ตอนนี้ผม19แล้วครับ ได้มหาลัยอยู่ต่างจังหวัด ช่วงเข้าหอใหม่ๆ แม่เข้ามาอยู่ด้วยหลายวันมากแกอ้างว่ากลัวเราอยู่คนเดียวไม่ได้ เหมือนเราจะทำไรไม่เป็นงั้น เราอยากให้แกกลับบ้านมาก เราอยู่ได้เราโอเคเราก็บอกแม่ไปแล้ว เราไม่ได้ลำคาญน่ะ แต่เรารู้สึกเหมือนว่าเรายังไม่โตอีกหรอ อะไรก็ต้องมีแม่ไปหมด ประโยคหนึ่งที่เจ็บเลย "เด็กติดแม่หรอ" ตอนนี้ผมไม่ได้เครียดเรื่องเรียนน่ะ ผมเครียดเรื่องพ่อแม่มากกว่า ท่านคิดว่าผมเป็น10ขวบหรือไง หลายคนอยากมีพ่อแม่ที่เป็นห่วงเราขนาดนี้ใช่ครับผมก็ต้องการ แหละผมก็ได้มันมา แต่ถ้าพวกท่านมาห่วงเรามากเกินไป แบบผม บอกเลยว่ามันเหนื่อยน่ะเรา19แล้วแต่ก็เหมือนไม่ต่างจากเด็กที่ต้องมีผปค.ไปไหนมาไหนด้วย ทำไงไม่ให้เครียดเกินไปดีครับ
โตแล้วแต่แม่ยังมาวุ่นวายกับเราเหมือนเราเป็นเด็ก