วันนี้เหตุเกิดจากแม่เข้ามาในห้องเราเพื่อมาเอาพัดลมแล้ว.....เห็นเราหันหัวเตียงใหม่เขาบอกว่าให้เปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลยหันทิศคนตายทิศตั้งโรงศพทำมาหากินไม่ขึ้น....เรางงเลยตอบไปว่า....ไม่อะจะนอนแบบนี้เปลี่ยนทำไมแบบนี้ห้องมันกว้างขึ้นคือเราจัดห้องใหม่ค่ะ
เขาบอกทำไรข้ามหัวผู้ใหญ่ไม่ปรึกษา....เรามองว่านี่ห้องส่วนตัวเราจะนอนแบบไหนไม่น่ามีปัญหา(เรามีสามีด้วยคือเขาไม่ชอบที่แม่มายุ่งแม้กระทั้งทิศทางนอนเพราะเขาถนัดแบบนี้)..พอเราตอบว่าไม่เปลี่ยนแม่ขึ้นกูเลยว่า. เออกุบอกไรไม่ฟังเถียงคอเป็นเอ็น(แม่ขึ้นเสียงดังพร้อมสีหน้าไม่พอใจและทุบโต๊ะ)
เราบอกว่าไม่ได้เถียงแต่ไม่เปลี่ยนและแม่ก็พูดดีๆกับนู๋ก็ได้ทำไมต้องกูนู๋โตแล้ว(เราอายุ32)...เออกูเลี้ยงได้แต่ตัวบอกสอนไรไม่ได้กูไม่ต้องมีแล้วลูกให้กูไปยุบ้านนอกมั้ยจะได้ไม่ต้องรบกวนใจ(พาลไปเรื่องนั้นได้อีกเรางงมากขึ้นเสียงเป็นเรื่องใหญ่โต)
เราเลยบอกว่ามันคนละเรื่องแม่อย่าคิดเกินไปขนาดนั้นแกไม่ฟังเราด่าๆๆๆๆๆว่าเราดื้อรั้นเอาแต่ใจไม่เคารพพ่อแม่สารพัดจนเราเงียบไม่พูดต่อ...เหนื่อยใจมากกับคำพูดแต่ละอย่าง...เราคิดว่าต่อไปจะแยกกันอยู่ไม่ต้องพูดจาปะทะกันอีกยอมให้แม่มองว่าเราเป็นลูกไม่ดี...(ในใจตั้งใจไว้วันแม่ที่จะถึงเตรียมจะให้เงินจะพาไปกินข้าวข้างนอกเหมือนทุกปีแต่พอเจอคำพูดว่ากุไม่มีแล้วลูกในใจเราจุกเลยว่าแล้วเราจะมีทำไมละแม่)😞😭
#สุดท้ายนี้คือเราผิดมั้ยที่แค่เราจะหันหัวเตียงในแบบที่เราถนัดไม่ได้หรอ