คือเราอยู่ในช่วงที่ต้องเข้ามหาลัยแล้วต้องโตขึ้นอีก ก็มีความเครียด พอเจอเรื่องอะไรที่น่ารำคาญก็ไปเล่าให้แม่ฟังแม่ก็พูดดีด้วยแต่เราไปได้ยินที่แม่คุยกับพ่อพร้อมกับใส่อารมณ์หงุดหงิดเหมือนไม่พอใจกับความคิดเรา เราอยากให้เขาเข้าใจเรา เครียดมากอยากได้กำลังใจเราร้องไห้ทำร้ายตัวเอง อยากตายมากอยากหายไปจากครอบครัวนี้เหมือนไม่มีใครเข้าใจเราเลย ขนาดร้องไห้แล้วเขารู้ว่าเราทำร้ายตัวเองเขาก็ยังหงุดหงิดใส่เราแล้วไม่สนใจว่าจิตใจเราเป็นยังไง แม่แบบนี้คิดอะไรอยู่หรอคะหรือไม่ได้คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับลูก เรารู้สึกไม่เหลือใครอีกแล้ว