3  สิงหาคม 2565
    02:47 น.  ณ หอพักบุคคลากร ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
    สวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่านค่ะ  
    สัปดาห์นี้กิจวัตรดิฉันวนเหมือนเดิม สอนเด็กไทย แปลต่างชาติ งานโครงการต่างๆ

    ตอนนี้ตีสองกว่า  น้องหมาเห่าหอนสนั่นหวั่นไหวข้างล่างอาคารหอพัก  เป็นความปกติของแก๊งน้องหมา  คือจะช่วยกันเห่าทุกชั่วโมงที่ลุงยามปั่นจักรยานมาตรวจ 

    วันนี้ดิฉันแปลการบ้านนักศึกษาเพิ่งเสร็จ ถือว่าเร็ว  >> ขาดส่งหนึ่งคน  พรุ่งนี้เช้าคาดว่าคงได้แปลสดแน่ ๆ   แล้วอาจารย์ประจำวิชาเขาก็คงลืมส่งพาวเวอร์พอยท์มาให้แปล  ดิฉันก็ลืมทวง  คืองานมีทั้งเด็กไทย เด็กต่างชาติ งงไปหมด ฮ่าๆๆๆๆ  เอาไงดี  ก็คงต้องรอลุ้นพรุ่งนี้เช้าว่าจะรอดหรือร่วงนะจ๊ะ  >"<  

    จากความเดิมในบันทึกก่อนหน้านี้ที่เขียนถึงอาจารย์หนุ่มที่แอบเล็ง ต้องขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำแนะนำจากผู้อ่านทุกท่านทั้งหน้าไมค์หลังไมค์นะคะ  วันนี้มีข่าวดีมาอวดทุกท่าน ว่าดิฉันเริ่มจะควบคุมอาหารค่ะ ฮ่าาาาาาาาาา  แต่ก็ยังเลี่ยงการนอนดึกนอนเช้าไม่ได้  ผลจากการลดแป้งมื้อเย็นมาสามวัน มันมีความแตกต่างค่ะท่านผู้ชม ตื่นเช้ามาคือหิว ดิฉันแก้ปัญหาโดยการซื้ออาหารคลีนแช่แข็ง กลางคืนหุงข้าวทิ้งไว้  ตื่นมาก็อุ่นกับข้าวราดข้าวจัดเต็มทานได้เลยก่อนทำงาน  โอ้วมันสุดยอดมากค่ะทุกคน  มันอิ่มถึงบ่าย ^^ ไม่มีความอยากกินอะไรจุกจิกเลย ช่วงนี้ลดน้ำหวานด้วย มันแปลกมาก มันอัศจรรย์ใจ  มื้อเที่ยงทั้งสามวันที่ผ่านมาก็ทานนะคะ แต่ทานได้ไม่เยอะ มื้อเย็นเลยเน้นกินอะไรก็ได้ที่ไม่มีแป้ง 

     ตอนนี้ยังไม่กล้าชั่งน้ำหนักค่ะ  กลัวน้ำหนักไม่ลงเดี๋ยวจะเสียใจ ก็เลยอดทนรอชั่งทีเดียวสิ้นเดือนนี้ ยังไงมารอช่วยลุ้นด้วยนะคะ ว่าสิ้นเดือนนี้จะลงได้ซักสองกิโลมั๊ย 

     ราตรีสวัสดิ์ค่ะทุกคน