ตั้งแต่อยู่ด้วยกันจริงจัง 5-6 ปี มันไม่ดีเลยตั้งแต่ ปีที่ 2 เขาไม่ทำ เราทำเอง ลุก เอง แต่สุดท้าย หาเรื่องบ่ายเบี่ยง ทะเลาะ แยกที่นอน คือเราอึดอัด แล้วเรายังมีความต้องการมันอยู่ เราเครียด เราไม่โอเค เ

ปกติจะคุยกับแฟนด้วยคำว่า มืง-กู เนื่องจากสนิทกันมากพอควร (เขียนมืงโดยใช้สระอึไม่ได้) บางครั้ง แฟนก็แทนตัวเองด้วยคำว่าน้อง ผมเลยแทนตัวเองด้วยคำว่าพี่ บางครั้งก็เรียกชื่อเล่น เรื่องมีอยู่ว่า อยู่แ

อย่างที่กล่าวมาข้างต้นเลยค่ะ ทุกวันนี้รู้สึกอึดอัดมาก เขาทำให้เราไม่กล้าตัดสินใจทำอะไรเองเลยสักอย่างเพราะไม่กล้าทำทำแล้วกลัวผิดผิดแล้วเขาจะด่า ด่าในที่นี้ไม่ใช่ด่าทั่วไปแบบคนอื่นๆ เขาด่าแบบรุนแรงด่าเห

ถามหัวข้อเลยค่ะ ขอเล่าก่อนเลยนะคะ คือพอดีเรากับแฟนพึ่งทะเลาะกันไปล่าสุดเลยค่ะแล้วทีนี้พอคืนดีกัน เขาก็มาหาเราที่บ้านค่ะตอนเขาหลับเราก็เปิดไลน์เขาอ่านดูค่ะ (อันนี้เราผิดจริงๆที่ไปเปิดไลน์เขาอ่าน) พอทีน

สำหรับหนูคำว่าครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนที่ดีคือ ถ้าหันหน้าเข้ามาบ้านตอนที่มีทุกข์หรือไม่มีทุกข์ หรือตอนที่มีความสุขหรือท้อ หนูหันมาทีไรไม่เจอความสุขเลย เพราะถ้าหนูหันหน้าเข้ามาจะปรึกษาทีไรก็มักจะมีปัญหาตาม

พอดีมีเรื่องอยากปรึกษาคะ ขอแทนตัวเองว่าเรา  เราย้ายมาต่างจังหวัดพร้อมกับย้ายรร. ตอนเราเข้ามาเรียน เราอยู่ม.2เทอม2 ช่วงนั้นเราตัดผมสั้นเพราะอยากหล่อ(ตัดแบบซอยอะค่ะ) ตอนที่เข้ามาใหม่ๆเพื่อนในห้องคน

สวัสดีค่ะคือเรามีเพื่อนสนิท2 คนค่ะ AกับB แต่เกริ่นก่อนนะคะว่าช่วงก่อนหน้านั้นเราสนิทกับA มาก ช่วงก่อนหน้านั้นเราไม่ค่อยโอเคกับ B ค่ะเพราะนิสัยไม่ค่อยคลิ๊กกันเท่าไหร่ B เป็นคนพูดไม่คิดค่ะพูดแบบไม่ถนอมน

เครียดมากเลยค่ะ ไม่รู้จะคุยหรือปรึกษาใครได้เลย พ่ออายุตอนนี้70กว่าแล้วมีนิสัยขี้หงุดหงิด โวยวาย เอาเเต่ใจและสารพัด พ่อชอบตะคอกและขึ้นเสียงกับเเม่มาก ทำอะไรผิด ไม่ค่อยจะยอมรับผิดและปัดความผิดไว้ที่เเม่

สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากระบาย และขอคำปรึกษาค่ะ เกี่ยวกับ...สิ่งที่เราเป็นอยู่ตอนนี้ ก่อนหน้านี้ เราคิดว่าบ้านคือเซฟโซน แต่ตอนนี้มันเหลือเค่ห้องเล็กๆที่เราคิดว่าคือเซฟโซนที่สุด จนเราไม่อยากออกไปไหนเลย เ

สวัสดีค่ะ ตาม หัวข้อกระทู้เลยค่ะ เราไม่ได้อยากให้ใครมาสงสารหรือเห็นใจเราแค่อยากขอคำปรึกษาและให้เราได้ระบายความในใจที่อัดอั้นมานานมาก  คือเรื่องมีอยู่ว่าเราอยู่กับพ่อแม่ ตั้งแต