ขอท้าวความก่อนว่า จขกท.เป็นคนที่คิดมากเป็นทุนเดิม บวกกับช่วงนี้อาการลองโควิดเล่นค่ะ เรานอนแทบไม่หลับเลย หลับยากมาก ยิ่งคนคิดมากแบบเรายิ่งยากคูณ 2 กว่าจะได้นอนคือตี2 เมื่อวานนอนได้2 ชั่วโมงก็ตื่นแล้วไม่หลับ มาหลับอีกที10โมงนู้นค่ะ เราเป็นคนเซนซิทีฟเรื่องการนอนมาก เพราะการนอนคือเซฟโซนของเรา ทำให้เรายิ่งเครียด โทรหาแม่ทุกวันๆ ทำได้แต่ร้องไห้ค่ะ  วันนี้เข้าวันที่3 ที่มีอาการ เราเหนื่อยมากค่ะ ร้องไห้3-4รอบแล้ว แม่บอกจะพาไปหาหมอ แต่ก็อีกนานเลย เดือนหน้านู้น เพราะแม่พึ่งติดโควิด  เราควรเอาไงกับชีวิตดีคะ ไม่กล้าโทรหาแม่แล้ว แม่เครียดเรื่องเรามามาก อยากให้ท่านสบายใจ เราเหนื่อยกับชีวิตมาก  เราคิดแล้วคิดอีกว่าเกิดมาทำไม ช่วงนี้ยิ่งน่าเบื่อไม่ได้ทำอะไรเลย ชีวินว่างเปล่ามาก เราเหนื่อยกับตัวเองและชีวิตมากจริงๆ ได้แต่ร้องไห้และภาวนาว่าอย่าตื่นขึ้นมาอีกเลย เราไม่รู้ว่ามันโชคดีหรือร้ายกันแน่ที่เกิดมา เกิดมาก็เหนื่อยมากจริงๆ หาคนค่อยรับฟังก็ไม่ได้ คนอื่นคงไม่อยากเอาเรื่องเครียดๆมาใส่หัว สงสารเขา มันดูไร้สาระมาก เราควรทำไงคะให้ผ่านช่วยนี้ไป อยากให้ชีวิตกับมาเป็นเหมือนเดม ตอนนี้ดาวน์หนักมากจริงๆ