* แค่ผืนหนัง *
หลังซ้อมเสร็จ มานอนนั่ง ดูแผ่นหนัง
พระสอนสั่ง ถ้าแลเป็น เห็นไม่สวย
ฉันดำด่าง สาบเหงื่อฟุ้ง กรุ่นระรวย
ใครจะอวย ด้วยผดผื่น เกลื่อนทั่วกาย

อีกรอยแผล เย็บมาเยอะ เปรอะใบหน้า
หัวหูหนา ขอบคิ้วโปน โดนมาหลาย
มองทางไหน มีแต่แย่ อยู่มากมาย
แต่ไม่อาย พร้อมโชว์ร่าง กลางเวที

ฉีกเปิดต่อ ตั้งแต่หัว กลิ่นตลบ
ดุจผ่าศพ เพิ่งวางวาย ตายสดใหม่
นั่นกระดูก นี่สมอง ปอดหัวใจ
ไส้เล็กใหญ่ ตับม้ามไต ใครอยากชม

เพียงแค่หนัง แผ่นเดียว ปิดอุจาด
แต่สามารถ ลวงล่อ มาเสพสม
ดึงแผ่รอบ คลุมครอบ สิ่งโสมม
ใครใคร่ดม สนองอยาก ยากถอนตัว

ไยทำไม จึงลุ่มหลง หนังหนักหนา
กำหนัดพา หลงระเริง จึงมั่วซั่ว
ทั้งที่รู้ ไม่สะอาด ยอมเมามัว
ใจเต้นรัว กลัวอดชิม ลิ้มรสกาม

เห็นผืนหนัง ฉันเปลี่ยนไป ไม่เที่ยงแท้
ดูยิ่งแย่ ลงได้เรื่อย เหลือจะห้าม
จากเด็กน้อย ดำเนียนตา มาโทรมทราม
ปัจฉิมยาม คงเหี่ยวเฉา เกินเยียวยา

ทั้งภายนอก หนังปะทะ แดดลมฝน
และต้องทน หมัดเข่าศอก ตอกโถมถา
อีกภายใน สิ่งโสโครก หลั่งโซมมา
เปรอะหนังพา เชื้อราร้าย มากัดกิน

ด้วยดินน้ำ ไฟลมรวม เป็นแผ่นหนัง
ใครจะสั่ง หรือบังคับ ไม่ได้สิ้น
ใช่ตัวฉัน ของฉัน อย่างเคยยิน
ยอมปล่อยบิน ตามเวลา จะชื่นบาน

หนังเมื่อเกิด ตั้งอยู่แล้ว ดับไปได้
ไม่ยึดไว้ เห็นถึงความ ไร้แก่นสาร
แล้วยินดี ยินร้าย เลิกระราน
กำหนัดมาร และตัณหา ถูกวางลง

เมื่อไหร่หนอ สติมา ปัญญาเกิด
ไล่เตลิด ความติดใจ แผ่นผืนหนัง
... น้ำซัดสาด เรียกให้ลุก ปลุกเสียงดัง
ผ้าเต็มถัง ไม่รีบซัก อดข้าวเย็น ...ฯ

---

---