สวัสดีค่ะ 🙏

ต้องบอกก่อนว่าเข้าสังคมน้ำกระท่อมมาประมาณ 3-4 ปี
ตอนแรกเริ่มจาก การกินเพื่อเข้าสู่กลุ่มเพื่อนฝูง
เริ่มจากกินเป็นมารยาท กินเป็นพิธี กินเป็นเพื่อนเพื่อน กินเพราะอยู่ในสังคม จนกินเพราะติด !!!

ตอนนี้อายุ 31 ค่ะ  มีลูก 1 คน (4ขวบ)
เลิกกับพ่อของลูกไปตั้งแต่ลูกยังไม่คลอด
ทุกวันนี้ต้องเลี้ยงลูกคนเดียว
ทำงานคนเดียว ขายของออนไลน์มา 5 ปีได้ค่ะ
ทำตั้งแต่ออกแบบ ผลิต ลงของ เช็คของ
รับออเดอร์ ตอบลูกค้า หาลูกค้า แพคของ
ส่งของเอง งานค่อนข้างหนักมากๆค่ะ
แทบไม่มีเวลาพักเลย นอนน้อยมากๆ
นอนได้รวมๆ วันละ 3-4 ชม.
มีตัวช่วยคือน้ำท่อม ช่วยให้เราทนงานหนักๆได้
แต่ตอนนี้คือมันถึงจุดที่เราอยากหยุดตัวช่วยนี้ค่ะ
ถึงมันจะถูกกฎหมายแล้วก็ตาม แต่เราก็ไม่ได้อยากกินมันไปตลอดชีวิตค่ะ  อยากมีชีวิตที่ดีกว่าทุกวันนี้ค่ะ

เหตุผลหลักๆที่อยากหยุดคือ…

1.) รายจ่ายที่หมดไปกับการทำน้ำกระท่อมค่ะ รวมๆแล้ว วันละ 400-500 ได้ อยากลดรายจ่ายตรงนี้ เอาเงินไปทดแทนให้สิ่งอื่นๆแทน

2.) ลดเวลาที่เราให้กับการกินน้ำท่อม ต้มน้ำท่อม เป็นเวลาให้เราได้พักผ่อนแทน  เวลาไปไหนไกลๆ จะได้ไม่ต้องห่วงว่าไม่มีน้ำกิน

3.) รู้สึกตัวเองโทรมมากๆ ยิ่งกินน้ำท่อมเท่าไหร่
ตัวเองยิ่งโทรมขึ้น ต้องดูดบุหรี่เยอะขึ้น นอนน้อยลง

เราเริ่มความคิดอยากจะเลิกกินน้ำท่อมนี้เมื่อ2-3วันก่อน
ใจสู้มากค่ะ อยากเลิกแบบหักดิบไปเลย เริ่มจาก..

วันที่..  1  
- ตื่นเช้ามา ปกติต้องกินน้ำก่อนเลย แต่เราก็ไม่กิน
อาการคือ ปวดตัว ปวดกระดูก ท้องเสีย กระวนกระวาย
ใจสั่น มือสั่น น้ำมูกไหล หนาวแต่เหงื่อออกทั้งตัว
ทำให้เราไม่สามารถใช้ชีวิตปกติได้เลยค่ะ จิตตกมาก
เลี้ยงลูกได้ไม่เต็มที่ ทำงานไม่ได้ พาอารมณ์เสีย เหมือนคนลงแดง กินอะไรไม่ลง ฝืนกินข้าวสักคำ ยังกลืนไม่ลง นอนไม่หลับ กระวนกระวาย ฟุ้งซ่านมากค่ะ

วันที่ 2
- เช้าลุกจากที่นอนไม่ไหว ฝืนร่างกายลุกไปส่งลูกที่โรงเรียน ปวดตัวปวดกระดูกมากๆ ลุกนั่งก็ร้องโอดโอย ทรมารมากๆค่ะ ท้องเสียตลอดเวลา ใช้ชีวิตอยู่ในห้องน้ำแทบทั้งวัน อยากกิน อยากนอน แต่ร่างกายมันทำไม่ได้ จะลุกไปทำงาน ก็ไม่มีแรง ใจลังเลว่าจะกินน้ำต่อดีกว่า มันไม่ไหวมากๆค่ะ  ทำงานไม่ได้ ร่างกายหนาว แต่ร้อนจนเหงื่อท่วมตัว ตัวสั่น นอนไม่หลับ คิดมาก ปวดทั้งตัว จิตใจไม่ปกติแล้วค่ะ

วันที่ 3 (วันนี้)
- เช้าแทบลุกไม่ไหว ไปส่งลูกไปโรงเรียนแทบไม่ไหวเลย
คือใจไม่สู้แล้วค่ะ ทรมารร่างกายตัวเองมากๆ ต้องฝืนไปส่งลูก ใจคิดว่าต้องไหว ลูกต้องเรียนหนังสือ  แต่พอส่งลูกไปโรงเรียนเสร็จ คือตอนนี้ใจไม่สู้แล่วค่ะ 😵‍💫

ด้วยอะไรหลายๆอย่าง กินไม่ได้ นอนไม่หลับมา 2-3วัน ตอนนี้ใจมันไม่สู้แล้วค่ะ ใจสั่น มือสั่น ต้องหยิบใบมาเคี้ยว เคี้ยวไปน้ำตาก็ไหลไป ทำไมเราสู้มันไม่ได้
มันทำให้เลี้ยงลูกได้ไม่เต็มที่ ทำงานไม่ได้มา 2 วัน เสียอะไรหลายๆอย่าง ใจบอกอย่ากินเลยทนมา 2 วันแล้วนะ แต่มือหยิบมันมากิน กินไปก็ร้องไห้ไป สุดท้ายก็ต้องต้มมันกิน

สรุป~
เลิกกินได้แค่ 2 วัน ตอนนี้กลับมากินต่อ
ไม่ได้กินเพราะเพื่อนฝูงนะคะ
แต่ตอนนี้กินเพราะร่างกายรับสภาพตอน
ที่หยุดกินมันไม่ได้ ตอนนี้ร้องห่มร้องไห้หนักมากๆค่ะ
เริ่มท้อกับตัวเองมากๆ ทำไมต้องมาเป็นอะไรแบบนี้
ไม่น่ามารู้จักกับสิ่งนี้เลย ใจคิดว่าเราเป็นแม่ที่แย่มากๆ
อยากเลิกมันเพราะลูก ใจสู้ค่ะ แต่ร่างกายไม่สู้เลย

มีใครมีวิธีช่วยเราได้บ้างมั้ยคะ อยากออกมาจากวงการนี้มากๆ ใจทำได้แต่ร่างกายทำไม่ได้เลยค่ะ 😥