ตั้งแต่ติดตามชีวิตน้องยองอูมา ไม่เคยมีสัปดาห์ไหนเลย ที่ผมจะรู้สึกหน่วงหัวใจเท่ากับสัปดาห์นี้ เพราะสิ่งทีซีรีส์ทิ้งไว้ให้ คือ ความสับสน ความอึดอัด และบรรยากาศที่แสนจะอึมครึมของความสัมพันธ์ระหว่าง ยองอู กับ จุนโฮ คู่หลักในซีรีส์ที่ผ่านทั้งอุปสรรค คำดูถูก และสายตาของคนนอกมาแล้วหลายต่อหลายตอน จนเรารู้สึกผูกพัน และดีใจที่ทั้งสองคนก้าวข้ามเรื่องราวเหล่านั้นมาได้ จนกลายเป็นคนพิเศษของกันและกัน


แต่หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่บ้านพี่สาวและพี่เขยของคุณจุนโฮ ที่ดูเหมือนจะหนักหนาเกินไปสำหรับ ยองอู ความคิดที่ว่า ถ้าคุณจุนโฮยังคบกับเธอต่อไป คุณจุนโฮจะเหงา และเสียใจขนาดไหน ที่ต้องมาอดทนคอยดูแล และเอาใจใส่คนอย่างเธอ ก็ทำให้ ยองอู เริ่มตั้งคำถามกับตัวเอง ยิ่งไปได้ยินคำพูดของอดีตภรรยาทนายมยองซอก ที่บอกว่า การได้เห็นรอยยิ้มเวลาที่มยองซอกคุยงานกับยองอู ยิ่งตอกย้ำให้เธอจำความรู้สึกเหงาในตอนนั้นได้ เพราะชีวิตของเขามีแต่การทำงาน 

คำพูดนั้น ทำให้ยองอู นึกถึงตัวเอง ว่าบางทีการที่เธอเป็นแบบนี้อาจทำให้คุณจุนโฮ กลายเป็นคนที่รู้สึกเหงาแบบที่ภรรยาเก่าของทนายมยองซอกรู้สึกก็ได้ เพราะเธอรู้ดีว่า สำหรับเธอคุณจุนโฮ คือ คนที่ดูแลเธอและเอาใจใส่เธอได้ดีไม่แพ้พ่อของเธอเลย แต่เธอนั่นแหละ ที่จะไม่มั่นใจว่าตัวเองจะทำให้คุณจุนโฮมีความสุขได้หรือเปล่า

ลมทะเลหอบพัดเอากลิ่นความเค็มลอยขึ้นมา หนุ่มสาวสองคนยืนรอคอยดูโลมาอยู่กันตามลำพังเป็นครั้งที่สอง นับตั้งแต่เดินทางมาถึงเกะเซจู แต่ก็ไม่มีวี่แววของน้องโผล่มาให้เห็นเลย
"คุณอีจุนโฮกับฉัน... อย่าคบกันเลยดีกว่าค่ะ"
เธอพูดขึ้นมาแบบนั้น พร้อมกับเสียงเสียงคลื่นที่ซัดเข้าใส่โขดหินของชายฝั่ง เช่นเดียวกับความรู้สึกของ จุนโฮ ที่รู้สึกเหมือนถูกคลื่นซัดเข้าใส่แบบไม่ทันตั้งตัวเช่นกัน ทำไมอยู่ดีๆ ผู้หญิงที่เขาทุ่มเทความรู้สึกทั้งหมดให้ถึงพูดคำนั้นออกมา

คงเพราะเธอรู้สึกผิดที่หนีออกมาจู๋จี๋มีความสุขกับเขาแค่สองคนหรือเปล่า หรือเพราะเธอไม่เห็นโลมา เวลามาเที่ยวกับเขา เขาทั้งคิด ทั้งพูด ทั้งหาเหตุผลที่จะอธิบายความรู้สึกของทนายยองอูที่ตัวเองรัก แต่เธอกลับพูดถึงแต่คดีความ และการตีความเรื่องสาธารณสมบัติของแผ่นดิน แล้วปล่อยทิ้งความรู้สึกบอกเลิกแบบนั้นไว้อย่างค้างๆคาๆ

นี่คงเป็นครั้งแรกที่เราได้เห็น จุนโฮ ตะโกนใส่ ยองอู เพราะความโกรธที่ไม่รู้ว่าจะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไง เธอไม่แม้แต่จะอธิบายอะไร ได้แต่พูดคำว่าขอโทษ แล้วหันหลังเดินจากไป 


โลมาตัวหนึ่งแหวกหว่ายและกระโดดขึ้นจากน้ำ ในช่วงเวลาที่ทั้งสองคนต่างก็ไม่มีโอกาสได้หันมาเห็นมัน เหมือนกับความรักที่ทั้ง ยองอู และจุนโฮ กำลังจะปล่อยให้มันหลุดมือไป

ตัดภาพกลับมาที่รักสามเส้าระหว่าง มินอู ซูยอน และดงกือรามี ฉากคล้ายสารภาพรักในค่ำคืนที่ มินอู พาจุนโฮไปดื่มเหล้า ยิ่งทำให้บรรยากาศระหว่าง มินอู กับซูยอน แสนจะอึดอัดใจ แม้ว่าเขาจะพยายามบอกว่าตัวเองเมาจนจำไม่ได้ และซูยอนก็บอกแบบเดียวกัน แต่ความรู้สึกแบบนั้นกลับไม่หายไป ส่วนรามี ที่ดูเหมือนจะเป็นตัวละครเดียวที่มีวิธีรับมือในแบบที่ต่างออกไป ก็เอาแต่ถามมินอูว่า ถ้าเลือกได้จะพาเธอหรือยัยนางฟ้าไปที่เกาะร้าง ทำเอามินอู ยิ่งอึดอัดใจ เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจให้มันกลายเป็นแบบนี้เลย


ดูเหมือนว่าสองสิ่งที่คลี่คลายในสัปดาห์นี้ จะมีแค่คดีการเก็บค่าเข้าชม 

และภารกิจการตามหาเจ้าของร้านบะหมี่เนื้อ ที่ยองอู และเพื่อนๆร่วมงานของเธอ ออกตามหากันทั่วเกาะเพื่อให้ทนายมยองซอกได้กินเมนูโปรดของตัวเอง 

เครื่องบินกำลังจะ Take-off แต่คนที่นั่งข้าง ยองอู ไม่ใช่คนเดิม ซูยอน ผู้พิทักษ์ประจำตัวของยองอู ขอแลกที่นั่งกับจุนโฮ เพื่อลดความอึดอัดระหว่างการเดินทางของทั้งสองคนที่เพิ่งเลิกรากัน

แววตาแห่งความผิดหวัง โหยหา และรู้สึกผิดระหว่าง ยองอู และจุนโฮ สบตากันเพียงครู่เดียว ระหว่างรอเครื่องออกเดินทาง เช่นเดียวกับ มินอู ที่หันไปมองซูยอนด้วยความรู้สึกหนักอึ้งในใจ





เสียงการรายงานข่าวเรื่อง "แทซูมี" ดังขึ้น ในห้องทำงานของประธานแห่งฮันบาดา เวลาเดียวกันกับที่ใครบางคนมามาหาเธอ เพื่อขอคำตอบที่เขาอยากได้ไปทำข่าวเกี่ยวกับแทซูมี

"ใช่ค่ะ ทนายอูยองอูคือลูกสาวของแทซูมีจริงๆ"

ใช่แล้ว คำเฉลยที่นักข่าวต้องการออกมาจากปากของเธอ พร้อมกับเงื่อนไขที่ต้องปล่อยข่าวนี้ออกไปก่อนการพิจารณาแต่งตั้งของ แทซูมี 

รอยยิ้มเล็กๆปรากฎขึ้นที่มุมปาก เหมือนกับว่าโอกาสที่เธอรอคอยมานานในที่สุดก็เดินทางมาถึงห้องทำงานของเธอสักที