"ทั้งๆที่คุณจุนโฮไม่ใช่วาฬ แต่คุณผุดเข้ามาในหัวฉันเหมือนวาฬเลย เป็นครั้งแรกที่ฉันเอาแต่คิดถึงคนๆหนึ่ง แปลกมากเลยค่ะ"

บทสทนาช่วงหนึ่งระหว่าง จุนโฮ กับ ยองอู หลังจากเขาและเธอต่างก็สารภาพว่าชอบกัน ถึงไม่มีใครรู้ว่า ขั้นต่อไปของความชอบคืออะไร แต่ยองอู ก็มารอจุนโฮเข้างานที่หน้าประตู แค่เพราะเขามาสายไป 12 นาที แล้วเธอมองไม่เห็นเขาที่โต๊ะ เลยต้องมาเจอหน้าก่อนทำงาน

วันไหนที่ ยองอู อยู่ทำงานจนดึก คนเดียวที่เธอนึกถึงและอยากวีดีโอคอลไปหา เพื่อได้ยินเสียง ได้คุยเล่น ได้ปล่อยมุกทนายที่เรียนมาจาก รามี ก็คือ จุนโฮ เป็นครั้งแรกในชีวิตของ ยองอู ที่ภาพในหัวของเธอไม่มีวาฬ แต่มีเขาอยู่ทุกเวลา

แต่ในระหว่างที่ความโรแมนติกของทั้งคู่กำลังดำเนินไป ยองอู ไม่รู้เลยว่า ตัวเองกำลังอยู่ท่ามกลางสงครามระหว่างพ่อกับแม่ของตัวเอง

สัปดาห์ที่แล้วมีประเด็นเกิดขึ้นในช่วงปิดท้ายที่น่าสนใจ เมื่อแทซูมี มาพร้อมกับข้อเสนอการไปทำงานที่บอสตันให้พ่อของ ยองอู เธอรู้ดีว่าตัวเองมีอำนาจเงิน แต่พ่อของยองอูไม่มี เธอบอกว่า ไปอยู่ที่นั่นแล้วจะได้มีคนคอยดูแล ยองอู มีนักบำบัด มีผู้เชี่ยวชาญคอยให้คำแนะนำ นี่คือที่มาของฉากที่พ่อตัดสินใจถามยองอูว่า เธอต้องการนักบำบัดหรือไม่ ในมุมมองของผม ความรู้สึกหนึ่งที่พ่อมีต่อยองอูมาตลอด ก็คือ ความรู้สึกผิด ที่ไม่สามารถมอบสิ่งที่ดีที่สุด มอบอนาคตที่มั่นคงให้กับลูกสาวของตัวเองได้ ข้อเสนอที่จะไปบอสตันเลยถูกเก็บไว้พิจารณาตั้งแต่วันนั้น


คำถามน่าสนใจ คือ อะไรจะเปลี่ยนไปไหม ถ้าพ่อได้รู้ว่า ยองอู มีคนอย่าง จุนโฮ ที่พร้อมจะดูแล และเข้าใจสิ่งที่ลูกสาวของเขาต้องการ

ฉากที่ผมคิดว่าเป็นคำตอบของคำถามนี้ แบบเรียงตามลำดับเวลา ฉากแรกคงเป็นฉากประสานมือผ่านกระจกที่ห้องทำงานของ ยองอู เป็นฉากง่ายๆ ที่ซีรีส์ต้องการสื่อว่า จุนโฮ เข้าใจในสิ่งที่ยองอูต้องการ เขารู้ว่าเธอจับมือใครนานไม่ได้ แต่ถ้าแตะผ่านกระจกแบบนี้ เธอจะไม่เป็นอะไร

ฉากที่ ยองอู เจออุบัติเหตุแบบไม่ทันได้เตรียมใจ จุนโฮ คือคนที่เข้าไปถึงตัว ยองอู แทบจะทันที เขารู้ว่าสำหรับคนออทิสติก การเพิ่มแรงกดดันบนร่างกาย จะช่วยให้ความรู้สึกที่ท่วมท้นเวลาเจอกับเหตุการณ์น่าตกใจ ผ่อนคลายลง

และฉากที่สาม คือฉากหน้าประตูบ้าน จุนโฮเล่าเรื่องเก้าอี้กอดสำหรับคนยออทิสติกที่ต่างประเทศให้ยองอูฟัง จนเธอเอ่ยปากถามว่า หาซื้อที่เกาหลีได้ไหม เขาเลยถามกลับไปว่า จำเป็นต้องซื้อด้วยเหรอครับ?



"ผมจะเป็นเก้าอี้กอดส่วนตัวของคุณทนายให้เอง"


บางทีโลกนี้ก็ไม่ได้เหวี่ยงคนใจร้ายมาให้เราเสมอไป ถึงแม้ว่าในสัปดาห์นี้ ซูยอน จะต้องเจอกับผู้ชายหลอกลวง หรือคดีความแบ่งเงินรางวัลล็อตเตอรี่ ที่นำไปสู่ความตายของ สามีผู้โลภมาก กับเงิน 1,400 ล้านวอน อย่างน้อยก็ยังมีคนอย่าง จุนโฮ ที่พร้อมจะเช้าใจสิ่งที่ ยองอู เป็น

ภาพตัดกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับโต๊ะทำงานที่ประธานแห่งแทซานกำลังนั่งรอการเข้าพบของใครบางคน คนที่ทุ่มเทเวลา เชื่อมโยงปริศนาความลับของ "แทซูมี" จนรู้ว่าช่วงเวลาที่ครอบครัวแจ้งให้เธอพักการเรียน คือ ปีเดียวกับที่ "อูยองอู" เกิดพอดี ไม่มีโอกาสไหนดีไปกว่านี้ ที่เขาจะใช้ความลับบังคับให้แทซานรับตัวเข้าไปทำงาน


"ทำให้ยองอูออกจากฮันบาดา ฉันไม่สนว่าเธอจะลาออกเอง หรือถูกไล่ออก ถ้าคุณทำได้ คุณจะได้เข้ามาทำงานที่แทซาน สังกัดของฉันโดยตรง"

นี่คือคำสั่งจาก "แทซูมี" ที่เป็นโอกาสดีสำหรับคนทะเยอะทะยานอย่าง "ควอนมินอู" และในเวลาเดียวกันมันคือกระสุน ที่เธอตั้งใจลั่นไกออกไป เพื่อเก็บความลับของ "ยองอู" เอาไว้ตลอดกาล