เราเคยรักแม่และครอบครัวเดิมมาก ทุ่มเทและเสียสละแต่พวกเค้าทำร้ายจิตใจเรามาเยอะมาก โดยเฉพาะแม่ มันยาวนาน20กว่าปี ที่ใจเราเจ็บปวดอยู่แบบนั้น จนเราดิ้นรน เป็นคนเดินออกมาจากขีวิตพวกเค้าเอง เพราะเราไม่ไหวแล้ว เหมือนคนที่ตายแล้วฟื้นขึ้นมาใหม่ เพื่อมาตายอีกรอบ
เราพยายามตัดใจจากแม่ เพราะเค้าทำร้ายเรามาเยอะมาก เราพยายามให้อภัยโดยการไม่พบเจอ เรามีความสุขมากกับชีวิตที่ไม่มีพวกเค้า ไม่มีครอบครัวเดิม 
เราเลิกรักแม่ เลิกรัก(หมดความรู้สึก) ครอบครัวเดิม เราเพิ่งเข้าใจความรู้สึก ของการเลิกรักแม่ และครอบครัวตัวเอง มันเป็นแบบนี้เอง
จากคนที่เคยรักแม่มาก ยอมเค้าทุกเรื่อง
ที่เราหวั่นไหว เหตุเกิดจากที่เรายังส่งของไปให้หลานสาว เพราะเรารักและเป็นห่วงหลาน เค้าเป็นเด็กดีมาก เราโทรไป ว่าได้รับของรึยัง
แล้วแม่ พูดกับเราดีมาก ดูอ่อนโยนมาก อ่อนหวาน ทำให้เราใจอ่อน ทำเป็นห่วงเป็นใย แต่เราก็ไม่ได้พูด เรื่องส่วนตัวอะไรกับเค้าเลยค่ะ การวางแผนชีวิตว่าจะทำอะไร เค้ารู้อยู่แค่ไม่กี่เรื่องที่เราเผลอหลุดปากพูดไป 
แต่ว่าเค้าเคยเป็นแบบนี้มาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว คือพูดจาเพราะๆ แต่ พอเรา ใจอ่อนกลับไป ก็ทำนิสัยแย่ๆ พูดจาแย่ๆ ใส่เรา เหมือนเดิม 
แต่เค้าอายุมากแล้วค่ะ เราปวดหัวมาก ว่าจะทำยังกับเรื่องนี้ดี จะดีกับเค้า กลับไปเยี่ยมไปดูแลเค้า ในบั้นปลาย ของชีวิตเค้า พวกเค้าก็มีแต่สร้าง ปัญหา และมีเรื่องให้เราทุกข์ใจอยู่เสมอ  หรือจะไม่หันกลับไปมองเลยตลอดชีวิตดี เราคิดถึงขั้นว่า จะไม่ไปงานศพ เลย  อย่างมากคงทำบุญไปให้
ถึงภายในนอก เราจะดูพูดกับเค้าดี  แต่ใจเราแข็งมาก แต่ถึงเวลาจริงๆไม่รู้เราจะทำใจไม่ไปได้ไหม
แผลในของเรา มันใหญ่มากมันไม่หาย ทำยังไงก็ไม่หาย 
-เราไม่สามารถอยู่ในสถานะตอนเค้าอยู่แล้วทำเราเจ็บปวด และสถานะวันที่เค้าจากไปแล้ว เรายังมีน้ำตา จะอยู่จะไปไม่ต่างกัน
-เราไม่สามารถลืมภาพ ที่เค้ามองเราโดนพ่อเลี้ยง ลวนลาม ตอนเด็กๆ แล้วไม่ช่วยเหลือได้ และปัจจุบันเค้ายังคบกับผช. คนนี้อยู่
เราลืมการกระทำที่รุนแรงหลายอย่างที่เค้าทำร้ายเราไม่ได้ 
แต่บางนาทีของการใช้ชีวิตเราโหยหา อ้อมกอดจากแม่เรา แต่เราไม่สามารถทำได้ เพราะเราต้อง เข้มแข็งอยู่กับตัวเอง
เราสับสนมากเลยค่ะ อยากจะระบายเพราะไม่ไหวแล้ว เหมือนไม่ว่ายังไงก็ตัดเค้าไม่ขาด ลึกๆมันเหมือนยังรัก แต่เราอยากลืม แบบที่เราไม่เจ็บค่ะ 
เราผิดไหมถ้าไม่เจอเค้าเลยตลอดชีวิต และเรารู้ชะตากรรมตัวเองเลย ว่าจะพวกพี่โดนด่าสาบว่าเป็นคนอกตัญญูแน่นอน แต่เรารู้แก่ไจตัวเองว่าเราเป็นคนแบบไหน  และถ้ามีคนมาพูดเรื่องนี้กับเรามากๆ เราก็คงไม่เถียง มันไม่มีประโยชน์ ที่จะบอกความจริง  
เราควรทำตัวแบบไหนคะ 
มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบเราบ้างคะ คุณทำยังไงต่อไปกับชีวิต เราอยากรู้ว่าคนอื่นทำยังไงกับปัญหาแบบนี้ 
เราอยากให้มีคนเข้าใจเราด้วยค่ะ