คือเราเกลียดครอบครัวตัวเองที่สุดเพราะเวลาเราจะไปโรงเรียน ต้องให้เราไปสายเสมอ  ต้องมาอาบน้ำให้ปู่ก่อนไปโรงเรียน ทั้งๆที่ ย่าก็อาบให้ได้ เพราะเขายังไหว คือเราต้องทำทุกๆอย่างเลยอ่อ บางครั้งเราไม่ว่าง  แต่ย่าว่างก็ไม่เคยช่วยเรื่องปู่ ปู่พิการ แต่เดินได้แต่ต้องเอาสี่ขาเดินไปด้วย เราจะไปหางาน  ที่ต่างจังหวัด ย่าบอกไม่สงสารปู่อ่อ อาก็ด่าบอกให้อยู่ดูแลปู่ ตัง สำคัญกว่าครอบครัวอ่อ บางครั้ง วันไปโรงเรียนวันสำคัญมากๆ แล้วหมอนัดปู่ ย่าก็บอกให้เราไป ทั้งๆย่าก็ไปเองได้ (อย่าถามทำไมไม่หางาน ที่ตัวเองอยู่ เพราะเราหาทั้งอำเภอแล้ว  อ.ที่เราอยู่มันไม่เจริญ) คือเราจะไปหาภูเก็ต แต่ ครอบครัวไม่ให้ไป ให้ดูแลปู่  เราอายุ21แล้ว แต่ ไม่มีเงินสักก้อนเลย คือเราไม่เข้าใจ เขาทำเพื่ออะไร  หลานก็มีเยอะ ลูกก็เยอะ  เรากำลังจะเรียนจบเดือนหน้า  เราเลยคิดว่าถ้าเรียนจบเดือนหน้าเราจะออกจากที่นี้ต่อให้เขาจะตัดขาด เราก็ยอม เพราะเราก็มีหน้าที่ที่จะต้องทำเหมือนกัน เราทน เพราะเรียนให้จบแล้ว ออกจากที่นี้ทุกคนว่าดีไหมคะ เหนื่อยมาก อีก1เรื่องคือ เราตื่น6โมงตื่นมาทำงานบ้าน แต่เขาบอกเราไม่ทำ ขี้คร้าน เหมือนเราเป็นทาสอ่ะ ไม่ใช่หลาน เกลียดครอบครัวตัวเองผิดไหม