สวัสดีค่ะ ปัจจุบันเราเรียนอยู่ปี3 เรียนครูค่ะ เริ่มส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ช่วงปี2 มีน้องสาว1คน ท้าวความก่อนหน้า ฐานะที่บ้านเราพอมีพอใช้ แม่เราเป็นราชการพ่อเป็นชาวนา แม่เราส่งเราเรียนจนถึงปี1 พอถึงปี2เราต้องส่งตัวเองเรียนเพราะแม่ไม่มีตังส่งเรากับน้องเพราะปัญหาหนี้สินต่างๆเราทำงานหลังเลิกเรียน-00.00 น. ทุกวัน น้องเราก็เช่นกัน เป็นแบบนี้มา1ปีแล้ว บางครั้งเรารู้สึกน้อยใจ ทำไมเราต้องมาทำงานแค่เรียนก็เหนื่อยแล้ว แม่เรายังมายืมตังเราล่าสุดยืมเรากับแฟนไป20,000 เราพอรู้ปัญหาหนี้สินของแม่แต่เราไม่เข้าใจทำไมถึงต้องมายืมตังเราทั้งๆที่เราก้เรียนทั้งทำงาน ไม่เคยถามเราว่าทำงานเหนื่อยมั้ย จ้องแต่จะยืมเงินเรากับน้อง ตอนนี้เราทำงานจนมีเงินเก็บจำนวนหนึ่งแต่ก็ต้องแลกกับการที่ไม่มีสังคมกับเพื่อนมหาลัยถูกมองว่าไม่เอาสังคม ไม่ร่วมกิจกรรม บางทีน้อยใจที่เราต้องทำงานส่งตัวเองเรียน แต่ดีที่มีแฟนคอยให้กำลังใจ และน้องสาวที่เราต้องซัพพอร์ตจ่ายงวดรถให้ ต่างๆนาๆ แต่เราก็ไม่ท้อนะคะที่ต้องทำงานส่งตัวเองเรียน เรารู้สึกภูมิใจที่ยืนด้วยตัวเองได้ตั้งแต่อายุ20 แต่ถึงยังไงอนาคตเราก้อยากรับราชการตามรอยแม่เราอยู่ดีค่ะ ขอกำลังใจจากพี่ๆหน่อยค่ะ เด็กน้อยคนนี้เหนื่อยเหลือเกิน…