สวัสดี
เราอยู่ม.3มีน้องอยู่ป.4 พ่อกับแม่ไม่เคยใช้น้องทำงานบ้านอะไรเลยให้แต่เราทำทั้งที่เมื่อก่อนเราอยู่ป.2เราก็โดนแม่ใช้หุงข้าวล้างชามตลอดแต่น้องแม่ไม่เคยให้น้องหัดเลย แม่ไม่เคยให้กำลังใจเราเลยเวลาสอบหรือมีแข่งอะไรเราไม่เคยได้กำลังใจเลย วันเกิดเราแม่ก็ไม่ได้ให้อะไรมีแต่มายืมตังเราไปซื้อของ น้าก็ถามว่าอยากได้อะไรเราไม่รู้เลยบอกให้ตังก็ได้น้าเราไม่ค่อยมีตังเราเลยไม่กล้าขอ คนที่ให้ของขวัญวันเกิดเราก็มีแต่ลูกพี่ลูกน้อง ถึงวันเกิดน้องวันนั้นเราแบบอิจฉาน้องสุดๆแม่ออกไปซื้อของมาจัดวันเกิดให้น้องวันเกิดเราไม่เคยมีเลย มีแต่คนมาวันเกิดน้อง วันนั้นเราทั้งเหนื่อยทั้งเครียดจากรร. แม่ก็ให้มาช่วยจัดวันเกิดน้อง พอจัดเสร็จเราก้เข้าห้องเพราะว่าไม่ไหวกลัวว่าจะร้องไห้ พอมีคนhbd.น้องเราก้ร้องไห้มันกลั่นไม่อยู่เราไม่ออกจากห้องเลยวันนั้น คนที่มาวันเกิดน้องให้ตังน้องรวม2000กว่าบาท เราไม่เคยได้เลยเสียงหัวเราะดังอยู่ข้างนอกแต่เสียงร้องไห้ร้องอยู่เพียงเสียงเดียวในห้อง เราร้องไห้เกือบทุกวันแม่ไม่เคยสนใจอะไรเราเลย เราอิจฉาน้องมาก น้องได้ทุกอย่างเราไม่เคยได้ เมื่อก่อนเราต้องอาศัยกลับบ้านกับคนอื่นเพราะแม่ต้องไปทำงานโรงงาน เราอยากให้แม่ไปรับที่รร.มาก พอช่วงม.1แม่ก้ออกจากโรงงานมาขายของบางครั้งก้มารับเรากับน้องบาง เราเห็นเด็กคนอื่นเขามีพ่อแม่มารับเราก็เสียใจนิดๆ อยากให้แม่มารับบาง แต่ก้เข้าใจว่าเขาทำงาน เราไม่ได้เรียกร้องความสนใจจากใครนะเราแค่อยากระบายกับใครสักคน
เป็นลูกที่ดีก็ผิด
เราอยู่ม.3มีน้องอยู่ป.4 พ่อกับแม่ไม่เคยใช้น้องทำงานบ้านอะไรเลยให้แต่เราทำทั้งที่เมื่อก่อนเราอยู่ป.2เราก็โดนแม่ใช้หุงข้าวล้างชามตลอดแต่น้องแม่ไม่เคยให้น้องหัดเลย แม่ไม่เคยให้กำลังใจเราเลยเวลาสอบหรือมีแข่งอะไรเราไม่เคยได้กำลังใจเลย วันเกิดเราแม่ก็ไม่ได้ให้อะไรมีแต่มายืมตังเราไปซื้อของ น้าก็ถามว่าอยากได้อะไรเราไม่รู้เลยบอกให้ตังก็ได้น้าเราไม่ค่อยมีตังเราเลยไม่กล้าขอ คนที่ให้ของขวัญวันเกิดเราก็มีแต่ลูกพี่ลูกน้อง ถึงวันเกิดน้องวันนั้นเราแบบอิจฉาน้องสุดๆแม่ออกไปซื้อของมาจัดวันเกิดให้น้องวันเกิดเราไม่เคยมีเลย มีแต่คนมาวันเกิดน้อง วันนั้นเราทั้งเหนื่อยทั้งเครียดจากรร. แม่ก็ให้มาช่วยจัดวันเกิดน้อง พอจัดเสร็จเราก้เข้าห้องเพราะว่าไม่ไหวกลัวว่าจะร้องไห้ พอมีคนhbd.น้องเราก้ร้องไห้มันกลั่นไม่อยู่เราไม่ออกจากห้องเลยวันนั้น คนที่มาวันเกิดน้องให้ตังน้องรวม2000กว่าบาท เราไม่เคยได้เลยเสียงหัวเราะดังอยู่ข้างนอกแต่เสียงร้องไห้ร้องอยู่เพียงเสียงเดียวในห้อง เราร้องไห้เกือบทุกวันแม่ไม่เคยสนใจอะไรเราเลย เราอิจฉาน้องมาก น้องได้ทุกอย่างเราไม่เคยได้ เมื่อก่อนเราต้องอาศัยกลับบ้านกับคนอื่นเพราะแม่ต้องไปทำงานโรงงาน เราอยากให้แม่ไปรับที่รร.มาก พอช่วงม.1แม่ก้ออกจากโรงงานมาขายของบางครั้งก้มารับเรากับน้องบาง เราเห็นเด็กคนอื่นเขามีพ่อแม่มารับเราก็เสียใจนิดๆ อยากให้แม่มารับบาง แต่ก้เข้าใจว่าเขาทำงาน เราไม่ได้เรียกร้องความสนใจจากใครนะเราแค่อยากระบายกับใครสักคน