กระทู้นี้ ผมเขียนขึ้นเพื่อมีเจตนาแบ่งปันประสปการณ์
 
ครอบครัวผม เป็นครอบครัวแพทย์ ผม ภรรยา น้องชาย น้องสะใภ้ ทุกคนเป็นแพทย์หมด ทำงานในโรงพยาบาลในกรุงเทพและปริมณฑล ส่วนผม ทำบางวัน
 
สักหกเดือนที่ผ่านมา บนโต๊ะอาหารเวลามากินข้าวด้วยกัน มีเรื่องหนึ่งที่รู้สึกว่าได้ฟังบ่อยขึ้นกว่าเดิม
เมื่อได้ยินครั้งใด ก็มีความเป็นห่วงมากๆ ห่วงทั้งคนไข้ และ คนในสังคม ผมอยากแบ่งปันสักบางส่วน แต่คงเล่าละเอียดมากไม่ได้ ต้องรักษาความลับผู้ป่วย
 
 
น้องชายเป็นแพทย์ที่เกี่ยวข้องกับเหตุฉุกเฉิน พบเคส คนไข้ได้รับบาดเจ็บจากของมีคมรุนแรงที่อก  เลือดออกรุนแรงหลายลิตร ต้องทำ ER thoracotomy (การผ่าตัดช่องอกในห้องฉุกเฉิน) ห้องฉุกเฉินที่ปกติใช้ล้างแผล ปิดม่าน แยกคนไข้คนอื่นออกแล้วตามหมอเป็นสิบคนด้วยโค้ดด่วนมาช่วยชีวิตคนไข้คนนี้ จำเป็นเพราะเคสรุนแรงแบบนี้ นับกันเป็นวินาที ใช้เวลาหนึ่งชั่วโมง เอาเลือดมาให้เกือบสิบยูนิต เป็นที่น่าเสียใจที่สุดท้าย ความพยายามที่สุดก็ไม่สามารถช่วยชีวิตคนไข้คนนี้ได้
 
ภรรยาเป็นแพทย์เกี่ยวข้องกับการผ่าตัดเช่นกัน เธอพบว่าช่วงหลัง มีคนไข้ที่ต้องเพิ่มโดสยาสลบให้มากขึ้นจนถึง2-3เท่า ไม่เช่นนั้นจะไม่สลบและผ่าตัดไม่ได้ พอผ่าเสร็จตอนฟื้นรู้สึกตัว มีผลข้างเคียงเห็นภาพหลอน บางคนเห็นของบินในห้อง
 
น้องสะใภ้ พบเคสคนไข้ ที่เอาวัตถุระเบิดมาเล่นในห้องนอน ระเบิดไหม้บริเวณใบหน้า แผลลึกและใหญ่
 
 
 
 
 
เคสน้องชาย แผลที่ทำให้คนไข้เสียชีวิต เกิดจากการทำร้ายด้วยของมีคม ผู้ทำร้ายคือตัวคนไข้เอง ที่เป็นโรคซึมเศร้า คนไข้ไม่เคยมีประวัติทำร้ายตัวเอง แต่วันที่เกิดเหตุการณ์ เสพกัญชา
 
เคสภรรยา เป็นเคสคนไข้ที่มีความจำเป็นต้องใช้ยาสลบเพิ่ม บอกกับแพทย์เองว่า หรือจะเป็นผลจากที่ตน เสพกัญชาเป็นประจำ อาทิตย์ละสองครั้ง ครั้งสุดท้าย 1 อาทิตย์ก่อนมาโรงพยาบาล
 
เคสน้องสะใภ้ คนไข้ไม่มีโรคประจำตัว เป็นเยาวชน แต่เจอวัตถุระเบิด(ที่มีคนอื่นทำไว้)จึงเอามาเล่นในห้องนอน พร้อมกับเสพกัญชาไปด้วย
 
 
 
ครับ ผมไม่ได้จะมาเปิดประเด็นหรืออะไร แต่มาแบ่งปันในฐานะแพทย์ และส่วนหนึ่งของสังคมที่ผมรัก แต่ผมเป็นสมาชิกที่ตั้งกระทู้สสนทนาไม่ได้ เขาเลยให้ผมตั้งคำถาม ก็คงเป็นคำถามว่าเราจะช่วยทำสังคมให้ดีขึ้นอย่างไร