ขอเล่าก่อนว่า เราคบกับแฟนนึงมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย จนเรียนจบต่างคนต่างทำงาน
สิ่งที่กำลังจะบอกคือ ทุกอย่างเหมือนเดิมคือ
ปัญหาต่างๆ ในชีวิตเขายังคงอยู่ เช่น
- ปัญหาการเงินของเขา ต้องบอกก่อนครอบครัวเราและเขาค่อนข้างต่างกัน ครอบครัวเราพอมีพอกินไม่เดือดร้อนไม่มีภาระหนี้สิน 
แต่ของเขาคือแม่เขาเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว มีภาระหนี้สินมาตลอด เรารับรู้เรื่องนี้ตั้งแต่คบกันใหม่ๆ พยายามช่วยกันแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ 
ซึ่งจริงๆ มันเป็นเรื่องของครอบครัวเขา แต่มันก็ยังคงเหมือนเดิม ไม่มีอะไรดีขึ้นกับแย่ลงด้วยซ้ำ
- ปัญหาเรื่องหน้าที่การงานของเขา เราทำงานที่หลังเขาเนื่องจากเราเป็นรุ่นน้องเขา ซึ่งโอกาสในการเติบโตในสายงานเขาควรจะโตได้มากกว่าเรา
เราทำงานมีรายได้ดีกว่าเขา พอเขามีปัญหาเรื่องเงิน เราซัพพอตตลอด บางทีก็คิดว่าเราต้องซัพพอตไปตลอดเลยหรือว่าไง

เราก็ต่างโตขึ้น เรามีแพลนในชีวิตเราหลายอย่าง เราวางหมากไว้ แต่เขาดูไม่มีจุดหมายเอาซ่ะเลย 
บางทีก็มานั่งคิดนะ ว่าเหมือนความรักมันกลายเป็นความสงสารไปแล้วหรือป่าว
จริงๆ เราไม่ได้ต้องการคนที่มีฐานะดีหรือว่าอะไร เราต้องการคนที่ดูแลตัวเองและครอบครัวได้

พยายามเข้าใจมาตลอด จนมันรู้สึกเหนื่อย คุยกันแล้วนะ ให้เวลากันแล้วแบบไม่กดดันอีกฝ่าย