตาผู้คนก็เหมือนหมดความชอบธรรมทางการเมือง
มันกลายเป็นเหมือนเด็กในร่างผู้ใหญ่ ที่ขาดวุฒิภาวะ คิดเองไม่เป็น ต้องให้คนอื่นมาบอกว่าให้หยุดได้แล้ว แน่นอนว่า
กลายเป็นไร้เสียงชื่นชมว่าเป็นวีรบุรุษใดๆ กลายเป็นเสียงดีอกดีใจ ของผู้คนทั้งหลายไปแทน ถ้าเป็นผม ผมย่อมอับอาย
ขายหน้า แทบแทรกแผ่นดินไปเลย ยิ่งผลงานก็มีน้อยอยู่ด้วย ยิ่งส่งให้ไร้เสียงชื่นชมเข้าไปใหญ่
วินาทีที่ตัดสินใจผิด ชีวิตก็เปลี่ยนไปจริงๆ เวลาจึงถือกับสำคัญกับชีวิตจริงๆ ดังที่ผู้ว่า ชัชชาติ ท่านสอนไว้
นึกถึงเหตุการณ์แค่เดือนที่แล้ว ที่ผมเคยสนทนากับคู่สนทนาคนหนึ่งผ่านทวิตเตอร์ ที่เขามั่นใจมากว่า ผู้นำ 8ปี เขา
ไม่มีสิ่งใดมาทำให้สะท้านสะเทือนได้ ผมจึงบอกเขาทำนองนี้ว่า
"ใช่ยามนี้ ผู้นำคุณมีอำนาจ ไม่มีใครทำอะไรเขาได้ แต่อย่าลืมว่า อำนาจไม่ได้อยู่ค้ำฟ้า ยามใดหมดอำนาจวาสนาขึ้นมา
ด้วยกิริยาหลงลำพองในอำนาจ (ไม่ได้หลงลำพองในผลงานหรือเพราะอาจไม่ค่อยมีผลงาน) เช่นนี้ เสียงยกย่องชื่นชม
จะไม่มีมา มีแต่เสียงก่นด่าไปแทน"
ตอนนั้น เขาตอบผมว่า "เหรอ แล้วเขาจะรอวันนั้นนะ 555" แล้ววันนี้ ซึ่งก็คือวันนั้น มันก็ได้คืบหน้าเข้ามาจริงๆ จนแม้แต่ท่านผู้นำ
ยังเซอร์ไพส์ไม่คาดว่ามันจะออกมาแบบนั้นด้วยซ้ำไป เช่น อย่างมากก็แค่รับพิจารณา แต่ทำยังทำหน้าได้ต่อ เพื่อลดกระแสไล่ แต่นี่ไม่ใช่
สิ่งสำคัญถึงขั้นเปลี่ยนชีวิต ที่ขึ้นกับการตัดสินใจเพียงแค่เสี้ยววินาที
จนถึงแวะกลับมาดูการบ้านการเมือง จุดเริ่มต้นก็มาจากผู้ว่าใหม่ฯ ชัชชาติ นี่แหละครับ ที่ทำให้ผมสนใจ
แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นแวะมาโพสเรื่องการเมือง จนกระทั่งเมื่อวานที่มีข่าวสำคัญยิ่ง เลยแวะเข้ามาครับ
ผมสนใจที่ผู้ว่าฯ พูดไว้ในหลายคลิปว่า "ชีวิตคือเวลา เพราะชีวิตสำคัญ เวลาจึงสำคัญ" ยามนี้ เห็นจริงตาม
ข้อคิดนี้มากครับ โดยเฉพาะจังหวะเวลาที่สำคัญในชีวิต แม้เพียงแค่ 1 วินาทีที่ต้องตัดสินใจ ถ้าตัดสินใจผิด
ชีวิตก็เปลี่ยนแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือได้เลยครับ
ดังเช่น ชีวิตของอดีตนายกเปรม ในจังหวะเวลาที่ท่านก็อยู่มา 8 ปี พอมีผู้มาทักท้วง วินาทีที่ท่านตัดสินใจ
ท่านตัดสินใจเลือก "ผมพอแล้วครับ แล้วลงจากเก้าอี้นายก" ส่งผลให้ตอนนั้น ท่านกลายเป็นวีรบุรุษ บรรดา
สื่อทุกสื่อยกย่องตีพิมพ์ผลงานต่างๆ ของท่าน โดยทางสำนักนายกฯ ไม่ต้องไปตีพิมพ์เอง บรรดานักวิชการ
ด้านการเมืองในเวลานั้น ต่างก็พูดจายกย่องท่าน โน้นนี้นั้น เสียงสรรเสริญดังไปทั่ว
แต่ยามนี้ ประวัติศาสตร์ได้หวนคืนมา ในเงื่อนไขเดียวกัน คือ ผู้นำที่อยู่มา 8 ปี เหมือนอดีตนายกเปรมเหมือนกัน
แต่วินาทีที่ตัดสินใจ (ซึ่งถือเป็นเวลาสำคัญในชีวิต) เขากลับตัดสินใจเลือก "ไปต่อ ไม่พอแค่นี้"
ผลลัพธ์มันเลยออกเป็นให้ศาลลั่งพักหน้าที่ แม้ชั่วคราว แต่สายตาผู้คนก็เหมือนหมดความชอบธรรมทางการเมือง
มันกลายเป็นเหมือนเด็กในร่างผู้ใหญ่ ที่ขาดวุฒิภาวะ คิดเองไม่เป็น ต้องให้คนอื่นมาบอกว่าให้หยุดได้แล้ว แน่นอนว่า
กลายเป็นไร้เสียงชื่นชมว่าเป็นวีรบุรุษใดๆ กลายเป็นเสียงดีอกดีใจ ของผู้คนทั้งหลายไปแทน ถ้าเป็นผม ผมย่อมอับอาย
ขายหน้า แทบแทรกแผ่นดินไปเลย ยิ่งผลงานก็มีน้อยอยู่ด้วย ยิ่งส่งให้ไร้เสียงชื่นชมเข้าไปใหญ่
วินาทีที่ตัดสินใจผิด ชีวิตก็เปลี่ยนไปจริงๆ เวลาจึงถือกับสำคัญกับชีวิตจริงๆ ดังที่ผู้ว่า ชัชชาติ ท่านสอนไว้
นึกถึงเหตุการณ์แค่เดือนที่แล้ว ที่ผมเคยสนทนากับคู่สนทนาคนหนึ่งผ่านทวิตเตอร์ ที่เขามั่นใจมากว่า ผู้นำ 8ปี เขา
ไม่มีสิ่งใดมาทำให้สะท้านสะเทือนได้ ผมจึงบอกเขาทำนองนี้ว่า
"ใช่ยามนี้ ผู้นำคุณมีอำนาจ ไม่มีใครทำอะไรเขาได้ แต่อย่าลืมว่า อำนาจไม่ได้อยู่ค้ำฟ้า ยามใดหมดอำนาจวาสนาขึ้นมา
ด้วยกิริยาหลงลำพองในอำนาจ (ไม่ได้หลงลำพองในผลงานหรือเพราะอาจไม่ค่อยมีผลงาน) เช่นนี้ เสียงยกย่องชื่นชม
จะไม่มีมา มีแต่เสียงก่นด่าไปแทน"
ตอนนั้น เขาตอบผมว่า "เหรอ แล้วเขาจะรอวันนั้นนะ 555" แล้ววันนี้ ซึ่งก็คือวันนั้น มันก็ได้คืบหน้าเข้ามาจริงๆ จนแม้แต่ท่านผู้นำ
ยังเซอร์ไพส์ไม่คาดว่ามันจะออกมาแบบนั้นด้วยซ้ำไป เช่น อย่างมากก็แค่รับพิจารณา แต่ทำยังทำหน้าได้ต่อ เพื่อลดกระแสไล่ แต่นี่ไม่ใช่