อยากให้แม่ยอมรับว่าเราไม่ได้เหมือนกัน ทำยังไงดี

แม่เราเป็นคนหัวบัวโบราณ จู้จี้จุกจิก บอกตรงๆ เลยมีนิสัยมนุษย์ป้าอยู่
อยู่ด้วยกันแต่เค้าไม่ให้เกียรติเราเลย เค้าด่าแรงมากๆ
เราพยายามเข้าถึงเค้าแล้วเค้าก็เหมือนจะหนักขึ้นทุกวันๆ จนเราทนจะไม่ไหวแล้ว
เค้าชอบอ้างนั่นนี่ เรื่องเดิมๆ ให้ดูเป็นบุญคุณงั้นงี้แล้วไม่ย้อนมามองตัวเอง
เค้าพูดว่าอยากให้เราเป็นแบบนั้นนี้ ผิดหวังที่เราทำแบบที่เค้าคิดไปเองว่าไม่ดี
ไม่ก็พูดว่าเมื่อก่อนเค้ายังไม่ทำเลย ประมาณนี้

เราเป็นคนตรงๆ นะ แต่ไม่ถึงกับปากไม่ดี ไม่ชอบคือไม่ชอบ ชอบก็คือชอบ
เราเป็นพวกที่สนับสนุนให้คนเลิกเหยียดผิว มองคนภายนอก เหยียดคนอ้วน ผอม แต่แม่เหยียด เราเดือดมากแต่เราก็เก็บ
แต่กับเค้าเราทำผิดด่าอย่างกับทำผิดใหญ่หลวง แล้วบอกทนไม่ไหวแล้วๆ
เราก็ทนกับแกมาเยอะทำไมเราเก็บได้แทบทุกอย่าง
จนบางทีเราก็ทำบางอย่างที่เค้าทำ ที่เรามองว่าไม่ดี ไม่ควร เวลาเค้าด่าเราก็คือเค้าด่าตัวเอง...
แต่เค้าก็ไม่ฉุดคิดเลยว่าตัวเองเคยทำมั้ยอะไรยังไง
แม่เราเป็นคนดีนะ แต่มักจะพูดดีกับคนอื่น บางทีทำไม่ดีบ้างก็พูดโกหกให้ตัวดูดี

เราพยายามคุยกับเค้า เค้าไม่ฟังแต่เค้ากับหัวเราะแสดงท่าทางว่ามันปัญญาอ่อน เค้าไม่ทำกัน
เราอยากไปอยู่หอก็ห่วง อันนี้เราเข้าใจนะแต่เราโตจนดูแลตัวเองได้แล้ว แล้วก็ทนแทบไม่ไหวแล้ว
เค้าก็อ้างไปค่ะ ว่างั้นงี้ถึงเวลาก็ด่า

อยากตั้งมานานแล้วค่ะ แต่ก็ล้มเลิกทุกที ไม่อยากให้ใครมองเราไม่ดี แต่ทนไม่ไหวแล้ว
วันนี้ขอเถอะ -"- 555

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
คุณไม่ผิดหรอกครับ คุณแค่มีเหตุผล
ส่วนแม่คุณไม่มีเหตุผลก็แค่นั้น

ถ้าสุดท้ายแล้วเค้าจะเสียคุณไปก็ให้เค้ารู้กันไปเลยครับ ว่าเสียลูกไปเพราะอะไร
เพราะแม่ทำตัวเป็น 0 กลางโลก
คนเป็นแม่ทุกคนมีเหตุผลครับ แต่ก็ใช่ทุกคนจะมีเหตุผลพอที่จะเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าง
แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นกันแบบนี้แหละครับ
เด็กเดินเตะแก้วน้ำ ผู้ใหญ่มองเด็กเดินไม่ดี
ผู้ใหญ่เดินเตะแก้วน้ำ เค้าก็มองว่าเด็กวางไม่เป็นที่

ทางแก้คือ อย่าไปเดินให้เห็น ออกมาอยู่ตัวคนเดียวซักพักให้เค้าคิดได้ อยู่ในความถูกต้องและมีเหตุผล

ผมกลัวบาปนะ ถ้าพูดถึงเรื่องพ่อกับแม่เนี่ย
แต่ ความถูกต้องและความเหมาะสม อยู่เหนือกว่าครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่