เราเป็นแค่เด็กมัธยมต้นคนหนึ่ง เรียนหนักจนทำแต่งานเก็บมาเครียดทุกวัน ทั้งงานทั้งสังึมที่เจอ และเรื่องปัญหาความสัมพันธ์ แย่จนเคยคิดจะจบชีวิตหลายครั้ง มันเหนื่อยสำหรับเรามากๆ ไหนจะติวสอบโอลิมปิกต่างๆ วิธีแก้เครียดของเราคือการทำบุญหรือบริจากให้มูลนิธิหมาแมวจรจัด ถึงเราจะไม่มีเงินมากมายอะไรมีเพียงแค่เงินไปโรงเรียน เราก็ยังตั้งใจเก็บไปบริจากให้คนไร้บ้านหรือหมาแมวจรที่คนอื่นมองว่าไม่สำคัญ เราจำไว้ให้ขึ้นใจว่า " ในตอนที่เราร้องไห้เพราะมีความทุกข์ ยังมีคนที่ทุกข์กว่าเราเสมอ " พยายามที่จะปล่อยวางเยอะๆ คิดว่าเราต้องเข้มแข็งให้ได้ในซักวัน ในเมื่อเราทำดีเราก็จะได้ดีเอง เราพยายามแบ่งปันสิ่งเล็กน้อยๆที่เรามี ไม่ว่าจะเป็นใคร แต่สุดท้ายปัญหาในชีวิตก็ถาถมเข้ามาทำให้เครียดอยู่ดี พี่ๆคนไหนที่เป็นเหมือนหนู สามารถมาเล่าให้กันฟังได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนเลย
ร้องไห้ง่าย อ่อนไหวกับสิ่งต่างๆที่เจอแล้วเก็บมาคิด มีวิธีแก้ไหมคะ