เอาจริงๆคนเรามีสิ่งที่เสียใจหลายอย่างมาระบายกันครับ ผมครอบครัวแยกทางกันผมอยู่กับแม่เคยโดนแม่ไล่หนีเสียใจมาก 

แต่ไม่ได้ครึ่งของการที่แมวรักผมเสียเลย น้องชื่ออ้อนอยู่กับผมมาตั้งแต่เด็กรักมาก~ เสียไปวันที่20มีนาคม2020ตั้งแต่นั้นมานึกถึงทีไรนอนร้องไห้เป็นชั่วโมง ก่อนวันตาย3วันเค้าอ้อนผมมากก เดินวนทั่วบ้านอายุก็ไม่ใช่น้อยๆวิ่งเล่นตบนั่นนี่เล่น ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร พอวันที่20ผมไปซื้อของที่ตลาดกลับมา2ทุ่มเห็นน้องเสียข้างเครื่องซักผ้าTT เวลาผมร้องไห้หรือเศร้าอ้อนมักจะมาปลอบผมเสมอคิดถึงมากTT 

ผมเสียใจเป็นปีๆกับแมวอ้อนของผมนี่ม้นดูเล็กน้อยไปรึเปล่า?