เริ่มเรื่องเลยนะครับ ผมมีเพื่อนที่สนิทอยู่3คน มีแอ๋ม แว่น และผม เริ่มคบเป็นเพื่อนกันตอนม.4ใหม่ๆ แว่นบ้านของเขาอยู่ใกล้ๆโรงเรียน ผมกับแอ๋มเลยคิดกันว่าจะเอารถแล้วเอาไปฝากรถไว้ที่บ้านของแว่น เลยมาขอพ่อกับแม่ของแว่นไว้ก่อน ท่านก็อนุญาตให้นำมาฝากไว้ได้ จากนั้นผ่านมาม.4-6 ผมกับแอ๋มก็ยังเอารถมาฝากไว้อยู่ ด้วยความที่เป็นเพื่อนกับแว่น ผมกับแอ๋มก็สนิทกับครอบครัวของแว่นด้วย ทุกคนก็ดูปกติดี แต่มาวันนี้ทุกคนกับแว่น ดูเปลี่ยนไป หลังเลิกเรียนมาวันนี้เราสามคนก็กลับบ้านกันปกติ ผมกับแอ๋มก็ไปบ้านแว่นเพื่อไปเอารถกลับบ้าน ด้วยระหว่างทางกลับบ้านของแว่นมันก็ค่อนข้างไกลพอสมควร ผมกับแอ๋มเลยคิดว่าอยากพักที่บ้านแว่นสักพัก แต่แว่นกลับไล่ให้กลับบ้าน ผมกับแอ๋มด้วยความที่งงว่าทำไมถึงไล่กันขนาดนี้ ทั้งๆที่ผมกับแอ๋มไม่ได้ทำอะไรเลย สักพักผมก็เดินออกบ้านมาแอ๋มก็ตามมาด้วย ด้านหลังของแอ๋มแว่นก็ตามมาเช่นกัน ด้วยความสงสัยและเป็นห่วงเพื่อน เลยถามแว่นไปว่า "ทำไมถึงพักนานไม่ได้หรอ" แว่นตอบกลับว่า "บ้าน-ึงไม่มีที่ให้อยู่หรอ" ผมก็ตกใจแล้วงงกับคำพูดแบบนั้น แว่นพูดดังมาแต่คนในบ้านก็ไม่ได้ห้ามแว่นอะไรเลย ผมกับแอ๋มเลยรีบกลับบ้านไม่อยากรบกวนอีก ผมควรทำยังไงดีครับถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ผมต้องไปหาบ้านแว่นอีกไหมหรือผมควรเอารถไปรร.เลย ผมไม่รู้จะทำยังไงดีแล้วครับ เสียความรู้สึกมากๆ