สวัสดีค่ะ รบกวนคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ เราระบายยาวหน่อยนะ
เกริ่นมาก่อนว่าตอนนี้เรารู้สึกเหมือนตัวเองเข้าข่ายอาการซึมเศร้า แต่ไม่มีเงินไปหาหมอ (ไม่มีคือไม่มีจริงๆนะคะ ขออย่าได้มีคอมเม้นว่าราคาไม่ได้แพง ทำไมไม่ไปหา) เนื่องจากตอนนี้ครอบครัวของเรามีปัญหาเรื่องการเงินมากๆ พ่อก็พึ่งผ่าตัดมาและอยู่ในช่วงพักยาวๆ เพราะหมอบอกไว้ว่าอย่าขยับตัวเยอะ ช่วงนี้พ่อเลยทำงานหาเลี้ยงครอบครัวไม่ได้เลย (ก่อนหน้านี้พ่อกินเหล้าสูบบุหรี่จัดมากๆ จึงไม่มีเงินเก็บไว้ใช้ยามฉุกเฉินเลย เราก็ยังเรียนไม่จบ พยายามใช้เงินอย่างประหยัดสุดๆ พยายามหาพาร์ทไทม์ทำอยู่ค่ะ)
เราไม่รู้ว่าปัญหามันเริ่มมาจากเรื่องไหนก่อน แต่คิดว่าเรื่องครอบครัวที่เล่าไปก็คงมีส่วน แต่ทีนี้เราคิดมากกับทุกเรื่องเลยจริงๆ ตั้งแต่เรื่องเปรียบเทียบชีวิตตัวเองกับคนอื่น นึกน้อยใจอยู่ตลอดว่าทำไมคนอื่นเกิดมาแล้วชีวิตดี เพรียบพร้อมแบบไม่ต้องพยายามอะไรเลย ปัญหาตรงจุดนี้เราก็พยายามแก้ด้วยการไม่ไปส่องดูโซเชี่ยลมาก แต่ก็มีปัญหาอีกเรื่องค่ะ
เรามีแฟนอยู่คนนึง เป็นรุ่นพี่ในมหาลัย คบกันมาได้ 2 ปีกว่าๆ ตั้งแต่ตอนเรากำลังขึ้นปี 2 จนตอนนี้จะขึ้นปี 4 แล้ว ส่วนแฟนเรากำลังทำงานอยู่ อาการของเราที่เป็นอยู่คือ ตอนเราอยู่กับเพื่อนที่มหาลัยจะร่าเริงพูดคุยได้ปกติเลยนะ แต่พออยู่คนเดียวคือดิ่งกับความคิดลบตลอด เหมือนมันมาเอง แบบว่าคิดแต่เรื่องปมด้อยของตัวเอง+คิดเปรียบเทียบคนอื่นอะค่ะ พยายามหยุดไปดูหนัง ฟังเพลงให้แฮปปี้ขึ้นแล้ว แต่มันก็จมดิ่งเหมือนเดิมค่ะ แล้วก็มีอาการสมาธิสั้น เหมือนโฟกัสอะไรได้ไม่ค่อยนาน ขี้หงุดหงิดง่ายด้วยค่ะ
เรื่องที่เรามีอาการเข้าข่าย เราบอกแฟนไปแล้ว แต่เขาเหมือนไม่ค่อยสนใจเราเลยตอนเราดิ่ง หรือบอกว่าสงสัยว่าตัวเองเป็นซึมเศร้า เค้าก็บอกแค่ว่าอย่าคิดมาก จบ (แฟนขอวีดีโอคอลคาสายทิ้งไว้ตอนดึกๆตลอด ตั้งแต่ตอนคบกันแรกๆแล้วนะคะ) เราไม่รู้ว่าทำไม ทั้งๆที่คาสายก็เหมือนอยู่ด้วยกันตลอด แต่รู้สึกว่าเขาเหมือนไม่รู้จักตัวตนเราเลยจริงๆ เขาบอกรักบอกคิดถึง พยายามหาเวลาว่างมาเจอตลอด แต่เรากลับรู้สึกว่ามันไม่ได้ช่วยอะไรเลย ตอนเรามีอาการน้อยใจแฟนเรื่องที่แฟนทำงาน ไม่มีเวลาว่างมาเจอ และเขาก็เริ่มหงุดหงิดตอนเราดิ่งแล้วน้อยใจเขา บอกว่าเราน้อยใจถี่เกินไปแล้ว และพูดคำแรงๆใส่ ในสายวีดีโอคอล เวลาเราระเบิดร้องไห้ เขาก็เล่นโทรศัพท์ หรือไม่ก็หันหลังใส่ ถ้าตอนนั้นเราไม่หยุดงอแง เขาก็จะเปลี่ยนเป็นดราม่าใส่กลับว่าเหนื่อยจากที่ทำงานแล้ว อย่าทำให้เหนื่อยมากกว่าเดิมได้ไหม เราเคยบอกเลิกเขา เคยห่างออกมาหลายครั้งแล้ว แต่สุดท้ายไม่เกิน 1 วัน เขาก็กลับมาพูดดีด้วย ง้อเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เรื่องที่ทะเลาะล่าสุดคือ เรื่องที่เราไปลงเป็นกลุ่มพี่ที่ช่วยทำกิจกรรมรับน้องปี 1 แล้วมันกำหนดว่าเสร็จ 3 ทุ่ม แต่บ้านเราอยู่ไกล กว่าจะเดินทางถึงบ้านก็น่าจะประมาณ 5 ทุ่ม และแฟนก็ยังไม่แน่ใจว่าวันนั้นจะเลิกงานดึก แล้วไปรับเราได้ไหม เราเลยพูดเล่นแบบไม่ได้คิดว่า หรือเลิกงานแล้วเราจะค้างหอเพื่อนสนิทใกล้ๆมอดี จะได้แว้บไปกินเหล้าด้วย แล้วอยู่ดีๆ เขาก็โมโหใส่เราว่าทำไมต้องค้าง ทำไมไม่กลับบ้าน ตอนนั้นเราก็ตกใจ เพราะปกติถ้าเราพูดกับเขาทำนองว่าจะกลับบ้านดึก เขาจะงอแงแบบน่ารักๆ แล้วความที่เราก็เป็นคนโมโหง่ายเหมือนกัน เราเลยโมโหกลับที่เขามาเหวี่ยงใส่ เขาก็บอกว่าเราประชดใช่ไหม ที่ว่าจะค้างหอเพื่อน แล้วบอกให้เราคิดกลับกันว่าถ้าเขาพูดแบบที่เราพูดบ้าง เราจะรู้สึกยังไง ตอนนั้นเราระเบิดร้องไห้ใส่เขาว่าเขาเป็นอะไร ทำไมเดี๋ยวนี้หงุดหงิดใส่เราบ่อยจัง ไม่รักก็แยกๆกันไปให้จบ เขาก็บอกว่าไม่ได้อยากเลิก บอกว่าเราไม่เข้าใจเขาเลย แล้วก็บอกว่าเขาไม่รักเราตรงไหน เขาพยายามหาเวลาไปอยู่ด้วยตลอด แต่ช่วงนี้เขาต้องทำงานหนักหน่อย เพราะกำลังจะได้เลื่อนตำแหน่ง เราตอบเขากลับไปว่า การที่เขามาว่าว่าเราไม่เข้าใจเรื่องที่เขาทำงานหนัก แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่เข้าใจว่าเวลาเราดิ่งเราก็ต้องการให้แฟนปลอบบ้างเหมือนกัน
เราเคยคุยกันตอนที่ดีกันแล้ว เราถามเขาว่าช่วงเวลาที่เขาดิ่งบ้างเขาทำยังไง เขาก็บอกว่าดูหนังฟังเพลงเล่นเกม แต่จะไม่เอาเรื่องเครียดมาเล่าให้เราฟัง เพราะเราเป็นคนที่เขาอยากให้ฟังแต่เรื่องที่ดี เป็นเรื่องแฮปปี้ๆดีกว่า พอเราได้ยินอย่างนั้นเรารู้สึกเหมือนว่าเราเป็นฝ่ายไปรบกวนเขาเลย
คือเหมือนกับว่าพอคุยกันออนไลน์แล้วจะมีปัญหากันตลอด ทะเลาะกันถี่มากๆๆๆ แต่กลับกัน ตอนที่เจอกันตัวเป็นๆ ทุกอย่างที่เขาทำให้เรามันดีค่ะ มันดีมากๆ เขาเลี้ยงบุฟเฟ่ต์เราบ้าง พาเราไปเจอครอบครัว เปิดตัวกับเพื่อนทุกอย่าง เขาเคยน้อยใจเรื่องที่เราไม่พาไปเปิดตัวที่บ้านแบบจริงจัง เราเคยคุยกับทางบ้านแล้วว่าพาแฟนมากินข้าวที่บ้านได้ไหม อยากพาทำความรู้จัก แม่ก็บอกว่าอย่าเลย ฐานะไม่ดี กลัวทางบ้านเขาจะไม่ชอบ เราก็บอกแฟนไป แต่เขาก็ไม่ได้ติดอะไรตรงนี้ ก็ยังยืนยันจะมาอยู่ดี
เราเลยสับสนตอนนี้ว่าเราควรไปต่อกับแฟนไหม เรารู้สึกว่าปกติเรามีอาการเข้าข่ายซึมเศร้าพออยู่แล้ว แล้วก็ต้องร้องไห้เพราะเขาบ่อยมากๆ รู้สึกว่าเขาดีกับเราหลายอย่างมากๆ แต่พอเป็นตอนที่เราดิ่ง ร้องไห้ รู้สึกเหมือนโดนทิ้งให้ร้องไห้คนเดียวและปลอบตัวเองเสมอเลย
รู้สึกว่าแฟนไม่ได้รับฟังหรือสนใจเวลาเราเครียดเลย
เกริ่นมาก่อนว่าตอนนี้เรารู้สึกเหมือนตัวเองเข้าข่ายอาการซึมเศร้า แต่ไม่มีเงินไปหาหมอ (ไม่มีคือไม่มีจริงๆนะคะ ขออย่าได้มีคอมเม้นว่าราคาไม่ได้แพง ทำไมไม่ไปหา) เนื่องจากตอนนี้ครอบครัวของเรามีปัญหาเรื่องการเงินมากๆ พ่อก็พึ่งผ่าตัดมาและอยู่ในช่วงพักยาวๆ เพราะหมอบอกไว้ว่าอย่าขยับตัวเยอะ ช่วงนี้พ่อเลยทำงานหาเลี้ยงครอบครัวไม่ได้เลย (ก่อนหน้านี้พ่อกินเหล้าสูบบุหรี่จัดมากๆ จึงไม่มีเงินเก็บไว้ใช้ยามฉุกเฉินเลย เราก็ยังเรียนไม่จบ พยายามใช้เงินอย่างประหยัดสุดๆ พยายามหาพาร์ทไทม์ทำอยู่ค่ะ)
เราไม่รู้ว่าปัญหามันเริ่มมาจากเรื่องไหนก่อน แต่คิดว่าเรื่องครอบครัวที่เล่าไปก็คงมีส่วน แต่ทีนี้เราคิดมากกับทุกเรื่องเลยจริงๆ ตั้งแต่เรื่องเปรียบเทียบชีวิตตัวเองกับคนอื่น นึกน้อยใจอยู่ตลอดว่าทำไมคนอื่นเกิดมาแล้วชีวิตดี เพรียบพร้อมแบบไม่ต้องพยายามอะไรเลย ปัญหาตรงจุดนี้เราก็พยายามแก้ด้วยการไม่ไปส่องดูโซเชี่ยลมาก แต่ก็มีปัญหาอีกเรื่องค่ะ
เรามีแฟนอยู่คนนึง เป็นรุ่นพี่ในมหาลัย คบกันมาได้ 2 ปีกว่าๆ ตั้งแต่ตอนเรากำลังขึ้นปี 2 จนตอนนี้จะขึ้นปี 4 แล้ว ส่วนแฟนเรากำลังทำงานอยู่ อาการของเราที่เป็นอยู่คือ ตอนเราอยู่กับเพื่อนที่มหาลัยจะร่าเริงพูดคุยได้ปกติเลยนะ แต่พออยู่คนเดียวคือดิ่งกับความคิดลบตลอด เหมือนมันมาเอง แบบว่าคิดแต่เรื่องปมด้อยของตัวเอง+คิดเปรียบเทียบคนอื่นอะค่ะ พยายามหยุดไปดูหนัง ฟังเพลงให้แฮปปี้ขึ้นแล้ว แต่มันก็จมดิ่งเหมือนเดิมค่ะ แล้วก็มีอาการสมาธิสั้น เหมือนโฟกัสอะไรได้ไม่ค่อยนาน ขี้หงุดหงิดง่ายด้วยค่ะ
เรื่องที่เรามีอาการเข้าข่าย เราบอกแฟนไปแล้ว แต่เขาเหมือนไม่ค่อยสนใจเราเลยตอนเราดิ่ง หรือบอกว่าสงสัยว่าตัวเองเป็นซึมเศร้า เค้าก็บอกแค่ว่าอย่าคิดมาก จบ (แฟนขอวีดีโอคอลคาสายทิ้งไว้ตอนดึกๆตลอด ตั้งแต่ตอนคบกันแรกๆแล้วนะคะ) เราไม่รู้ว่าทำไม ทั้งๆที่คาสายก็เหมือนอยู่ด้วยกันตลอด แต่รู้สึกว่าเขาเหมือนไม่รู้จักตัวตนเราเลยจริงๆ เขาบอกรักบอกคิดถึง พยายามหาเวลาว่างมาเจอตลอด แต่เรากลับรู้สึกว่ามันไม่ได้ช่วยอะไรเลย ตอนเรามีอาการน้อยใจแฟนเรื่องที่แฟนทำงาน ไม่มีเวลาว่างมาเจอ และเขาก็เริ่มหงุดหงิดตอนเราดิ่งแล้วน้อยใจเขา บอกว่าเราน้อยใจถี่เกินไปแล้ว และพูดคำแรงๆใส่ ในสายวีดีโอคอล เวลาเราระเบิดร้องไห้ เขาก็เล่นโทรศัพท์ หรือไม่ก็หันหลังใส่ ถ้าตอนนั้นเราไม่หยุดงอแง เขาก็จะเปลี่ยนเป็นดราม่าใส่กลับว่าเหนื่อยจากที่ทำงานแล้ว อย่าทำให้เหนื่อยมากกว่าเดิมได้ไหม เราเคยบอกเลิกเขา เคยห่างออกมาหลายครั้งแล้ว แต่สุดท้ายไม่เกิน 1 วัน เขาก็กลับมาพูดดีด้วย ง้อเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เรื่องที่ทะเลาะล่าสุดคือ เรื่องที่เราไปลงเป็นกลุ่มพี่ที่ช่วยทำกิจกรรมรับน้องปี 1 แล้วมันกำหนดว่าเสร็จ 3 ทุ่ม แต่บ้านเราอยู่ไกล กว่าจะเดินทางถึงบ้านก็น่าจะประมาณ 5 ทุ่ม และแฟนก็ยังไม่แน่ใจว่าวันนั้นจะเลิกงานดึก แล้วไปรับเราได้ไหม เราเลยพูดเล่นแบบไม่ได้คิดว่า หรือเลิกงานแล้วเราจะค้างหอเพื่อนสนิทใกล้ๆมอดี จะได้แว้บไปกินเหล้าด้วย แล้วอยู่ดีๆ เขาก็โมโหใส่เราว่าทำไมต้องค้าง ทำไมไม่กลับบ้าน ตอนนั้นเราก็ตกใจ เพราะปกติถ้าเราพูดกับเขาทำนองว่าจะกลับบ้านดึก เขาจะงอแงแบบน่ารักๆ แล้วความที่เราก็เป็นคนโมโหง่ายเหมือนกัน เราเลยโมโหกลับที่เขามาเหวี่ยงใส่ เขาก็บอกว่าเราประชดใช่ไหม ที่ว่าจะค้างหอเพื่อน แล้วบอกให้เราคิดกลับกันว่าถ้าเขาพูดแบบที่เราพูดบ้าง เราจะรู้สึกยังไง ตอนนั้นเราระเบิดร้องไห้ใส่เขาว่าเขาเป็นอะไร ทำไมเดี๋ยวนี้หงุดหงิดใส่เราบ่อยจัง ไม่รักก็แยกๆกันไปให้จบ เขาก็บอกว่าไม่ได้อยากเลิก บอกว่าเราไม่เข้าใจเขาเลย แล้วก็บอกว่าเขาไม่รักเราตรงไหน เขาพยายามหาเวลาไปอยู่ด้วยตลอด แต่ช่วงนี้เขาต้องทำงานหนักหน่อย เพราะกำลังจะได้เลื่อนตำแหน่ง เราตอบเขากลับไปว่า การที่เขามาว่าว่าเราไม่เข้าใจเรื่องที่เขาทำงานหนัก แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่เข้าใจว่าเวลาเราดิ่งเราก็ต้องการให้แฟนปลอบบ้างเหมือนกัน
เราเคยคุยกันตอนที่ดีกันแล้ว เราถามเขาว่าช่วงเวลาที่เขาดิ่งบ้างเขาทำยังไง เขาก็บอกว่าดูหนังฟังเพลงเล่นเกม แต่จะไม่เอาเรื่องเครียดมาเล่าให้เราฟัง เพราะเราเป็นคนที่เขาอยากให้ฟังแต่เรื่องที่ดี เป็นเรื่องแฮปปี้ๆดีกว่า พอเราได้ยินอย่างนั้นเรารู้สึกเหมือนว่าเราเป็นฝ่ายไปรบกวนเขาเลย
คือเหมือนกับว่าพอคุยกันออนไลน์แล้วจะมีปัญหากันตลอด ทะเลาะกันถี่มากๆๆๆ แต่กลับกัน ตอนที่เจอกันตัวเป็นๆ ทุกอย่างที่เขาทำให้เรามันดีค่ะ มันดีมากๆ เขาเลี้ยงบุฟเฟ่ต์เราบ้าง พาเราไปเจอครอบครัว เปิดตัวกับเพื่อนทุกอย่าง เขาเคยน้อยใจเรื่องที่เราไม่พาไปเปิดตัวที่บ้านแบบจริงจัง เราเคยคุยกับทางบ้านแล้วว่าพาแฟนมากินข้าวที่บ้านได้ไหม อยากพาทำความรู้จัก แม่ก็บอกว่าอย่าเลย ฐานะไม่ดี กลัวทางบ้านเขาจะไม่ชอบ เราก็บอกแฟนไป แต่เขาก็ไม่ได้ติดอะไรตรงนี้ ก็ยังยืนยันจะมาอยู่ดี
เราเลยสับสนตอนนี้ว่าเราควรไปต่อกับแฟนไหม เรารู้สึกว่าปกติเรามีอาการเข้าข่ายซึมเศร้าพออยู่แล้ว แล้วก็ต้องร้องไห้เพราะเขาบ่อยมากๆ รู้สึกว่าเขาดีกับเราหลายอย่างมากๆ แต่พอเป็นตอนที่เราดิ่ง ร้องไห้ รู้สึกเหมือนโดนทิ้งให้ร้องไห้คนเดียวและปลอบตัวเองเสมอเลย